2 มกราคม 2547 20:29 น.
^^LittlE_PenguiN^^
จะชอบก็ชอบจะรักก็รัก
อย่าให้ทึกทักนั่งคิดหวั่นไหว
จะเกลียดจะโกรธก็โปรดทำไป
แต่ขอได้ไหมอย่าเฉยอย่าชา
มันเจ็บมันปวดตรงที่หัวใจ
เธอเกลียดกันไปยังดีเสียกว่า
ยังดีกว่าที่เธอใช้สายตา
อันแสนเย็นชา -เมินเฉย- ใส่กัน
..ยังมีสิ่งหนึ่งที่เจ็บปวดยิ่งกว่าการถูกเกลียดชัง นั่นคือการถูก.. เมินเฉย
1 มกราคม 2547 23:17 น.
^^LittlE_PenguiN^^
..คนนั้นก็ดี..คนนี้ก็น่ารัก
ฉันนั้นก็คึกคักคนน่ารักทำหวั่นไหว
คนดีของฉันเธอนั้นต้องเข้าใจ
ที่มองมามองไปไม่สนใจใครสักคน
และสำคัญอยากให้เธอนั้นรู้ไว้
ต้องเชื่อใจในตัวฉันอย่าสับสน
ก็เพราะเธอนั้นเป็นเพียงคนหนึ่งคน
ที่อีกคนคือฉัน..รักมากมาย..
28 ธันวาคม 2546 00:32 น.
^^LittlE_PenguiN^^
...อย่าดีต่อกันมากไปฉันขอร้อง
สายตาเธอมันฟ้องว่าฉันแค่เพื่อนแก้เหงา
เธอให้ความสำคัญต่อความสัมพันธ์ของสองเรา
ทั้งที่ใจเธอมีเขาเต็มห้องใจ
เกลียดกันเลยได้ไหมถ้าไม่รัก
อย่าให้ฉันทึกทักนั่งหวั่นไหว
คิดละเมอเพ้อฝันอยู่ร่ำไป
เกลียดได้ไหมถ้าไม่มีใจให้กัน...
21 ธันวาคม 2546 15:41 น.
^^LittlE_PenguiN^^
ได้คำว่า คิดถึง คืนกลับมา
ก็มีค่ามากมายต่อใจนี้
อยากได้ยินคำนี้ทุกๆที
เวลาที่ฉันนั้นคุยกับเธอ
แต่ในใจก็คิดไปนะว่า
น่าจะได้ยินคำที่พร่ำเพ้อ
คำที่ฉันนั้นเฝ้าหลงละเมอ
นั่นคือคำ ฉันรักเธอ อยากได้ยิน....
ขอมากไปรึเปล่า?... [ขอมากไปจริงๆ ด้วย]
20 ธันวาคม 2546 21:36 น.
^^LittlE_PenguiN^^
ถึงดวงดาวที่อยู่ ณ. ปลายฟ้า
อยากถามว่าเขาคิดถึงฉันไหม
ฟ้าตอบว่าเขาก็คิดถึงเธอไง
แสนดีใจฟ้าตอบตามต้องการ
เหมือนคนบ้าถามเองและตอบเอง
ไม่หวั่นเกรงไม่เป็นไรใจขับขาน
ขอแค่เพ้อถึงเธอทุกวันวาน
เหมือนคนอยู่โรงบาลบ้าก็ไม่กลัว