19 มีนาคม 2551 09:02 น.
locker
แม้ว่า .........วันนี้อาจไม่เป็นคนรักกัน
และแม้ว่าใน...........วันนี้เป็นเพียงคนรู้จักกัน
แต่..สิ่งหนึ่งที่ไม่อาจห้ามได้คือความคิดถึงที่มีอยู่
มันไม่อาจจางหายได้ ใน วันนี้ หรือพรุ่งนี้
ฉันจะไม่ร้องไม่ขอ แต่คงเสียใจ ยากที่จะลืม
ในวันนี้ ถึงแม้จะไม่มีเธอ แต่ ฉันยังคงเหลือ หัวใจของฉันอยู่
ฉันจะดำรงและยังคงชีวิตนี้อยู่อยู่เพื่อตัวเอง
จะเข้มแข็ง เดินด้วย 2 เท้า ของฉัน ต่อไปต้องทำให้ได้
แต่ จะขอ อนุญาต คิดถึง เธอนะ
เพราะ หาก จะรู้สึก คิดถึงใครสักคนนั้น
แม้ว่า ในวันนี้ ยังไม่ใช่คนรักของฉันเลยก็ตามที
แต่คงไม่เป็นไรใช่ไหม ที่จะขอคิดถึงเธอ
หากจะ ขอเพียง ให้ เขาเป็นคนที่ฉันรัก และมีเขาอยู่ ในหัวใจ
เพียงแค่ ให้ ใจได้...แค่คิดถึง
สำหรับวันนี้ และ วันหนึ่ง ก้อพอ........แค่นี้จริง ๆ
และเธอก็จะอยู่ในใจฉันตลอดไป
เขียนคำหวาน ๆ บันทึกเหตุการณ์ตัวเธอไว้ใกล้ ๆ
ว่าความรู้สึกดี ๆ มีให้เธอเสมอไป
ไม่ว่าจะอยู่ใกล้ - ไกล หัวใจก็คิดถึงเธอ
19 มีนาคม 2551 09:00 น.
locker
โอ้ราตรีนี้น้องเหงาเศร้าดวงจิต...
รำพึงคิดโดดเดี่ยวเปลี่ยวหนักหนา
พิษรักร้อนเริงรุมสุมอุรา
โอ้พี่ยาจะรู้บ้างหรือไร
สงัดเงียบเยียบเย็นทุกหย่อมหญ้า
พระพรายพลิ้วผ่านพาพฤกษาไหว
น้ำค้างพรมลมหนาวร้าวฤทัย
ปวดทรวงในเหลือระงับหลับไม่ลง...
19 มีนาคม 2551 08:56 น.
locker
" ฝากความคิดถึงส่งมาให้"
รับไว้หรือยังคนดี
แม้อยู่ห่างกันอย่างนี้
ความรู้สึกที่ดียังเหมือนเก่า
ฝากกับสายลมช่วยพัดพา
ฝากดาวบนฟ้า....ในคืนที่เหงา
ฝากสายฝนกระซิบบอกเธอเบาๆ
เป็นสัญญาว่าเรา....จะผูกพัน
อย่าคิดหนีปัญหา
ด้วยการทำเฉยชาอย่างนั้น
ถ้าไม่ต้องการผูกพัน
ก็เพียงบอกฉันว่าจะไป
ไม่ต้องลงทุนอดทน
พร้อมจะฟังหตุผล....ถ้ามีให้
ไม่เคยคิดห้าม...ความตั้งใจ
เพราะการทำเหมือนไม่มีอะไร
ทำร้ายฉันได้....มากกว่าความจริง
จะหวังอะไรมากมาย
กับคนที่ผ่านเข้ามาทักทาย...ในวันเหงา
สุดท้ายก็เหมือนไล่คว้าเงา
ที่พบเพียงความว่างเปล่าภายในใจ
ท่ามกลางผู้คนที่มากมาย
กลับหาคนที่มีความหมาย...กับเราไม่พบ
เสาะแสวงหาไม่รู้จักจบ
หวังเพียงแค่พบ....คนทีเข้าใจ
ไม่อยากเห็นเธอร้องไห้
มีเรื่องอะไรก็บอกฉัน
อย่างน้อยจะช่วยแบ่งปัน
อย่าเก็บไว้ให้คืนวันทำร้ายใจ
ไม่แปลกใช่มั่ย
ถ้าฉันยังไม่ลืมใครที่เคยผูกพัน
เพราะความรู้สึกที่เคยมีให้กัน
ไม่อาจลบเลือนได้เพียงคำว่า....ลืม
18 มีนาคม 2551 10:36 น.
locker
เมื่อยามที่หัวใจ เราไร้รัก
เรายึดหลักตัวเรา เราอยู่ได้
ไม่ต้องห่วง กังวล ในสิ่งใด
เพียงสุขใจ แค่พอมีที่จำเป็น
แต่เมื่อยามที่หัวใจ ไม่ไร้รัก
เรานั้นจัก มีอีกคนร่วมทุกข์เข็ญ
ทั้งความสุข อิ่มเอมใจ ไม่หนาวเย็น
เหมือนเฉกเช่น ท้องทะเลและหาดทราย
ท้องทะเลหาดทรายไม่ไกลห่าง
มิเคยร้างแรมไกลหรือห่างหาย
อยู่คู่กันตราบสิ้นฟ้าดินมลาย
หากมีทราย ท้องทะเลย่อมต้องมี
อันความรักเกิดจากคนทั้งสอง
ต่างประคองหัวใจไม่หน่ายหนี
ต้องดูแลเอาใจใส่สิ่งที่มี
คอยทำดีใช่เพียงเพื่อตัวเรา
แต่จะต้องทำดีเพื่อที่รัก
ต้องรู้จักให้อภัยไม่โง่เขลา
หลงเชื่อคำไร้เหตุผลคนหูเบา
เชื่อใจเขาไว้ใจเราต่างเข้าใจ
ความรักจักยืนยงอยู่คงมั่น
ความรักต้องอยู่นิรันดร์ก็หาไม่
แต่ความรักจักมีอยู่ตลอดไป
ในหัวใจจะคงไว้ใน "รัก" เรา