27 กุมภาพันธ์ 2547 16:21 น.
LUNA SEA
โศรกทำไม. . .เขาไม่รักซ้ำผลักไส
สิ้นเยื่อใยไมตรีที่เสนอ
ฉันทนได้ชีวิตนี้. . .ไม่มีเธอ
แน่นะเหรอว่าสลัดตัดฉันลง
คิดหรือว่าฉันจะเศร้าเมื่อเขาหน่าย
ไม่เสียดายเรื่องนี้เหมือนขี้ผง
ถึงเคบชอบ. . .คิดว่ารักจักยืนยง
วันหนึ่งคง. . .ลืมเธอได้สบายมาก
27 กุมภาพันธ์ 2547 16:20 น.
LUNA SEA
ไม่เคยคิดว่ารักจักมาเย้ย
รักที่เคยกลับชืดจืดสลาย
สิ้นความสุขทุกข์มาย้ำมากล้ำกลาย
รักมาหน่ายหวานมาขมอกตรมเอย
27 กุมภาพันธ์ 2547 16:16 น.
LUNA SEA
ไม่เคยคิดว่ารักจักมาเย้ย
รักที่เคยกลับชืดจืดสลาย
สิ้นความสุขทุกข์มาย้ำมากล้ำกลาย
รักมาหน่ายหวานมาขมอกตรมเอย
27 กุมภาพันธ์ 2547 16:10 น.
LUNA SEA
รักแรกแทรกซ้อนกัดก้อนจิต
ซ่อนแผลพิษภายในใจแสลง
รักกลับกลอกชอกช้ำผิดสำแดง
กลายเป็นแหล่งเพาะเชื้อ. . .รักเรื้อรัง
27 กุมภาพันธ์ 2547 16:08 น.
LUNA SEA
ความรัก. . .อันหวานซึ้งตรึงดวงจิต
มัก. . .เป็นพิษเมื่อรักไกลไม่สุขสม
เป็น. . .เพราะรักกลับร้างห่างอารมณ์
เช่นนี้. . .ตรมรักเคยซึ้งเหลือครึ่งทาง
หน้าส่วนตัว
581
