27 ธันวาคม 2550 18:31 น.
littledragon
รู้บ้างไหม...ว่าเศร้า เวลาเห็นคนอื่นเค้าเดินคู่กัน
รู้บ้างไหม...ว่าเหงา เวลาที่ฉันต้องเดินอยู่คนเดียว
รู้บ้างไหม...ว่าเศร้า เวลาวันหยุดเธอกลับออกมาหาไม่ได้
รู้บ้างไหม...ว่าเหงา เวลาเพื่อนพาแฟนไปเที่ยวด้วยกัน แต่แฟนฉันออกมาหาไม่ได้
รู้บ้างไหม...ว่าเศร้า วันวาเลนไทน์เขามีแฟนมาหา แต่ว่าแฟนเรามาหาไม่ได้
รู้บ้างไหม...ว่าเหงา ตอนกลางคืนอยากโทร.หา แต่เธอดันรับโทรศัพท์ไม่ได้
รู้บ้างไหม...ว่าเศร้า 1 อาทิตย์ เธอว่างแค่ 2 วัน
รู้บ้างไหม...ว่าเหงา 5 วัน ที่ต้องอยู่คนเดียว
รู้บ้างไหม...ว่าเศร้า ที่นัดเที่ยวกัน แต่วันนั้นเธอดันโดนกัก
รู้บ้างไหม...ว่าเหงา ที่ต้องกลับบ้านคนเดียว เพราะเธอติดเวร
รู้บ้างไหม...ว่าเศร้า เมื่อถึงเวลาที่เธอต้องเข้าโรงเรียน
รู้บ้างไหม...ว่าเหงา ตอนไปส่งเธอ แล้วเดินกลับหอคนเดียว
รู้บ้างไหม...ว่าเศร้า ที่กำลังทานข้าวกัน แต่เธอโดนเรียกตัวไปทำงาน
รู้บ้างไหม...ว่าคงเหงา ตอนเธอไปปฎิบัติหน้าที่ไกล ๆ
รู้ไหม...ว่าเศร้า...เหงา....แค่ไหน...แต่ก็ยังรักเธออยู่เหมือนเดิม
27 ธันวาคม 2550 18:27 น.
littledragon
หากจะหยุดตอนนี้จะดีหรือ
หากวางมือแล้วจะสำเร็จไหม
หากละทิ้งความฝันและถอดใจ
แล้วจะไปบอกที่บ้านว่าอย่างไร
หากอดทนต่อไปไม่ดีหรือ
เท่าที่มือทั้งสองรองรับไหว
คนบนฝั่งจะคอยให้กำลังใจ
ขอเพียงไปแล้วกลับมาตามสัญญา
ถึงจะเหงาบ้างกับการรอ
น้ำตาคลออยู่กับใจที่ห่วงหา
แต่ก็เป็นบทเรียนอันคุ้มค่า
ว่าเวลาที่มีกันนั้นสำคัญ
เหมือนเป็นแบบทดสอบความอดทน
ให้ฝึกฝนหัวใจอย่าไหวหวั่น
ถ้ารักจริงคงไม่เปลี่ยนแม้ไกลกัน
แค่นับวันรอเธอกลับมารับใจ
ความรักของเราคงไร้ค่า
ถ้าหากว่าเธอตามฝันไปไม่ได้
ไม่งั้นเราจะคบกันเพื่ออะไร
ถ้าไม่ใช่เป็นแรงใจให้แก่กัน
เรือล่องไปห่างไกลสุดขอบฟ้า
โบกมือลาส่งคนรักไปตามฝัน
ร้อยหัวใจด้วยรักความผูกพัน
แล้วรอวันเธอกลับมาตามสัญญา
ไม่จำเป็นต้องโทร.มาหาทุกวัน
แล้วของขวัญไม่มีก็ไม่ว่า
แค่กลับมาพร้อมความสำเร็จการศึกษา
แล้วก้าวหน้าในหนทางที่เป็นเธอ
หากอุปสรรคมันหนักเกินรับไหว
ที่พักใจยังรอเธอเสมอ
ยังนับวันเฝ้ารอได้พบเจอ
รอวันเธอคืนกลับประทับใจ
หน้าส่วนตัว
1390
