9 ธันวาคม 2545 22:46 น.
~LiLiTh
อาจารย์โปรดเกล้า เมตตา
> > ศิษย์กราบงามสามครา สิบครั้ง
> > หวังท่านพิจารณา เกรดใหม่
> > DและFโปรดยั้ง หยุดยั้งยอมมือ
> >
> > เราก็ผู้หนึ่งผู้ รักเรียน
> > อ่านอ่านแทบเอียน โอษฐ์อ้วก
> > สิบตลบสิฝึกเขียน จนคล่อง
> > พอสอบดั่งบ้าใบ้ หน้ามืดตามัว
> >
> > สุดกลัวตอบผิดแล้วหรือเรา หรือเรา
> > ข้อสอบยากเกินเดา สุ่มได้
> > ไม่รู้แต่ท่านเอา ออกสอบ
> > แสนยากอยากร้องไห้ โหดเหี้ยมจริงๆ
> >
> > อิงเกณฑ์อิงกลุ่มก้อน เป็นไร ไป่ฤา
> > DและF สิจี้ใจ เจ็บแท้
> > A Bและ C ไป ไหนหมด
> > สอบเสร็จต้องกลับแก้ สอบซ้ำสุดซวย
> >
> > ขวยเขินเกินหยุดยั้ง ยืนยง
> > แปลกแปลกข้อสอบงง เรียบร้อย
> > ที่อ่านกลับมิตรง ที่ออก
> > ที่ออกสิลิ้นห้อย ใกล้ฆ่าตัวตาย
> >
> > ไหว้ล่ะอาจารย์ผู้ ใจดี
> > ก้มกราบสองอีกที อย่าร้าย
> > เหอะเหอะอย่าถึง C เลยแม่ นาพ่อ
> > ท้ายอาจไทร์เทอมท้าย สุดโง่โนไทร์
> >
> > ใจจะวายโปรดจ้องเนตร ศิษย์ดู
> > นึกว่าช่วยลูกงู ตกน้ำ
> > หากได้(แฮ่ แฮ่)ไก่อู อบอร่อย
> > มิได้อาจต้องช้ำ ชอกเนื้ออาจารย์สังเวียน
> >
15 ตุลาคม 2545 20:07 น.
~LiLiTh
แค่อยากปลดแอก
ที่แบกมานาน
พอทีกับการสวมวิญญาณคนโง่
ถูกสนตะพายจนจมูกโต
เขาสวยๆจะงอกโชว์สาธารณะชน
เกือบจะกินหญ้าแทนข้าว
ถูกหลอกซะเราจนสับสน
ตกลงเกิดเป็นควายหรือเป็นคน
ดีที่บุญเก่ายังส่งผลให้รู้ทัน
ควายน่ะโง่แต่ไม่เคยหลอกใคร
เลือกเกิดไม่ได้จึงถูกเค้าเย้อหยัน
แต่มนุษย์บัดซบที่คบใครไม่นาน
ไม่จริงใจกับใครทั้งนั้น
สมควรให้มันไปกราบควาย
หน้าส่วนตัว
1004
