5 มกราคม 2546 10:50 น.
LuCky
แม้มีคุณ...นอบแนบข้าง
แต่เหมือนเลือนลางห่างไกล
แผ่นหลังของคุณที่หันใส่
มันช่างทำร้ายจิตใจกัน
อย่าทำอีกเลยนะคนดี
ทำอย่างนี้ เหมือนไม่สนใจฉัน
ไม่พอใจก็หันหลังเข้าหากัน
เมื่อไหร่จะถึงวันที่เข้าใจ
การละเลยไม่เคยแก้
มีแต่แย่ด้วยกัน...รู้ใช่ไหม
อยากให้ปรึกษาหันหน้าทำความเข้าใจ
ความรักเราจะได้...มีแต่ความมั่นคง
3 มกราคม 2546 11:40 น.
LuCky
รัก...จนลืมนึก
ความรู้สึกของคุณเป็นเช่นไหน
ทุกครั้งที่ผมเอาแต่ใจ
เหนื่อยบ้างไหมครับที่รัก
เอ่อ...คือว่า ผมขอโทษ
อย่าถึงกับโกรธจนแตกหัก
ผมจะเลิกทำจริงจริงนะครับ
ให้นั่งพับเพียบก็ยังได้
ถ้าคิดว่า...ทำไม่ได้จริง
แต่ก็อย่าทิ้งผมไปทางไหน
อาการผมไม่หนัก....พอแก้ได้
โปรดเชื่อใจผมอีกสักครั้ง
คราวนี้ผมจะเป็นคนดี
เป็นผมคนที่คุณนึกหวัง
คุณว่าอะไร...ผมจะเชื่อฟัง
เป็นเท้าข้างหลังตามคุณ
...
ผมจะเป็นเด็กดี
ไม่มีที่จะเอาแต่ใจ
แต่คุณครับ...รับรองได้
ว่าคงทำไม่ได้เกินปี
(อิอิ)
...
3 มกราคม 2546 11:29 น.
LuCky
ลาก่อน...ทิฆัมพรที่ลาลับ
ลาก่อน...เพราะเจ้าดับสิเน่หา
ลาก่อน...รักท่วมหัทยา
ลาก่อน ร้างรา จากไกล
1 มกราคม 2546 12:58 น.
LuCky
ตัวห่างไกล ใจใช่ห่างเหมือนทางกั้น
ความผูกพันที่มีไม่จางหาย
ระยะทางคงไม่ได้ทำลาย
ความรักเราลงง่ายดาย...ร้างโรยรา
ผมอยากให้คุณทำใจให้เข้มแข็ง
ไม่ต้องถึงกับแกร่งแข่งหินผา
ไม่ต้องแกร่งแข็งแรงปานเหล็กกล้า
เป็นแค่คุณธรรมดา...คนเดิม
1 มกราคม 2546 12:56 น.
LuCky
ดูนั่นสิ...หมาตัวนั้นมันทำเก่ง
มันจ้องคุณเขม็ง...คุณเห็นไหม
แน่ะ...วอนซะแล้ว ไม่กลัวตาย
เข้ามาใกล้ จะกลับไปแบบไร้เงา
หึ...หึ...อ้ายหมาขโมย
จะได้ร้องโอดโอย ถ้ายังคิดโง่เขลา
มายุ่งกับคุณ...จะให้มันเจ็บรวดร้าว
จะได้จำ...แฟนใครเขา...อย่าเที่ยวเฝ้ามาหมายปอง
หน้าส่วนตัว
760
