28 ธันวาคม 2546 00:32 น.
^^LittlE_PenguiN^^
...อย่าดีต่อกันมากไปฉันขอร้อง
สายตาเธอมันฟ้องว่าฉันแค่เพื่อนแก้เหงา
เธอให้ความสำคัญต่อความสัมพันธ์ของสองเรา
ทั้งที่ใจเธอมีเขาเต็มห้องใจ
เกลียดกันเลยได้ไหมถ้าไม่รัก
อย่าให้ฉันทึกทักนั่งหวั่นไหว
คิดละเมอเพ้อฝันอยู่ร่ำไป
เกลียดได้ไหมถ้าไม่มีใจให้กัน...
21 ธันวาคม 2546 15:41 น.
^^LittlE_PenguiN^^
ได้คำว่า คิดถึง คืนกลับมา
ก็มีค่ามากมายต่อใจนี้
อยากได้ยินคำนี้ทุกๆที
เวลาที่ฉันนั้นคุยกับเธอ
แต่ในใจก็คิดไปนะว่า
น่าจะได้ยินคำที่พร่ำเพ้อ
คำที่ฉันนั้นเฝ้าหลงละเมอ
นั่นคือคำ ฉันรักเธอ อยากได้ยิน....
ขอมากไปรึเปล่า?... [ขอมากไปจริงๆ ด้วย]
20 ธันวาคม 2546 21:36 น.
^^LittlE_PenguiN^^
ถึงดวงดาวที่อยู่ ณ. ปลายฟ้า
อยากถามว่าเขาคิดถึงฉันไหม
ฟ้าตอบว่าเขาก็คิดถึงเธอไง
แสนดีใจฟ้าตอบตามต้องการ
เหมือนคนบ้าถามเองและตอบเอง
ไม่หวั่นเกรงไม่เป็นไรใจขับขาน
ขอแค่เพ้อถึงเธอทุกวันวาน
เหมือนคนอยู่โรงบาลบ้าก็ไม่กลัว
19 ธันวาคม 2546 23:36 น.
^^LittlE_PenguiN^^
เธอรู้ไหมมีใครเฝ้าคิดถึง
เฝ้าคำนึงถึงเธอและห่วงหา
คิดถึงเธออยู่ทุกวันเวลา
อยากเจอหน้าอยากพูดคุยแต่กับเธอ
แม้รู้ว่าเธอนั้นอาจไม่คิดถึง
ขอดื้อดึงขอให้ใจได้เสนอ
ก็รู้นะว่าฉันคงได้แต่เพ้อ
เฝ้าละเมอขอให้เธอคิดถึงกัน
19 ธันวาคม 2546 21:33 น.
^^LittlE_PenguiN^^
สิ่งที่เธอทำ
ฉันจำขึ้นใจ
ทำฉันหวั่นไหว
แล้วทิ้งฉันไปอย่างไม่ใยดี
เธอรู้บ้างไหม
คำพูดเธอนี้
หวานหูทุกที
หามีคำจริงเพียงแม้สักคำ
ฉันก็พร่ำเพ้อ
เธอให้ความหวัง
มันเป็นพลัง
ขับดันให้ฉันนั้นยิ่งรักเธอ
บางทีละเมอ
ทั้งเพ้อทั้งฝัน
รู้อยู่ทุกวัน
ว่าคำพูดเธอนั้นมันไม่จริง