31 มีนาคม 2546 18:18 น.
LuCky
ออกวิ่งเต็มที่สุดชีวิต
หนีความคิดจิตใจที่ท้อถอย
ตามทางรายหนาวเหน็บเจ็บซ้ำรอย
ความทุกข์คอยเหยียบย่ำอย่างหนำใจ
ยิ่งหนีเหมือนหลงยิ่งงงหนัก
มันเคว้งคว้างเหนื่อยนักช่างหวั่นไหว
จึงหยุดวิ่งถามใจหนีทำไม
ถึงหนีไปก็คงแพ้แค่ใจตัว
17 มีนาคม 2546 21:25 น.
LuCky
ค่ำคล้อย...ดาวลอยเปลี่ยวเหงา
จันทร์เจ้าหลบลี้หนีหาย
ทิ้งดาวดวงเดียวให้เปลี่ยวดาย
ดายเดียวใต้ฟ้าครามยามมืดเยือน
จันทร์...เจ้าขากลับมาคืนฟ้าเถิด
อย่าเที่ยวหลงเตลิดในถิ่นเถื่อน
ทิ้งดาวล่วงดวงน้อยลอยเลี่อน
คล้อยเคลื่อนเลื่อนลอยไร้ใจ
คืนนี้...ดวงดาวแสนเศร้า
จันทร์เจ้าทิ้งดาวห่างหาย
หลีกลี้หนีหน้าวุ่นวาย
ไม่แม้...ใส่ใจห่วงใยดาว
จันทร์เจ้า...ดวงดาวแสนเจ็บ
หน่วงเหน็บในอกระบมร้าว
ลมเย็นยะเยือกพัดตะเพิดดาว
ลมกร้าวดารา...จันทราคงสาใจ
ลืมแล้วหรือไร....ดวงจันทร์จ๋า
แต่ก่อนมา...ดาวเรียงเคียงจันทร์ดูสดใส
หรือถึงครา...จันทราจึงเปลี่ยนไป
ทิ้งดาราเดียวดายฉายแสงเรือง
14 มีนาคม 2546 12:50 น.
LuCky
โอ้...โอ๋...กระไรเลยความรัก
ยามสมัคร ปักใจ ใหลหลง
แสนง่ายดาย จิตไม่คิด ติดพะวง
ใจมั่งคง ขอเคียงคู่ อยู่ด้วยกัน
โอ้...โอ๋...กระไรเลยความรัก
ยามจะหัก แสนลำบาก ยากจะบั่น
ให้ความรัก ตัดขาด แยกจากกัน
ตัดสัมพันธ์ ร้างลา จากกันไป
โอ้...โอ๋...กระไรเลยความเหงา
คอยรุกเร้า หัวใจ ให้หวั่นไหว
อยากมีรัก ปัดเหงา ให้หมดไป
เอาความรัก เติมใจ เข้าครอบคลุม
โอ้...โอ๋...กระไรเลยความเหงา
ยามใจเศร้า ทำเอา อกร้อนรุ่ม
มีความรัก แต่ใจ เหมือนไฟสุม
ระอุรุม กลุ้มใจ เพราะไกลกัน
โอ้...โอ๋...กระไรเลยความห่าง
อย่ามากาง กีดกั้น เธอกับฉัน
อย่าทำลาย รักเรา ที่คงมั่น
ให้สะบั้น แหลกราญ เพราะห่างไกล