19 เมษายน 2546 17:42 น.
Lovely_boy
.....รอรอรอเฝ้ารอ
เพียงแค่ขอสักครั้งหนึ่ง
หวังเพียงเธอผู้ซึ่ง
เป็นที่พึ่งหันกลับมา
.......เธอคงจะไม่รู้
ยังมีผู้ปราถนา
หวังเธอเคียงอุรา
ถึงแม้ว่ามันแสนนาน.......
!!!รอรอรอ!!!
19 เมษายน 2546 17:35 น.
Lovely_boy
เธอที่เคยรู้จัก
สุดที่รักของคนอื่น
ยังไงไม่อาจฝืน
ได้แต่ยืนอยู่ตรงนี้.........
รักเธอด้วยจริงใจ
ถึงเธอไม่เคยเห็นดี
ก็ยังจะคงมี
เธอคนนี้ในหัวใจ.........
วันคืนจะหมุนเวียน
กาลจะเปลี่ยนไปฉันใด
ถึงเธอมีคนใหม่
แต่ทั้งใจยกให้เธอ............
15 เมษายน 2546 23:30 น.
Lovely_boy
1 คนอ้างว้างเหงา
สุดแสนเศร้าปล่าวเปลี่ยวจิต
2 คนพันผูกมิตร
ต่างแนบชิดต่อติดกัน
3 คนล้นปวดหัว
ทั้งความกลัวรุมเร้านั่น
รักเดียวใจเดียวพลัน
เธอและฉันเรา 2 คน...........
14 เมษายน 2546 21:25 น.
Lovely_boy
ภูเขาอันสูงส่ง
มันก็คงไม่อาจกั้น
อันความรู้สึกฉัน
อยากบอกกันให้รับรู้
ที่นี้เป็นพยาน
อยากกล่าวขานกะทุกผู้
ตราบฉันนั้นยังอยู่
ฉันจะสู้เพื่อความดี (ที่ถูกต้อง)
13 เมษายน 2546 16:02 น.
Lovely_boy
....รังเกียจไหม..หากใครจะคอยช่วย....
....ยามเธอป่วยทวยระทมระบมจิต....
....ต้องการไหมให้ใครได้เป็นมิตร....
....เป็นคู่คิดคู่ใจยามไร้เขา....
....ไม่เป็นไรหากเขานั้นกลับมา....
....มาทวงหาหัวใจคืนจากเรา....
....แม้อ้างว้างเปล่าเปลี่ยวเดียวดายเหงา....
....หรือต้องเศร้าจะไม่รั้งฉุดดึงเธอ....
....แค่อยากขอดูแลแค่ห่วงใย....
....อยู่ใกล้ไกลให้เธออุ่นเสมอ....
....อุ่นไอรักภักดีมีให้เธอ....
....แม้ยามเผลอให้เธอรู้มีอีกคน (ที่คอยเฝ้าดูแลอยู่ใกล้ไกล)........
!!!.รังเกียจไหม.!!!