1 เมษายน 2546 21:18 น.
Lovely_boy
รอรอรอ.. รอเธอ..
รอเธอ.. เผลอ จาขยุ้ม..
จาขยุ้ม.. ดวงใจ เก็บไว้..
เก็บไว้.. ไม่ให้ ใครพราก..
ใครพราก.. ไม่ยอม ให้ไป..
ให้ไป.. ไม่ได้ รักษา..
รักษา.. ดวงใจเธอ เอาไว้..
เอาไว้.. อย่าเผลอ ละกัน...
!!...........ขยุ้ม.............!!
1 เมษายน 2546 18:08 น.
Lovely_boy
เฮ้ออ...หยุดเถิดหยุดเรียน
หยุดพากเพียรเขียนอ่าน
หยุดเถิดหยุดทำการบ้าน
หยุดทำการทำงาน ทุกอย่างเอย
..........!! หยุด !!..........
1 เมษายน 2546 16:15 น.
Lovely_boy
เหม่อมองท้องนภา สีเย็นตาพาแจ่มใส
นภาพาชื่นใจ ฟ้าวันใหม่ไร้ราคี
อยากชวนมวลผองเพื่อน อย่าแชเชือนเพื่อนน้องพี่
ร่วมมองฟ้าคนดี ในวันที่ไม่มีใคร
อยากให้เธอรู้ว่า แม้อ่อนล้าว้าวุ่นใจ
ยังมีกำลังใจ แฝงอยู่ในฟ้าใสเอย
1 เมษายน 2546 12:15 น.
Lovely_boy
ความเดิมตอนที่แล้วๆ......
นั่งฟังเพลงบรรเลงเตงเต่งเต๊ง เห็นอาเม้งเดินผ่านหน้าลานบ้าน
ถือข้าวของมองแล้วหนักกบาล หอบหิ้วจานการงานดูลุกลน
แกเดินไปใกล้อาแปะและอาก๋ง แล้วนั่งลงตรงอาม่าน่าฉงน
อาเม้งแกแท้ทำไรให้พิกล มองอยู่จนแม่ขานเข้าบ้านเร็ว....
serie 2....
อาเม้งแกทำไร นึกในใจทบทวนดู
แต่ยังนึกไม่ออก เลยไปบอกกะอากู๋
เพราะอาแกผู้รู้ ให้แกดูพินิจนัย
แกเอ่ยปากร้องอ๋อ ไม่รีรอแถลงไข
เรื่องจริงเป็นเช่นไร เดี๋ยวจะได้รู้ทันที
serie3....
พอกำลังจะเล่า กลิ่นมันเผาลอยเร็วรี่
อากู๋บอกอิ่มหมี แล้วค่อยคลี่คลายสงสัย
พอทานมันเผาเสร็จ เจอะอาเป็ดกะอาไก่
มาแจ้งแถลงไข จ่ายค่าไฟที่ค้างอยู่
อากู๋ให้หยิบตังค์ อยู่ในถังที่ในตู้
ถังเก่าที่เป็นรู อยู่ในตู้คู่พระเครื่อง
เดินไปนึกไปว่า เมื่อไหร่หนาจารู้เรื่อง
เอาน่าอย่าทำเคือง .....เดี๋ยวรู้เรื่องตอนต่อไป...
to be continue......
30 มีนาคม 2546 22:33 น.
Lovely_boy
ปวดเอ๋ยปวดหัว ฉันปวดหัวมากรู้ไหม
ปวดหัวต้องทำไง ถึงจะให้หายปวดหัว
ปวดหัวทรมาน น่าสงสารคนปวดหัว
ปวดหัวต้องไม่มั่ว กินยาสั่วยิ่งไม่หาย
ปวดหัวแล้วต้องพัก ทำงานหนักมักไม่บาย
ปวดหัวต้องผ่อนคลาย ต้องไม่อายกินยานอน......
+_+ ปวดหัว !! เฮ้อ..ปวดหัว