21 มีนาคม 2547 17:43 น.
Lovely_boy
...นั่งมองรูปภาพเก่า
ด้วยความเหงาเปล่าเปลี่ยวจิต
จมอยู่กะความคิด
กับชีวิตเมื่อนานมา...
...อดีตยังย้ำเตือน
อยู่เป็นเพื่อนไม่หนีหน้า
ระทมในอุรา
ตามัวพร่าน้ำตานอง...
...นึกถึงวันก่อนเก่า
ด้วยความเศร้าของเราสอง
เมื่อครั้งเราริลอง
คิดจับจองเป็นของกัน...
...แต่แล้วเธอจากไป
ทิ้งเราไว้ไร้ผูกพันธ์
ทิ้งไว้ให้เงียบงัน
เธอทิ้งฉันฝันมลาย...
...วันคืนเปลี่ยนหมุนไป
หากแต่ใจยังมุ่งหมาย
อยากมีเธอเคียงกาย
ขอฝันร้ายกลายเป็นดี...
11 มกราคม 2547 20:41 น.
Lovely_boy
...ก็แค่เดินเหินห่างจากทางหน่อย
เธอจะปล่อยไม่คอยหน่วงถ่วงได้ไหม
เพียงแค่อยากเดินหลบไม่พบใคร
ปล่อยให้ใจได้ลอยล่องไม่จองจำ...
...จะมาคอยชี้นิ้วทำกริ้วโกรธ
โธ่...ขอโทษแบบนั้นมันน่าขำ
ปล่อยให้เราได้ลองที่อยากทำ
แค่ชี้นำให้กันนั้นก็พอ...
13 สิงหาคม 2546 20:35 น.
Lovely_boy
...คนทุกคนเกิดมาต้องมีแม่
คอยดูแลแน่ใจไม่แปรผัน
รักของแม่แก่ลูกนั้นผูกพัน
นิจนิรันดร์ไม่มีวันเปลี่ยนไป.....
...พระคุณแม่แสนเลิศประเสริฐยิ่ง
แม่คือสิ่งมีค่ากว่าใดไหน
รักของแม่แท้จริงยิ่งกว่าใคร
จะหาใครในหล้ามาเทียบเทียม.....
4 กรกฎาคม 2546 21:36 น.
Lovely_boy
...หายปายนานคิดถึงจัง
บอกให้ฟังว่าคิดถึง
ห่วงหาพาคำนึง
อย่าบึ้งตึงหันหน้ามา...
...คุยกันให้ชื่นใจ
เพื่อนเก่าใหม่ไม่หนีหน้า
Lovelyboyมาแล้วจ้า
เพื่อนเพื่อนจ๋ามาคุยกัน........
7 มิถุนายน 2546 11:25 น.
Lovely_boy
. . . แ ค่ อ ย า ก ใ ห้ รู้ ไ ว้
ไ ม่ มี ใ ค ร แ ท น ที่ เ ธ อ
ค่ำ คื น ยั ง น อ น เ พ้ อ
ร อ พ บ เ จ อ เ ธ อ เ รื่ อ ย ไ ป . . .
. . . แ ม้ เ ธ อ อ า จ ไ ม่ รู้
ว่ า มี ผู้ เ ฝ้ า ส น ใ จ
ห่ ว ง ห า แ ล ะ ห่ ว ง ใ ย
อ ยู่ เ คี ย ง ก า ย ไ ม่ ร้ า ง ล า . . .
. . . แ ม้ มี ค น ม า ก ม า ย
อ ยู่ ร อ บ ก า ย ไ ม่ เ ค ย ห า
ร อ เ ธ อ ร อ เ รื่ อ ย ม า
ถึ ง แ ม้ ว่ า เ ธ อ ไ ม่ ม อ ง . . .
. . . ร อ แ ล้ ว ก็ ร อ เ ล่ า
ร อ จ น เ ช้ า ถึ ง ตี ส อ ง
อ ย า ก ใ ห้ เ ธ อ ต รึ ก ต ร อ ง
ล อ ง ซิ ล อ ง ท บ ท ว น ดู . . .
. . . ว่ า เ ธ อ ยั ง มี ใ ค ร
ที่ ใ ส่ ใ จ ใ ฝ่ ห า อ ยู่
รั ก เ ธ อ ก ว่ า ทุ ก ผู้
แ ม้ ไ ม่ รู้ โ ป ร ด ดู เ อ า . . .
. . . ร ะ ย ะ ท า ง พิ สู จ น์ ม้ า
ก า ล เ ว ล า พิ สู จ น์ เ ร า
รั ก เ ธ อ ใ ช่ ห ย อ ก เ ห ย้ า
ใ ช่ มั ว เ ม า แ ต่ รั ก จ ริ ง . . .