12 กุมภาพันธ์ 2549 12:29 น.
Look Out
.....ไม่รู้ว่าเป็นอะไร
รู้สึกสับสนในหัวใจอยู่เสมอ
เป็นทุกครั้งเวลาที่ได้พบเทอ
ไม่รู้ว่าทำไมเทอ..มีผลกระทบกับหัวใจ
เอ๊ะ!..หรือว่าฉันจะป่วย
แย่แล้ว! ใครก็ได้ช่วยด้วย..ช่วยคลายสงสัย
ทำไมหัวใจเต้นระรัว..ทุกครั้งที่เทอเดินผ่านไป
โอ๊ย! ไม่เข้าใจ ใครก็ได้ช่วยบอกที
อ๊ะ..อ๊ะ..หรือว่าฉันจะตกหลุมรักเทอเข้าแล้ว
แบบนี้..คงไม่แคล้ว..มัวแต่เพ้อทุกนาที
เฮ้อ!..เป็นแบบนี้..แล้วฉันจะทำยังไงดี
ที่จะบอกให้เทอนี้..ได้รับรู้ความในใจ
นี่!..เทอ..เทอคนนั้น
ช่วยหันมามองกันบ้างได้มั๊ย
เนี่ย!..ฉันมีสิ่งที่อยากจะบอกออกไป
เอ้า! ตั้งใจฟังไป..คำนี้ไง "ฉันรักเทอ"
6 กุมภาพันธ์ 2549 21:08 น.
Look Out
โอ้ใจเอ๋ย..ไฉนเลย..เฝ้าคิดถึง
ยังตราตรึง..ขึงจิต..มิรู้หาย
เฝ้าแต่คิด..ถึงเทอ..มิวางวาย
ต้องตัวตาย..ถึงจะหาย..คิดถึงเทอ
ทั้งฟังเพลงอ่านหนังสือทั้งดูหนัง
ใจก็ยัง..คิดถึง..อยู่เสมอ
อยากจะกอด..หอมซักฟอด..เมื่อได้เจอ
เทอจ๋าเทอ..คิดถึงเทอ..นะคนดี
อยากจะบอก..กับเทอ..Miss u จัง
ตะโกนออก..ไปดังๆ..จากใจใครคนนี้
โอ้สายลม..อ่อนละมุน..สายวารี
ช่วยนำความ..คิดถึงนี้..ส่งให้เทอ
เมื่อไรหนอ..ที่เทอ..จะกลับมา
ปล่อยแก้วตา..เฝ้าฝัน..เฝ้าเพ้อ
แม้ตอนนอน..ยังฝัน..ยังละเมอ
เป็นชื่อเทอ..เป็นคำว่า..Miss u จัง
23 มกราคม 2549 19:30 น.
Look Out
ทุกๆครั้งที่ฉันลืมตาตื่น
ทุกๆคืนที่ฝันที่หลับไหล
ทุกๆทีมียังมีลมหายใจ
ทุกที่ในหัวใจยังคงมีให้กัน
ทุกๆครั้งที่ฉันลืมตาตื่น
พบว่าวันคืนได้เปลี่ยนแปรผัน
รู้สึกว่าเทอคนดีที่ห่วงใยคนนั้น
หายไป..จากชีวิตฉันได้ยังไง
ทุกๆคืนที่ฉันนอนหลับฝัน
เหมือนว่าเรายังรักกันมั่นไฉน
แต่ทุกครั้งที่ตื่นจากการหลับไหล
ก็ต้องเผชิญกับความเป็นไปในเรื่องจิง
แต่อย่างน้อยในใจก็ยังคงรู้ว่า
เรานั้นหนายังคงมี "เพื่อน" ให้พักพิง
"เพื่อน" ที่คอยดูแลฉันในทุกๆสิ่ง
ขอบคุณจิงๆที่พระเจ้ายังคงเห็นใจ
ท่านแย่งสิ่งที่สำคัญที่สุดของฉัน
ทั้งๆที่เราเคยมีกันเคยมีวันที่สดใส
แต่ก็ต้องขอบคุณท่านจากใจ
ที่ท่านยังคงให้ "เพื่อน" ที่มีค่า
...ทุกๆครั้งที่นอนหลับ ความสุขก็จะมาหา...
...แต่พอลืมตา ก็เจ็บปวดทุกครั้งที่ทำได้แค่ฝันดี
11 ธันวาคม 2548 21:24 น.
Look Out
เหนื่อย..อยากจะพักจากความอ่อนล้า
จนน้ำตารินไหลแม้ไร้ค่า
เพราะถึงยังไงเทอก็ไม่ยอมกลับมา
เหนื่อย..ท้อ..อ่อนล้าจนก้าวเดินต่อไปไม่ไหว
พยายามทื่จะยื้อความสัมพันธ์
เพราะกลัวว่าเทอนั้นจะจากฉันไปไหน
แต่พอแล้ว..มันล้าไปทั้งหัวใจ
ยื้อเทอไว้นานไปจนอ่อนเพลีย
อยากจะหลับฝันดั่งเจ้าหญิงนิทรา
ไม่ต้องลืมตาขึ้นมาพบกับความสูญเสีย
อยากจะนอนพักเพราะความอ่อนเพลีย
ปล่อยไปเสียเรื่องราวที่เกิดขึ้นมากมาย
ได้หลับฝันว่าฉันยังมีเทออยู่
ได้รับรู้ไออุ่นจากคนข้างกาย
ได้หลับฝันว่าเรายังรักกันไม่เสื่อมคลาย
มีเทอเคียงกาย ถึงแม้เพียงในความฝัน ฉันก็ดีใจ
9 ธันวาคม 2548 19:07 น.
Look Out
ฉันขอโทษ..ฉันรู้ว่าฉันผิด
ฉันขอโทษ..ที่ไปคิดทำอย่างนั้น
ฉันขอโทษ..ไม่ใช่ว่าไม่รักกัน
แต่ทนเทอที่เป็นเช่นนั้น..ไม่ไหวจิงๆ
ก็เทอไม่คุยไม่แคร์ไม่ใส่ใจ
เทอบอกฉันเปลี่ยนไปเปลี่ยนไปในทุกสิ่ง
ฉันก็พยายามแก้ไขตัวเองแล้วจิงๆ
แต่เทอทิ้งฉันเดียวดายเหมือนตายทั้งเป็น
ฉันเหงา..ฉันเศร้า..ฉันท้อ
กับการรอเทอกลับมาและต้องเห็น
เทอเล่นกับคนอื่นและทิ้งฉันกลับบ้านคนเดียวทุกเย็น
เทอ..เทอเห็นฉันเป็นอะไร
ฉันขอโทษ..ที่ผิดสัญญาไปคุยกับเค้า
แต่เพราะว่าเหงา..เศร้าจนทนไม่ไหว
ไม่ได้ตั้งใจจิงๆที่จะทำให้เทอต้องเสียใจ
แต่เทอรู้มั๊ย..ฉันก็เสียใจไม่น้อยไปกว่าเทอ
ไปรร.ก็เห็นเทอพูดคุยกับคนอื่น
เทอดูเริ่งรื่นร่าเริงอยู่เสมอ
ผิดกับฉันยิ่งนับวันยิ่งโทรมลงทุกครั้งที่เจอ
ฉันขอโทษจิงๆนะเทอมันเป็นความคิดของฉัน
ที่บอกเลิกไม่ใช่ว่าไม่รัก
แต่ว่า..อยากจะพักกลับเรื่องราวมากมายที่แปรผัน
อยากให้เราสองคนกลับมารักกัน
แต่ว่า..เทอนั้นคงไม่อยากจะกลับมา
ไม่ได้โทษว่าเทอเป็นคนผิด
แต่เป็นเพราะว่าฉันมันคิดอะไรบ้าๆ
ได้แต่หวังว่าเทอนั้นจะกลับมา
ทุกเวลาตอนนี้..มีแต่เทอ