31 ธันวาคม 2545 16:19 น.
LuCky
เธอคือ...อุ่นไอบางเบา
เธอคือ...ความเงียบเหงายามไกลห่าง
เธอคือ...ผู้ปัดเป่าความอ้างว้าง
เธอคือ...ความเต็มในที่ว่างของหัวใจ
เธอคือ...ความแตกต่างที่ลงตัว
เธอคือ...ผู้ลบความมืดสลัวให้แจ่มใส
เธอคือ...ทุกๆอย่างในหัวใจ
เธอคือ...ผู้ให้ความรักแก่ผม...รักคุณที่สุดนะ คนดี
30 ธันวาคม 2545 12:08 น.
LuCky
คิดถึง...คิดถึง...คิดถึง
เป็นอีกอาการหนึ่งของคนมีความรัก
ใครที่รู้ซึ้งก็คงประจักษ์
ว่าทรมานนัก...มันสุดจะทน
เหงา เหงา เหงา...เหงา...เหงา
วันวันได้แต่นั่งเศร้า หมองหม่น
ไม่กิน ไม่นอน ไม่ห่วงตน
เพราะมัวห่วงแต่คนที่อยู่ไกล
ฮือ ฮือ ฮือ...ฮือ...ฮือ
อยากเก็บเสียงสะอื้นเอาไว้
แต่จนใจจริงๆ ที่ทำไม่ได้
จึงต้องร้องไห้ฟูมฟายออกมา
เศร้า เศร้า เศร้า...เศร้า.เศร้า
ทำไม...ถึงเหงาอย่างนี้...คนดีจ๋า
อยากได้ยินเสียง อยากมีเธอเคียงคู่ทุกเวลา
ต้องทำฉันใดเล่าหนา...เธอถึงจะมาอยู่ด้วยกัน
30 ธันวาคม 2545 11:42 น.
LuCky
ดึกแล้วนะครับ...คนดี
เวลานี้คุณทำอะไรอยู่
ทำไม...ไม่พักผ่อนผมอยากรู้
คิดถึงผมอยู่หรืออย่างไร
คิดถึงก็น่าจะโทรหา
เผื่อว่าอารมณ์คุณจะแจ่มใส
ไม่ใช่ประเดี๋ยวก็ดีประเดี๋ยวก็ร้าย
นี่...ผมไม่ได้จะว่าคุณนะครับ
ก็แค่ผมนั้นเป็นห่วง
เห็นดึกล่วงแต่คุณก็ยังไม่หลับ
ผมห่วง กลัวคุณไม่สบายนะครับ
โทรมาแล้วก็หลับซะนะ...คนดี
ถึงแม้ตัวผมจะไม่ได้อยู่ใกล้
แต่ดวงใจผมยังอยู่กับคุณนี่
มันจะอยู่คู่เคียงคุณไม่หลีกหนี
ถ้าไม่มีใจใครมาทดแทน
คืนนี้ขอให้ดาวแทนไออุ่น
หมียัดนุ่นที่ให้แทนท่อนแขน
ผ้าห่มผืนโตคือตัวแทน
ห่มมันให้แน่น เหมือนที่ผมอยากกอดคุณ
นอนเสียเถอะนะ...คนดี
แม้คืนนี้ท่อนแขนที่คุณหนุน
จะเป็นเพียงเจ้าหมียัดนุ่น
แต่เวลาหนุน รับรอง อุ่นถึงใจ
สัญญานะครับผม..คนดี
ว่าไม่เกินสองปี แล้วผมจะไปอยู่ใกล้
จะอยู่ร่วมกันกับคุณตลอดไป
แล้วเราจะได้นอนหลับไปได้ด้วยกัน
19 ตุลาคม 2545 09:24 น.
LuCky
เธอถามถึงเหตุผลที่ฉันรัก
ทำไมจึงปักใจที่เธอใช่ไหม
โธ่คนดี...คำถามนี้ฉันก็ตอบไม่ค่อยได้
แต่อย่างไรก็จะพยายามตอบให้เธอ
เท่าที่รู้ฉันมีเธอแล้วมีความสุข
แม้เวลาทุกข์ฉันยังรู้สึกสุขอยู่เสมอ
กระสับกระส่ายกระวนกระวายยามห่างเธอ
อยากเจอเธอเสมอทุกเวลา
สำหรับเธอ รัก คือความผูกพัน
แต่ รัก ของฉันมันดูจะมากกว่า
จาก ผูกพัน อยากให้ พันผูก ไม่คลาดคลา
ให้เธออยู่ในสายตาไม่ร้างลาห่างไกล
เธอรักฉันเพราะความอาทร
แต่ฉันรักเพราะเธอแสนงอนและอ่อนไหว
ฉันรักเธอเพราะเธอขี้เล่น...เอาแต่ใจ
ฉันรักความสดใสและจิตใจที่เธอมี
ฉันรักเธอเพราะ เธอเป็นเธอ
ฉันรักเธอเพราะ เธอรักฉันคนนี้
ฉันรักเธอเพราะ เธอคือคนที่แสนดี
ฉันรักเธอเพราะ อยากร่วมมีวันของเรา
ฉันรักเธอเพราะ รักเธอแล้วมีความสุข
ฉันรักเธอเพราะ เธอร่วมทุกข์ยามฉันเศร้า
ฉันรักเธอเพราะ เธอช่วยคลายความเหงา
ฉันรักเธอเพราะ เคยรวดร้าวเหมือนกัน
ก็ไม่รู้หรอกว่า รัก คืออะไร
ทำไมถึงรัก...ก็ไม่รู้สินะฉัน
รู้แต่ว่าเหตุผลประดามีที่ว่ามานั้น
มันออกมาจากใจของฉันทั้งหัวใจ
ฉันรู้แค่ว่าเพราะรักจึงเอื้ออาทร
แม้ว่ารักจะริดรอนอิสระฉันสิ้นไป
ฉันรู้แค่ว่าเพราะรักจึงมีความหวังดีให้
รู้สึกห่วงใยเธอเสมอตลอดเวลา
ไม่ใช่เพราะอาทรหรือหวังดี
แล้วจึงมีความรักให้เธอหรอกหนา
แต่เป็นเพราะรัก...หวังดีจึงตามมา
และทุกอย่างที่ว่า...จะมีให้เธอตลอดไป
จะตัวอักษรหรือกลอนสักกี่บท
คงไม่อาจนำมาทดแทนความรักของฉันได้
ไม่ว่าจะรักเธอด้วยเหตุผลอะไร
อยากให้รู้ไว้ ฉันรักเธอ จริงๆ
5 ตุลาคม 2545 10:37 น.
LuCky
...
ห่วงหา อาทร คิดถึง
ความรู้สึก...คิดคำนึงห่วงหา
เป็นห่วงทุกห้วงเวลา
อยากให้รู้ว่า คิดถึง หมดใจ
ตอนนี้เธอกำลังทำอะไรอยู่
คนรัก...คิดถึง...เธอรู้ไหม
วันเวลาผ่านเวียนเปลี่ยนไป
แต่หัวใจยังคิดรักมั่นคง
อยากให้อยู่วนเวียนเคียงข้าง
ปัดเป่าความอ้างว้างเป็นผุยผง
ช่วยลดความเหงาให้น้อยลง
บรรจงแต่งวันด้วยรักให้สวยงาม
...
หน้าส่วนตัว
846
