9 ตุลาคม 2545 11:28 น.
LUNA SEA
เมื่อไหร่จะตอบว่าเธอรักใคร
เมื่อไหร่จะได้หัวใจเธอสักที
แต่ที่สำคัญมันเจ็บตรงนี้
เพราะคนดีกำลังทรมานใจกัน
เธออาจไม่แคร์ถ้าฉันจะเป็นยังไง
ไม่อยากใส่ใจเพราะเป็นเรื่องของฉัน
ไม่เคยคิดห่วงใยอะไรกัน
แต่ที่สำคัญฉันจริงใจ
9 ตุลาคม 2545 11:24 น.
LUNA SEA
อยากกอดคอกันไว้นานๆ
อยากจดจำวันวานที่มีเรา
อยากเก็บภาพรอยยิ้มของวันเก่า
ไว้ทดแทนความเหงาหากต้องไกล
อยากเก็บความทรงจำที่แสนดี
ไว้ทุกๆนาทีเก็บเอาไว้
ให้เป็นเพียงเพื่อนแก้เหงาคอยปลอบใจ
ย่นระยะความห่างไกลให้ใกล้กัน
9 ตุลาคม 2545 11:19 น.
LUNA SEA
หยุดเถิดเพื่อนจ๋าอย่าร้องไห้
ที่ผ่านไปคิดว่าเป็นเพียงความฝัน
ความผิดหวังครั้งเก่าจงลืมมัน
เปลี่ยนจากฝันเรื่องร้ายกลายเป็นดี
แล้วเริ่มทำจิตใจให้เข้มแข็ง
แม้อ่อนแรงเพื่อนจ๋าอย่าหวั่นไหว
เพื่อนคนนี้จะคอยเป็นกำลังใจ
จงสู้ไปอย่ายอมแพ้โชคชะตา
ความผิดหวังครั้งเก่าลืมเสียเถิด
แล้วจงเปิดหัวใจให้มันว่าง
แม้นมืดมนเพื่อนคนนี้คอยชี้ทาง
แม้อ้างว้างจะคอยปลอบให้หายตรม
โปรดจงรู้แม้ยามสุขหรือยามเศร้า
ยังมีเราคอยเฝ้าห่วงหา
จะคอยปลอบเมื่อเพื่อนมีนํ้าตา
จงรู้ว่าเพื่อนคนนี้ยังห่วงใย
9 ตุลาคม 2545 10:55 น.
LUNA SEA
ใต้ฟ้าผืนเดียวนั้น
เราไกลกันแค่เส้นทาง
ใจเราไม่เคยห่าง
ทุกก้าวย่างยังมีกัน
เพราะเพื่อนคือคนหนึ่ง
ที่คิดถึงทุกคืนวัน
ห่างไกล...ยังใกล้กัน
ความผูกพันไม่จืดจาง
9 ตุลาคม 2545 10:48 น.
LUNA SEA
เป็นโรคภูมิแพ้...
แพ้คนน่ารัก...
ถ้าเจอละก็เกิดอาการชัก...
ชักจะใจง่าย...
ขึ้นที่สูงก็กลัวตก...
ตกหลุมรักเธอง่ายดาย...
โรคนี้ติดต่อกันไม่ง่าย...
แต่ก็หายยากทุกที...