18 สิงหาคม 2551 18:07 น.
วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์
ห้องนี้เพดานแตก ปูนแยกผนังร้าว เขาเหน็บหนาวหลายคน
ร่วมทุกข์ทนอย่างสนุก ร่วมทนทุกข์อย่างสนาน ราตรีกาลมืดมิด
มืดสนิทมัวมน แต่ไร้คนหม่นหมอง ห้องนี้ไม่ว่างเปล่า
ไม่เงียบเหงาเหว่ว้า หัวเราะจนอ่อนล้า สุขล้ำจริงเหวย จริงเวย
หลังคาเผยยั่วฟ้า ฝนหนาว
ฟ้ามืดมองเห็นดาว เด่นได้
แมงมุมถักใยพราว แพรอุ่น
หนุนตักกอดคอไว้ เมื่อไร้แรงหวัง
ฟังเสียงหัวเราะล้อ คลอเคลีย
บีบนวดยามอ่อนเพลีย เหนื่อยล้า
ปลอบโยนเมื่อขวัญเสีย สติสั่น
ห้องอับไม่เหว่ว้า ควะคว้างเคว้งขวัญ
ห้องนั้นสิแพแตก ใจแหลกความรักร้าว เขาเหน็บหนาวคนเดียว
เขาโดดเดี่ยวเดียวดาย เขาฟูมฟายกับดาว เขาปวดร้าวกับเดือน
เหมือนชีวีมืดมิด เหมือนชีวิตมืดมน มันวกวนหม่นหมอง
ห้องนั้นแสนว่างเปล่า เขาเงียบเหงาเหว่ว้า
ร้องร่ำจนอ่อนล้า ปวดร้าวเลอเฉลย แลเลย
มุมมืดเคยเยี่ยมฟ้า ยลดาว
มาบัดนี้สิหนาว เหน็บล้ำ
ความรักถักใยพราว ฉีกขาด
หนาวนอกในตอกย้ำ หมดไร้แรงหวัง
ฟังเสียงหวนร่ำไห้ ใจเพลีย
คร่ำครวญใครคลอเคลีย คู่เคล้า
คอยปลอบเมื่อขวัญเสีย สติสั่น
เหงาเงียบเยียบเย็นเหย้า ควะคว้างเคว้งขวัญ
เรือนนั้นสร้างจากไม้ ปูนอิฐ
เติมแต่งตอกตีติด ต่อไว้
บ้านนั้นแนบสนิท เนาอุ่น
สร้างจากรักปราศไร้ อิฐไม้ทรายปูน
ฝนอาดูรสาดบ้าน เรือนพัง
แต่รักยังจะยัง อยู่เหย้า
หมดรักหมดมนต์ขลัง อบอุ่น
ฝนสาดเย็นเยือกเศร้า สั่นสะท้านเรือนขวัญ
22 กรกฎาคม 2545
บ้าน - ขอนแก่น
17 สิงหาคม 2551 20:18 น.
วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์
เจ้ยตื่นมานึ่งข้าวแต่เช้าตรู่
ทำบุญตามกะเทยครูท่านสอนไว้
กุศลแรงตอบแทนแสนเร็วไว
นายจ้างให้ไปส่งเหล็กพัทยา
กินตำซั่วปิ้งไก่ริมชายหาด
พลันมีหนุ่มชาวต่างชาติเดินมาหา
มาไถ่ถามสนเท่ห์เจรจา
ก่อนจากลากันไปได้ขอเบอร์
เจ้ยขับรถสิบล้อกลับอีสาน
แอบฝันหวานถึงเนื้อคู่อยู่เสมอ
เคยกู-มึงจะเปลี่ยนผันเป็นฉัน-เธอ
จะเซ็นเซอร์ทอล์คกิ้งแต่สิ่งดี
ไปลุยน้ำดำนาหากุ้งหอย
หรือถางอ้อยถอนมันในวันนี้
คิดแง่บวกเริงรื่นชื่นชีวี
ยิ้มเต็มที่ช่วยงานแต่ง อ.บ.ต.
ใส่กระโปรงทรงเอเตะบอลลิ่ว
กระโปรงปลิวท้าลมบนคนหัวร่อ
พูดคะขายิ้มใสไม่หน้างอ
มีเมสเสจทักหน้าจอพอชื่นใจ
กะเทยครูสอนเจ้ยพูดฝรั่ง
ชีวิตเจ้ยมีหวังรักครั้งใหม่
หมั่นทำบุญทำทานบานตะไท
เลิกเชือดหมูฆ่าไก่ไม่ล้มวัว
กล้ามจะเปลี่ยนเนียนนุ่มผ่าจุ๋มจิ๋ม
เสริมลักยิ้มเอาไว้ยิ้มใส่ผัว
เสริมดั้งแบนเหลาแขนขาที่น่ากลัว
ผิวทั้งตัวจะขาวผ่องเหมือนน้องปอย
เจ้ยจะหัดเหยียบจักรปักครอสติช
จะแบกอิฐจับเกรียงเพียงค่อยค่อย
เสียงคนด่าถือว่าชมตามลมลอย
เจ้ยจะเป็นสาวน้อยทั้งกายใจ
เริ่มจะฟังฝรั่งพูดออกแล้วพี่
อีกครึ่งปีดูอีเจ้ยเป็นคนใหม่
แต่งฝรั่งให้โลกเชื่อ เมื่อหนุ่มไทย
ไม่เห็นใจน้องเจ้ย กะเทยโจร
17 สิงหาคม 2551
17 สิงหาคม 2551 14:56 น.
วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์
ตื่นเช้ามาวันใหม่ก็ลืมหมด
ไปช่วยพ่อขับรถหมดความหมอง
ใส่กระโปรงชมพูขุดคูคลอง
เจ้ยจะต้องทำมาช่วยหากิน
ยังเหลือหนุ่ม อ.บ.ต.พอให้หวัง
หวนความหลังหอมกรุ่นบุญกฐิน
บุญเผวต บุญข้าวประดับดิน
เขายังชมไม่สิ้นว่าเจ้ยงาม
ทั้งชมไป หัวเราะไป อ๊าย... น่ารัก
ไม่ว่าเราเป็นยักษ์ หรือเหยียดหยาม
พักกินข้าวเที่ยงนี้ที่นาทาม
แว่วเขาถามไถ่ข่าว อ.บ.ต.
ซดแกงอ่อม แว่วข่าวเขาพูดว่า
อ.บ.ต.ให้บิดาพาสู่ขอ
สาวข้าราชการที่หมั้นรอ
เจ้ยหน้างอ คายคำข้าว เศร้าระทม
อยากบินหนีลี้แผลใจไปอังกฤษ
ไม่อยากเป็นพันธมิตรความขื่นขม
แอบหลงรักผู้บ่าว ร้าวระบม
นอนจ่อมจมน้ำตา นองหน้าดำ
หมดเรี่ยวแรงทำดอกไม้ไปไหว้โบสถ์
มันน่าโกรธรูปกายพาใจช้ำ
โอ้อีเจ้ย กะเทยโจร โลกไม่จำ
อยากจะไปโจรกรรมธนาคาร
กวาดทุกเหรียญทุกแบงก์ไปแปลงร่าง
ให้หมอง้างงัดทึ้งดึงสังขาร
เหมือนน้องปอยเมื่อไหร่ ได้ลงคาน
ไปออกงานเป็นเมียน้อย ฟลุค เกริกพล
ส่องกระจกเหมือนได้เล่น คนเห็นผี
อยากตบตีตัวตายวันหลายหน
จึงปรึกษากะเทยครูในตำบล
เขาบอกเร่งสร้างกุศลอดทนไป
(กรุณาติดตาม ภาค 3)
17 สิงหาคม 2551 14:03 น.
วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์
ก้อนความทุกข์จุกในหัวใจเจ้ย
เป็นกะเทยร่างใหญ่แต่ใจหญิง
ถูกชาวบ้านหยันเย้ยเจ้ยเจ็บจริง
อยากจะวิ่งไปตบสลบพลัน
วันก่อนกัดกับแม่ค้าตลาดสด
เพราะเก็บกดว่าเจ้ยคล้าย ไมค์ ไทสัน
ตีกับช่างซ่อมรถคนโจษจัน
ใครด่าฉันมันผูกมิตรกับความซวย
เจ้ยรักเด็ก (แต่วันก่อนก็ตีเด็ก)
พวกเด็กเล็กพูดได้ไง เจ้ยไม่สวย
เคยชกกับพี่เลี้ยงในค่ายมวย
เจ้ยถลกกระโปรงย้วยเตะก้านคอ
เจ้ยอุตส่าห์อัดยาคุมไปแปดแผง
ฟ้ายังแกล้งไม่ให้งามทันคำขอ
นายจ้างเรียกใช้งาน เจ้ยหน้างอ
ขับสิบล้อไปขนเหล็กเข้าโรงงาน
ช่วยพรรคพวกจ่ายแจกแบกเหล็กเส้น
เจ้ยสวยเด่นกระโปรงหรูชมพูหวาน
ยังมีคนว่าเจ้ย กะเทยนายพราน
เจ้ยตั้งการ์ด มันกราบกรานเผ่นทันใด
ขับสิบล้อกลับบ้านใจสั่นวาบ
คิดสภาพตัวเองอยากร้องไห้
ขับผ่านป้ายต้องสะดุดหยุดเสียใจ
พลันยิ้มได้ - คืนนี้มีหมอลำ
เจ้ยแต่งองค์ทรงเครื่องเปลืองแต่แป้ง
ทาขาแข้งแขนคอพอขำขำ
วิกหน้าม้าทรงน้องจินใส่ประจำ
เจ้ยจะทำให้ทุกตาหันมามอง
รวมทุกสีของโลกไว้ในชุดเสร็จ
ทั้งแหวนพลอยสร้อยเพชรข่มเพื่อนผอง
ตุ้มหูห่วงพวงใหญ่กำไลทอง
เจ้ยจะต้องโสภาทุกประการ
พอถึงหน้าเวที ตัวอีเจ้ย
เป็นจำเลยของสายตามหาศาล
หนุ่มจิ๊กโก๋ สาวน้อยใหญ่น้ำใจมาร
กะเทยรุ่นลูกหลานมันหยามใจ
หาว่าเจ้ยหน้าเหมือนโจร ปล้น ธ.ก.ส.
ล่ำไม่พอมาแต่งหญิงยิ่งไม่ไหว
เจ้ยรำฟ้อนว่าตั้งหมัดจะอัดใคร
ทนไม่ได้ เจ้ยกรี๊ดกลบลำโพง
เจ้ยตั้งท่ามวยสากลโอลิมปิค
มันระริกหลบให้กลัวตายโหง
ใครพูดอีกเตรียมใจดามชายโครง
จะขึ้นโลงหรือขึ้นศาลก็วันนี้
ใช่สิพวกกะเทยน้อยเนื้อนิ่มสวย
แม่ถนอมเลี้ยงด้วยนมตราหมี
ส่วนอีเจ้ยจ้ำป่นทนทั้งปี
นานๆทีมีต้มงู ปิ้งหนูนา
สลัดบ๊อบจินตหราด่าตุ๊ดเด็ก
อุ๊ย!พระเอกหมอลำน้อย... หลบหน่อยค่า
สวมชุดเพชรโดดเด่นเป็นดารา
พอเริ่งร่าเจ้ยหยุดคิด.. ปิดคดี
พระเอกหนุ่มก้มคำนับรับแบงก์ร้อย
เจ้ยหอมแก้มน้อยๆอย่างเร็วรี่
เหมือนได้ดื่มแลคตาซอยเสริมชีวี
พระเอกนี่ คิ้วขมวดแทบเป็นปม
อยากอุ้มกลับไปเลี้ยงที่บ้านเด๊...
เจ้ยจะเทซีลีแล็คใส่น้ำต้ม
ตักใส่ปากออดอ้อนป้อนน้ำนม
เอาสายลมสร้างวิมานเพ้อฝันไป
พระเอกหนุ่มหลบหวิด เจ้ยจิตตก
กลุ่มแม่ยกรุมหอมพร้อมแบงก์ให้
กะเทยยักษ์ตัวดำดำยืนช้ำใจ
เพราะสันแข้งขาใหญ่เขาไม่มอง
(กรุณาติดตาม ภาค 2)
16 สิงหาคม 2551 15:07 น.
วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์
แลกเหรียญบาทร้านค้าเดินมาตู้
แล้วยกหูโทรศัพท์จับหยอดเหรียญ
ฝ่าแดดเปรี้ยงเที่ยงวันพลันวิงเวียน
น้องสาวเปลี่ยนเบอร์โทรแล้วหรือยัง
ขอพูดกับน้องรักอยากส่งข่าว
ว่าพี่สาวคนนี้ยังมีหวัง
ฝืนโรคร้ายตื่นใส่บาตรดันทุรัง
เขาพานั่งสมาธิพอทุเลา
เจ็บออดออดแอดแอดท้าแดดฝน
สู้ลำบากลำบนไม่ทนเหงา
ดื้อหว่านดำทำนาฝ่าลำเนา
ข้าวในเล้าเก็บไว้กินไม่สิ้นทาง
ห่วงก็แต่น้องสาวดังข่าวแจ้ง
ไปขายแรงเช้าเย็นเป็นลูกจ้าง
เช่าห้องเล็กในเมืองใหญ่น้ำใจจาง
เป็นไงบ้างอยู่กินกับความจน
ไม่ต้องห่วงบ้านนอกหรอกน้องสาว
ต้นกล้าข้าวเติบใหญ่ได้ดื่มฝน
เงินน้องส่งมาให้ได้จ้างคน
ในตำบลมาด้วยช่วยดำนา
ข่าวร้ายจากบ้านทุ่ง หลวงลุงแก้ว
มรณะเสียแล้วต้นสิงหา
ท่านยังบ่นถึงเจ้าครั้งเยาว์มา
วิ่งเล่นบนศาลากับตายาย
บัดนี้ไร้แววซนเป็นคนเก่ง
รักตัวเองกว่าใครเขาสาวทั้งหลาย
เดินบนดินกินข้าวแกงไม่แต่งกาย
เหนื่อยแทบตายขอแต่แม่อยู่ดี
แม่บ่นปวดกระดูกทอหูกไหม
แกตั้งใจงมงัดนั่งมัดหมี่
จะเก็บไว้ในห้องให้น้องมี
ผ้าไหมดีใส่วันงานวิวาห์
เอื้อยไม่ได้บอกแม่ให้แกรู้
แฟนเจ้าชู้ของเจ้าเมาเหมือนหมา
ติดผู้หญิงกับเพื่อนชั่วมั่วเมายา
เอื้อยดีใจที่เจ้าว่าเลิกรามัน
อีบัวศรีอีทองสวยมันรวยหรู
ผัวฝรั่งเลี้ยงดูอยู่สุขสันต์
มาแซวเอื้อยชวนให้ไปกับมัน
พี่เขยงอนเงียบงันอยู่คอกงัว
ไม่ไปหรอกเมืองสวิส จะเข้าวัด
ช่วยเขาจัดภัตตาหารกันถ้วนทั่ว
ลุยสระวัดช้อนจอกเก็บดอกบัว
แม้มีผัวจนเงิน ไม่จนใจ
แม่ฝากคำถามข่าวน้องสาวว่า
สิ้นวสันต์ออกพรรษาจะมาไหม
อยากจะกอดลูกสาวแก้หนาวใจ
จะเตรียมแกงหน่อไม้ใส่ย่านาง
อยู่ลำพังกลางเมืองคนแปลกหน้า
ได้พึ่งพาอาศัยผู้ใดบ้าง
หนุ่มบางกอกหลอกกอดแล้วแยกทาง
น้องอย่าวางใจซื่อถือสัญญา
เป็นลูกจ้างความจนทนอีกนิด
สู้ชีวิตให้คนดูได้รู้ว่า
ถึงมาจากบ้านนอกถิ่นคอกนา
ก็สง่างามได้ด้วยใฝ่ดี
ทนเก็บหอมรอมริบสิบเป็นร้อย
มาสร้างฝันน้อยน้อยบ้านนอกนี้
ทนเป็นลูกจ้างใครไม่กี่ปี
ถ้ารักดีก็เป็นได้ เจ้านายตน
เหลือเหรียญบาทสุดท้ายที่จะหยอด
ฝากอ้อมกอดเอื้อยไปกับสายฝน
ไปกอดเจ้าแนบใจในความจน
จนแค่ไหนก็ให้ทนเป็นคนดี
เอื้อยส่งใจมาใส่จอยามท้อถอย
รักน้องสาวและเฝ้าคอยอยู่ทางนี้
ออกพรรษาอย่าลืมเสื้อเนื้อดีดี
มาให้พี่สวมใส่ไปเอาบุญ
15 สิงหาคม 2551
หน้าส่วนตัว
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟวิสกี้ เลอ ฟองเบียร์
1257
