1 มกราคม 2546 12:52 น.
LuCky
รักคืออะไร...ผมใคร่รู้
อยู่อยู่...ก็มาทายทัก
ทำเอาคนกลัวอกหัก
ตกหลุมความรักจังเบอ
จะมา...ก็น่าจะบอก
ล่อหลอกมาตอนทีเผลอ
รู้ตัวเข้าแล้วก็เก้อ
รักเธอไปแล้ว...ทำไง
กลัวนั่น กลัวนี่ เสียหมด
กลัวอดหลอกตัวเองไม่ได้
กลัวเธอไม่ได้มีใจ
ช่วยรักให้ผมหน่อยได้ไหม...เธอ ที่รัก
1 มกราคม 2546 12:51 น.
LuCky
อีกแล้วสินะค่ำคืนนี้
ที่มีแต่ความอ้างว้างมาทายทัก
ลมหนาวโบกโบยไห้โหยหนัก
ถามถึงคนรัก...ก็อยู่ไกล
ไหนเลยจะได้อิงไออุ่น
อิงแอบอกละมุนกรุ่นกลิ่นกาย
ยามนี้...อยากมีเธอชิดใกล้
เคียงแนบใจกายด้วยกัน
หนึ่ง...สอง...สาม...สี่...ห้า
ไม่ว่าวันเวลาจะเปลี่ยนแปรผัน
อยากมีเธอมาร่วมสุขทุกทุกวัน
มีเธอมีฉัน...ก็เพียงพอ
1 มกราคม 2546 12:50 น.
LuCky
ลมเพลมพัดพาใจหวิว
ลมพัดพาใจปลิวแกว่งไหว
ลมพาใจปลิดปลิวไป
ลมพัดพาใจไปหาเธอ
1 มกราคม 2546 12:47 น.
LuCky
เกลียดนัก...ระยะทางที่ห่างไกล
ยามคุณป่วยไข้ใจมันร้อนรนแทบทนไม่ได้
อยากอยู่เคียงคุณ ช่วยบรรเทาอาการไม่สบาย
คอยดูแลจนคุณหาย...บังคับให้ทานยา
คุณจ๋า...ปวดมากไหม ผมใคร่รู้
ใจอยากอยู่ดูแลและห่วงหา
อ๊ะ...นั่นอีกแล้ว ทำไม? ไม่ทานยา
โธ่! คุณจ๋า...ทานเถอะนะ จะได้หายไวไว
ถ้าหายแล้ว ผมจะให้รางวัล
เป็นขนมสักอัน...คุณว่าจะดีไหม
ถ้ากลัวอ้วน ห่วงว่าขนมจะหวานไป
งั้นผมจะให้ยาแบบใหม่ อีกขนานก็แล้วกัน (อิอิ)
หน้าส่วนตัว
882
