7 มีนาคม 2547 17:00 น.
LUNA SEA
ลืมเสียเถิด. . .ความหลังเคยฝังจิต
ลืมเสียเถิด. . .ยามมีสิทธิ์ได้คิดถึง
ลืมเสียเถิด. . .ความหลังฝังใจตรึง
ลืมเสียเถิด . . .ความซึ้งซึ่งเคยมี
7 มีนาคม 2547 16:57 น.
LUNA SEA
คิดถึง. . .อดีตรักที่หวานชื่น
คิดถึง. . .คืนก่อนเก่าเราสุขสันต์
คิดถึง. . . วันเริ่มรักประจักษ์กัน
คิดถึง. . . ขวัญอยู่ใกล้อาลัยเธอ
7 มีนาคม 2547 16:54 น.
LUNA SEA
หนึ่ง. . .เมื่อเธอมีรักใหม่อย่าให้รู้
สอง. . . เมื่อเคียงคู่กับใครอย่าให้เห็น
ให้ฉันเถอะขอร้องสองประเด็น
แล้วจะเป็นผู้แพ้อย่างแท้จริง
7 มีนาคม 2547 16:51 น.
LUNA SEA
คือน้ำผึ้ง คือน้ำตา คือยาพิษ
คือหยาดน้ำอมฤทธิ์อันชื่นชุ่ม
คือเกสรดอกไม้คือไฟรุม
คือความกลุ้มความฝันนั่นแหละรัก
7 มีนาคม 2547 16:46 น.
LUNA SEA
อ่านจดหมายนัดพบอยากหลบหลีก
อยากจะปลีกให้พ้นจากคนหมอง
ไม่เคยแม้คิดรอขอต่อรอง
ทางเราสองยากเกินพบ. . .บรรจบกัน
มีประโยชน์อะไรจะใฝ่คิด
เมื่อดวงจิตไม่มีที่จะฝัน
ไม่เคยหวังสร้างใยสายสัมพันธ์
เฝ้ารอวัน . . . ไมตรีเราอับเฉาไป
จดหมายเธอทั้งพ้อ. . .และต่อว่า
เพียงวาจาย้ำเหน็บเจ็บไฉน
ก็แล้วฉันกลัดกลุ้มสุมเพียงใด
แล้วทำไมเธอไม่ถามถึงความจริง
หากแม้นเธอกล้าพอรอเอื้อนเอ่ย
ฉันจะเผยความนัยให้ทุกสิ่ง
จะไม่ยอมให้ใครห่วงมาท้วงติง
จะไม่นิ่งจนเธอต้องเผลอทน
ปากกาจ่อกระดาษวาดอักษร
ตามที่วอนตอบถ้อยร้อยคำหม่น
เพื่อให้เธอรู้ซึ้งถึงกมล
ว่าจำทนทำชื่นฝืนฤดี
หากแม้นความหวังดียังมีบ้าง
โปรดหลีกทางให้ฉันก่อนขวัญหนี
แม้จะตกนรก. . .อเวจี
ก็ยังมีสุขกว่าที่มีบ่วงใจ
หน้าส่วนตัว
618
