24 กรกฎาคม 2551 21:16 น.
littledragon
ได้โปรดอย่ามาหาฉันได้ไหม
อย่าทำให้ใจฉันวุ่นวายแบบนี้
ไม่อย่างนั้นฉันก็ตัดเธอไม่ได้ซักที
ทั้ง ๆ ที่ก็มีเขาคนนั้นอีกคน
ได้โปรดอย่ามาทำดีกับฉัน
เมื่อเลิกกันแล้วก็ไม่ต้องมาสน
ไม่อย่างนั้นเขาคนนั้นคงร้อนรน
หลายครั้งหนที่เขาต้องเสียใจ
พอเถอะนะได้โปรดฉันขอร้อง
อย่ามามองทำตาหวานอีกได้ไหม
อย่าทำให้ใจฉันต้องหวั่นไหว
ไม่อยากให้ใครอีกคนต้องเสียน้ำตา
24 กรกฎาคม 2551 21:11 น.
littledragon
มานึกตรองดูให้งงนัก
ได้ประจักษ์รักนี้เป็นไฉน
ความรักนั้นก่อเกิดในหัวใจ
ให้หวั่นไหวทั้งกลัดกลุ้มทั้งรุ่มร้อน
ทั้งหวามหวานอบอุ่นนุ่มละมุน
เหมือนปุยนุ่นเบาบางละเอียดอ่อน
แค่ห่างกันคืนหนึ่งก็รุ่มร้อน
คอยเว้าวอนอ้อนรักสลักใจ
เคยคิดไหมว่ารักเราพรหมลิขิต
สองชีวิตมาเจอกันนะว่าไหม
ไม่อย่างนั้นจะรู้จักกันได้อย่างไร
ถ้าไม่เพราะฟ้าเป็นใจให้รักกัน
อันความรักยากนักจะหักห้าม
รักคอยตามทวงถามแม้ยามฝัน
รักร้อยรัดตรึงใจด้วยความผูกพัน
เนิ่นนานวันล่วงไปอย่าเปลี่ยนแปร
กับปัญหามากมายที่ได้พบ
รักคงจบถ้าใจเราไม่แน่วแน่
มันคงเป็นบทพิสูจน์ของรักแท้
ว่าจะดูแลรักได้ไหมตามสัญญา
ความลำบากที่มีไม่ได้มากเกิน
ถึงต้องเดินไปไกล ๆ ฉันไม่ว่า
แค่กุมมือแล้วพาฉันเดินไปด้วยที่รักจ๋า
สุดขอบฟ้าฉันก็พร้อมเดินไปกับคุณ