+ + ดอกรักบานที่ลานวัด + +

วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์

ตื่นตีห้าเตรียมใส่บาตรบุญเดือนสี่
นุ่งผ้าไหมมัดหมี่ฝีมือแม่
เสื้อเอาบุญสีรับกับผ้าแพร
ช่างงามแท้ชะแง้ชะโงกกระจกเงา

จัดสำรับกับข้าวเอาไปวัด
เพื่อนสาวนัดที่ข้างรั้วกลัวเดินเหงา
อีนวลปราง นังบุญมี และอีเยาว์
นังดวงเดือนเพื่อนเก่าแต่เยาว์วัย

แบบฉบับสาวส่ำน้อยเมืองร้อยเอ็ด
งามสะเด็ดเสร็จสิ้นนุ่งซิ่นไหม
หอมกลิ่นเสื้อเอาบุญกรุ่นแต่ไกล
ผมปกไหล่ทัดดอกลีลาวดี

คนแก่เฒ่าชาวบ้านล้นลานวัด
แน่นขนัดเสื้อใหม่หลายหลากสี
ทั้งลูกหลานที่ห่างหายไปหลายปี
กลับมาเอาบุญเดือนสี่ที่บ้านตน

ก้มกราบพระประธานอันศักดิ์สิทธิ์
ช่วยกอปรกิจแย้มยิ้มอิ่มกุศล
จัดสำรับคาวหวานกันหลายคน
พระสวดมนต์ให้พรก่อนประเคน

คนแก่เฒ่าเว้าเฟื่องเรื่องลูกหลาน
ทั้งการเรียนการงานของหลานเหลน
สาวส่ำน้อยอย่างเฮาไปเข้าเวร
เตรียมของเพลภัตตาหารทั้งหวานคาว

ที่ลานวัดลูกเล็กเด็กวิ่งเล่น
ที่นี่เป็นลานประชุมของหนุ่มสาว
หลายคนตัดกระดาษงามทำสอยดาว
มีหลากหลายเรื่องราวเว้าจากัน

รอเพื่อนสาวเม้ากับกลุ่มเพื่อนคุ้มอื่น
นางก็ยืนจัดตะกร้ากระติบขัน
จะกรวดน้ำให้ตาไหวและยายจันทร์
กุศลนั้นคงจะถึงซึ่งยายตา

สายตานางพลั้งมองจ้องพระพุทธ
พลันสะดุดเห็นอ้ายชายแปลกหน้า
ยืนคอยคนบนลานชานศาลา
ช่างแย้มยิ้มเจรจาน่าเอ็นดู

หรือจะเป็นเพื่อนพ้องพี่น้องญาติ
ของอ้ายมาด อ้ายหมาย หรืออ้ายหมู
เพื่อนสาวติ๊ก กิ๊กสาวแนน แฟนสาวปู
จะใสซื่อหรือเจ้าชู้ดูพาที

ตาคิ้วคางปากจมูกถูกโฉลก
ราวกับโลกพลันสะดุดหยุดกับที่
ไม่ทันหลบอ้ายสบตามาพอดี
เหมือนมัทรีสบเนตรเวสสันดร

น้องหลงฮักคักแล้วแววตาซื่อ
จะบวชวันไหนหรือ อยากถือหมอน
หรือใส่บาตรแล้วพระท่านประทานพร
กุศลย้อนสนองให้ด้วยชายงาม

แอบฮักหนุ่มบ้านไกลมาใส่บาตร
อ้ายเป็นญาติของไผอยากอายถาม
จูงคุณยายขึ้นซิตี้คันสีคราม
ป้ายทะเบียนสารคามมองตามทัน

บ่มีสาวได๋เฟียเป็นเมียอ้าย
สาวผู้ฮ่ายแอบฮักอยากร่วมขัน
ร่วมฟังเทศน์มหาชาติบ่คลาดกัน
ถึงเจ็ดวันเจ็ดคืนจะฝืนฟัง

มาอีกไหม อ้ายจ๋า มาฟังเทศน์
หรือข้าวปุ้นบุญเผวตหมดเขตหวัง
เพราะสาวนาคนนี้บ่มีตังค์
อ้ายจึงชังมองเห็นเป็นกุลา

หากน้ำยาข้าวปุ้นกระตุ้นลิ้น
อ้ายจะดิ้นด้วยรสเสน่หา
นางสืบทอดฝีจวักจากมารดา
หากอ้ายมาลองชิมจะอิ่มใจ

อีกได้ลิ้มชิมชมข้าวต้มผัด
ที่นางคัดผิวตองเนียนผ่องใส
ขูดมะพร้าวขาวคั้นข้นทันใจ
กล้วยน้ำว้าข้าวเหนียวใหม่ห่อใบตอง

ยกมือไหว้พ่อกำนันท่านทายทัก
ยามอ้ายยิ้มช่างน่ารักอยากสู่สอง
ทั้วผิวพรรณจรรยาน่าแลมอง
เคยเอาทองถวายวัดแต่ชาติใด

พาคุณยายมาใส่บาตรเอาบุญบ้าน
อ้ายเป็นหลานกตัญญูดูสดใส
น้องตัวดำคงทำทานด้วยถ่านไฟ
เกิดมาได้ผิวคล้ำไม่คู่ควร

เสร็จกรวดน้ำจะรีบกลับไปอาบน้ำ
เผื่อผิวคล้ำจะขาวบ้างสักบางส่วน
ต้มน้ำยาข้าวปุ้นหอมกรุ่นชวน
พ่อผิวนวลได้ลองดั่งต้องมนต์

หลุดภวังค์เมื่อสบแววดวงตาวับ
ก่อนอ้ายกลับขับรถออกถนน
จึงกระหยิ่มยิ้มได้ในใจตน
นึกว่าคนนี้ล่ะแม่นเป็นแฟนเรา

พนมมือขอพรองค์พระเวส
ลูกจะมาฟังเทศน์บ่ง่วงเหงา
ให้เขามากินข้าวปุ้นบุญบ้านเฮา
หากบุญทำกรรมเก่าเราถึงกัน

พอเพื่อนสาวเม้าเลิกได้ฤกษ์กลับ
ใจวูบวับหวิวไหวราวในฝัน
เพื่อนคุยว่าบ้านเรานี้ไม่กี่วัน
ครูใหม่นั้นจะย้ายมาจากสารคาม


---------------------------------------

7 มีนาคม 2552
บุญเดือนสี่ 
ไปกินข้าวปุ้น เอาบุญเผวต ฟังเทศน์มหาชาติ