19 ตุลาคม 2545 09:24 น.
LuCky
เธอถามถึงเหตุผลที่ฉันรัก
ทำไมจึงปักใจที่เธอใช่ไหม
โธ่คนดี...คำถามนี้ฉันก็ตอบไม่ค่อยได้
แต่อย่างไรก็จะพยายามตอบให้เธอ
เท่าที่รู้ฉันมีเธอแล้วมีความสุข
แม้เวลาทุกข์ฉันยังรู้สึกสุขอยู่เสมอ
กระสับกระส่ายกระวนกระวายยามห่างเธอ
อยากเจอเธอเสมอทุกเวลา
สำหรับเธอ รัก คือความผูกพัน
แต่ รัก ของฉันมันดูจะมากกว่า
จาก ผูกพัน อยากให้ พันผูก ไม่คลาดคลา
ให้เธออยู่ในสายตาไม่ร้างลาห่างไกล
เธอรักฉันเพราะความอาทร
แต่ฉันรักเพราะเธอแสนงอนและอ่อนไหว
ฉันรักเธอเพราะเธอขี้เล่น...เอาแต่ใจ
ฉันรักความสดใสและจิตใจที่เธอมี
ฉันรักเธอเพราะ เธอเป็นเธอ
ฉันรักเธอเพราะ เธอรักฉันคนนี้
ฉันรักเธอเพราะ เธอคือคนที่แสนดี
ฉันรักเธอเพราะ อยากร่วมมีวันของเรา
ฉันรักเธอเพราะ รักเธอแล้วมีความสุข
ฉันรักเธอเพราะ เธอร่วมทุกข์ยามฉันเศร้า
ฉันรักเธอเพราะ เธอช่วยคลายความเหงา
ฉันรักเธอเพราะ เคยรวดร้าวเหมือนกัน
ก็ไม่รู้หรอกว่า รัก คืออะไร
ทำไมถึงรัก...ก็ไม่รู้สินะฉัน
รู้แต่ว่าเหตุผลประดามีที่ว่ามานั้น
มันออกมาจากใจของฉันทั้งหัวใจ
ฉันรู้แค่ว่าเพราะรักจึงเอื้ออาทร
แม้ว่ารักจะริดรอนอิสระฉันสิ้นไป
ฉันรู้แค่ว่าเพราะรักจึงมีความหวังดีให้
รู้สึกห่วงใยเธอเสมอตลอดเวลา
ไม่ใช่เพราะอาทรหรือหวังดี
แล้วจึงมีความรักให้เธอหรอกหนา
แต่เป็นเพราะรัก...หวังดีจึงตามมา
และทุกอย่างที่ว่า...จะมีให้เธอตลอดไป
จะตัวอักษรหรือกลอนสักกี่บท
คงไม่อาจนำมาทดแทนความรักของฉันได้
ไม่ว่าจะรักเธอด้วยเหตุผลอะไร
อยากให้รู้ไว้ ฉันรักเธอ จริงๆ
5 ตุลาคม 2545 10:37 น.
LuCky
...
ห่วงหา อาทร คิดถึง
ความรู้สึก...คิดคำนึงห่วงหา
เป็นห่วงทุกห้วงเวลา
อยากให้รู้ว่า คิดถึง หมดใจ
ตอนนี้เธอกำลังทำอะไรอยู่
คนรัก...คิดถึง...เธอรู้ไหม
วันเวลาผ่านเวียนเปลี่ยนไป
แต่หัวใจยังคิดรักมั่นคง
อยากให้อยู่วนเวียนเคียงข้าง
ปัดเป่าความอ้างว้างเป็นผุยผง
ช่วยลดความเหงาให้น้อยลง
บรรจงแต่งวันด้วยรักให้สวยงาม
...
หน้าส่วนตัว
752
