7 มิถุนายน 2546 20:16 น.
Lena
ฉันเองต้องอยู่อย่างไร้ตัวตน
เธอคงทนไม่ให้ใครได้รู้เห็น
เข้าใจนะทุกวันที่ฉันเป็น
สุดลำเค็ญช้ำใจเพราะ.รักเธอ.
ป่านนี้คนหน้าตาดีเป็นไงบ้าง.
ชอบแอบขว้างสิ่งของเมื่อโมโห
เบริด์กะโหลกเราจนหัวแทบโน
โถ โถ โถ โทษทีที่กวนบาทา.
ความรักของฉันเปรียบเสมือนเม็ดดิน
เธอเหยียบสิ้นแหลกเหลวเป็นผุยผง
ถึงอย่างไรจะรักเธออย่างมั่นคง
ยังดำรงรักเธอตลอดไป
ทุกครั้งที่ SMS.ดัง
เอ๊ะ! ได้ฟังอ๋อเครื่องของฉัน
เปิดอ่านทีไรใจแทบหยุดเต้นพลัน
หอม-หวาน-มัน-คำของเธอเราอาเจียน.
6 มิถุนายน 2546 20:32 น.
Lena
จะโกหกกันไปถึงเมื่อไหร่
เธอทำไปมีหรือฉันจะไม่รู้
คิดซินะว่าฉันโง่น่าดู
ไม่ขออยู่เพื่อเธออีกต่อไป
หน้าส่วนตัว
956
