28 ตุลาคม 2550 13:34 น.
lovepapa.com
อยากคิดว่าเป็นเพียงฝันร้าย
หลับตาตื่น ก็ลืมทุกอย่างไปแค่นั้น
อยากรู้สึกว่าเธอยังอยู่ไม่ห่างกัน
ยังเป็นแรงใจของฉัน..ทุกเวลา
แต่ฝืนความหม่นเหงาไม่เคยได้
เมื่อขากเธอไป..ก็ไม่มีใครอยู่ตรงหน้า
มันว่างเปล่า..จนปวดร้าวเรื่อยมา
ไม่อยากจะตืนเพื่อรับรู้ว่า..เธออยู่กับใคร
28 ตุลาคม 2550 13:31 น.
lovepapa.com
ฉันยังอยู่ในคืนที่อ้างว้าง
ยังอยู่ในวันที่ทุกอย่างดูไร้ความหมาย
ฉันเหลือเพียงความคิดถึงในลมหายใจ
และเหลือเพียง รัก ที่ไม่อาจเปลี่ยนำไป...จากเธอ
14 ตุลาคม 2550 22:36 น.
lovepapa.com
อยู่กับความเงียบในห้องว่างเปล่า
เสียงของความเหงา..ฟังดูโหดร้าย
เหลียวหันมองดูรอบรอบกาย
ไม่มีสิ่งใดมีความหมาย..ให้รู้สึกดี
ตั้งแต่เธอไป..ตั้งแต่เธอไม่อยู่
ทุกวันนี้มีแต่ความหดหู่อยู่อย่างนี้
โชคชะตาช่างเล่นตลกเสียสิ้นดี
ทำให้คนต้องหม่นเหลาแบบนี้..ไม่ขำเลย...
14 ตุลาคม 2550 22:31 น.
lovepapa.com
เหงานะ..คืนนี้
ข่าวคราวของคนดี..ก็เงียบหาย
รู้หรือเปล่าที่รัก...เธอกำลังปล่อยให้ใครคนหนึ่งปวดใจ
อยู่อย่างอ้างว้างเดียวดาย..ใต้ความเย็นชา
อย่าทำร้ายกันอีดเลยคนดี
อยากได้ยินน้ำเสียงที่คุ้นเคยส่งผ่านมาหา
จะรออย่างตั้งใจ...และคืนนี้คงสุขกว่าทุกครา
ได้ไหม....อย่ารอช้า..
คนทางนี้กำลังวุ่นว้า....ตั้งตาคอย....
13 ตุลาคม 2550 16:08 น.
lovepapa.com
วันเวลาที่อยู่อย่างไม่มีใคร
หัวใจ...ก็ดูจะหม่นเหงา....
ฝืนยิ้มจางๆ ให้กับลมหายใจที่บางเบา
ได้แต่รำร้องอย่างรานร้าว...เศร้าสิ้นดี....
คืนหนาว..ใจฉันหนาวยิ่งกว่า
กล้ำกลืน..ปวดปร่าอยู่อย่างนี้
ต้องการคนเข้าใจ..เพียงใครสักคนที่ใยดี
มาช่วยลบรอยโศกนี้...ในแววตา
ห้องแคบๆ...เงียบสงัด
ลมเหงาช่างพาพัด มาให้ใจเหว่ว้า
สองตาดาว..ยังรินไหลทางน้ำตา
สองตาฉันยิ่งมากกว่า ...ยิ่งร้าวราน....