20 กรกฎาคม 2551 23:48 น.
Look Out
ฝนตก...คิดถึงใคร
หัวใจ..ล่องลอยไปกับเสียงฝน
ความคิด...พัดพาไปกับสายลม
ถึงคน...ที่เค้าไม่หวนกลับมา
คิดถึง...ใครคนนั้น
ที่ฉัน...ยังคงเฝ้าห่วงหา
เฝ้ารอ...เมื่อไหร่หนอที่เค้าจะกลับมา
น้ำตา...ไหลมาทำให้ช้ำใจ
สายฝน...ที่ตกพรำ
คอยย้ำ...ถึงวันที่หวั่นไหว
มัวแต่...เฝ้าเหม่อมองหาใคร
ที่ให้...สัญญาว่าจะกลับมา
18 กรกฎาคม 2551 00:16 น.
Look Out
"เหนื่อยมั๊ย...ที่ยืนอยู่ตรงนี้"
เหนื่อยซิ...เหนื่อยจนแทบยืนไม่ไหว
"ถ้ายังงั้น...จารออยู่ทำไม"
เพราะเชื่อใจ...ว่าใครคนนั้นจะกลับมา
"ถ้าเหนื่อยแล้ว...ทำไมถึงไม่พอ"
เพราะว่าจะรอ..ถึงแม้เค้าอาจจะไม่กลับมาหา
"รออยู่ยังงี้...มีแต่จะเสียน้ำตา"
ช่างมันเถอะน่า...น้ำตามันไม่มีค่าอะไร
"ทำไมถึงรอ...แม้อาจไม่มีความหวัง"
เพราะว่าใจของฉันยังไม่หวั่นไหว
"จะรอยังงี้หรอ...แม้เค้าอาจไปมีใคร"
ฉันแน่ใจ...ไม่ว่านานแค่ไหนก็จะรอ
17 เมษายน 2551 00:10 น.
Look Out
อึดอัด...จนไม่มีอากาศหายใจ
อยู่ไป...ก็มีแต่เลวร้ายลงเท่านั้น
แต่ทำไง...ในเมื่อต้องทนอยู่ไปวันๆ
จนกว่าจะถึงเวลานั้น...ที่เฝ้ารอ
30 วัน...ที่ต้องทำตามสัญญา
ไปมา...กลายเป็นเวลาเพิ่มขึ้นเกินกว่าที่ขอ
แต่ต้องทน...ด้วยใบหน้าที่น้ำตาคลอ
เหนื่อยและท้อ...จนอยากจะหนีไปไกล
ไม่รู้...ว่าทำไมเธอถึงทำแบบนี้
สิ่งดีๆ..ที่เคยมี ไม่รู้ลืมเลือนไปไหน
เจ็บปวด...อยากจะหันหน้าไปหาใคร
ใครคนใด...ก็ได้ ที่ไม่ใช่ "เธอ"
16 ธันวาคม 2550 22:55 น.
Look Out
ทำอะไรอยู่
ทั้งๆที่รู้...ว่าไม่ได้
จะยื้อ..ดึง..รั้ง..ไว้ซักเพียงไหน
ก็ไม่อาจเปลี่ยนใจ..รู้ดี
เทอเลือกทางเดินใหม่
ที่ชั้นหรือว่าใคร...ไม่อาจขวางหนี
แต่เพราะในใจ..ด้วยความห่วงใยที่มี
ไม่อยากให้เทอนี้...จากไกล
ที่ผ่านมาทำผิด
จนไม่อยากคิด..หวนกลับไปแก้ไข
รู้ดี..ฐานะตอนนี้ยื้อไว้ไม่ได้อะไร
เพียงแต่ขอจากใจ..ได้มั๊ย..อย่าไปเลย
24 พฤศจิกายน 2550 10:52 น.
Look Out
จมอยู่กับอดีต..
เหมือนยิ่งกรีด..แผลย้ำซ้ำเรื่อยไป
ภาพเทอยัง..วนเวียน..อยู่ในใจ
ด้วยห่วงใย..รักใคร่ไม่เสื่อมคลาย
จมอยู่กับอดีต..
นับรอยขีด..เขียนฝันยามหวั่นไหว
ทุกค่ำเช้า..เฝ้าร่ำรำพันไป
ทิ้งเรื่องราวในใจ..ที่อยากให้ย้อนมา
จมอยู่กับอดีต..
กับความผิด..พลาดพลั้ง..ที่เผลอผล่า
กับความทุกข์..สุดอาดูร..แสนปวดล้า
กับน้ำตา..ไร้ค่า..ของคนที่ไม่เคยเหนมัน
จบอยู่กับอดีต
ด้วยใบมีด..แหลมคมคอยขู่ขัน
ที่ไม่อาจลืมเทอ..แม้ผ่านไปหลายคืนวัน
กับความผิดพลาดเหล่านั้น..ที่เทอไม่ยอมให้อภัย