27 มีนาคม 2546 21:45 น.
Lovely_boy
ราตรีอันมืดมิด สะกดจิตให้คิดถึง
ดาราพาคำนึง เธอผู้ซึ่งตรึงใจเรา
จันทรยามอ่อนแสง ราวกับแผลงศรความเหงา
อ้ำอึ้งสะอื้นเบา โอ้แสนเศร้าเขาจากไป
วันนั้นถึงวันนี้ ไม่เคยมีที่วันไหน
ไม่ขอพรให้ยาใจ เธอผู้ไกลไม่อาจคืน
ถึงแม้ดาราลับ จันทราดับมิอาจฝืน
แต่ฉันผู้ที่ยืน- ยันยามตื่นคือรักเธอ
25 มีนาคม 2546 21:06 น.
Lovely_boy
ฟ้าเอ๋ยฟ้าใส สุดแสนไกลใต้หล้าขอบฟ้าเขียว
นั่งมองฟ้ากลางทุ่งหญ้าอยู่คนเดียว สุดแสนเปลี่ยวอยากเกี่ยวเธอเป็นเกลอเรา
ใต้นภาฟ้างามอร่ามรัก ได้รู้จักมักคุ้นแล้วไม่เหงา
นภางามอร่ามรักมักมัวเมา ช่างแสนเศร้าโอ้เราแสนเหงาจริง
หน้าส่วนตัว
640
