2 กรกฎาคม 2551 16:21 น.
วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์
เข้าเซเว่นคราใดพี่ใจหาย
แอบชม้ายชายตาหาไม่เห็น
เหงื่อรินไหลหน้าเครื่องทำความเย็น
ที่เซเว่นไร้สาวซื่อชื่อสายชล
เคยมาซื้อแปรงสีฟันที่เซเว่น
ในค่ำเย็นแสนหดหู่ฤดูฝน
ได้เจอสาวจอมตื๊อชื่อสายชล
เหมือนน้ำวนดึงเราเข้าหากัน
น้องหาทางทำความรู้จักพี่
ชมว่าดีว่าน่ารักชักน่าขัน
ชลแอบจ้องมองชายอยู่หลายวัน
จนถึงขั้นตัดสินใจได้ขอเบอร์
พี่ให้เบอร์แต่ยังเหลือเลขสุดท้าย
ให้เจ้าทายหลายหนจนเขินเก้อ
จากวันนั้นพี่อยู่เคียงกับเสียงเธอ
นอนละเมอถึงชลจนวุ่นวาย
เจ้าถามถึงเรื่องแฟนพี่ไม่เผย
เจ้าจึงเอ่ยว่าความเงียบมีความหมาย
ถึงรักแฟนแต่รักชลจนตัวตาย
แม้ชลง่ายแต่ชลงามด้วยความดี
เราคุยกันแฟนซ้อนมาสี่ห้าสาย
เขาระคายด่าก่นพี่ป่นปี้
พี่ถามชลเลิกพี่ไหม พี่ไม่ดี
เจ้าตอบพี่จะทนช้ำทำคะแนน
สายชลพ้อพี่ชายอย่างใจน้อย
จะรอคอยครอบครองทั้งสองแขน
รู้ไหมพี่สงสารชลและทนแฟน
ทุกข์อัดแน่นอ่านข้อความของทรามวัย
วันนี้มีใครบางคนไม่โทรหา
ไม่รู้ว่าเขาจะคิดถึงนิดหนึ่งไหม
หากเพียงคิดน้อยหนึ่งก็ซึ้งใจ
จะได้รู้รักไม่ได้แพ้ไกลกัน
ก็เข้าใจและยอมรับและสำนึก
ความรู้สึกสองเราเพียงไหวหวั่น
อีกคนคงไม่ยินดีที่แบ่งปัน
หัวใจเธอจึงมีฉันเพียงเท่านี้
ใจพี่แคร์สายชลคนคิดถึง
ทั้งแฟนหึงมึงกูอยู่กับพี่
ไปคบชู้ผู้หล่อเหลาว่าเขาดี
ความอดทนที่มีจึงจบลง
ความโสดพี่มีน้องเป็นจุดหมาย
หรือพี่ชายรักสายชลบนความหลง
หัวใจพี่ทำตามความซื่อตรง
แต่มีใครไม่มั่นคงในรักเรา
พี่ใจช้ำเพราะสายชลที่วนเชี่ยว
สาวโดดเดี่ยวเดียวดายในโลกเหงา
อยากฉุดดึงให้เจ้าลืมความซึมเซา
แต่พี่โดนความเศร้าตะปบคอ
ความจริงใจจริงจังช่างแสนสั้น
เพราะสัมพันธ์เกินงามตามคำขอ
พี่เสียชายให้สายชลจนมากพอ
เจ้าไม่ง้อไม่แคร์แม้หางตา
มีมือถือสองเครื่องเคืองใจพี่
เครื่องเดียวนี้พี่จะโทรให้เธอบ้า
ให้โลกรู้พี่บ้าแล้วเพราะแก้วตา
เธอกลับฆ่าพี่ด้วยความนิ่งงัน
สายตาเจ้าสายชลทนมองพี่
ปรากฏมีคนใหม่ พี่ใจสั่น
ถ้าจะหลอกบอกมีใจทำไมกัน
พี่เสียขวัญเสียชายเพราะสายชล
พี่ให้เกียรติคนดีด้วยชีวิต
เจ้ากลับคิดการใดใจสับสน
นับวันชลมองพี่ชายคล้ายเศษคน
ให้พี่ทนรักหวังอยู่ข้างเดียว
เหมือนกระสุนร้อยนัดซัดกลางอก
ให้พลัดตกในสายชลอันวนเชี่ยว
ต่อไปนี้เลิกงานผ่านทางเทียว
จะกล้าเหลียวมองเซเว่นไหมหนอเรา
เคยปลอบเจ้าเมื่อเหงาใจและไหวอ่อน
วันนี้นอนเศร้าโศกในโลกเหงา
น้ำลายขมข่มกลืนจนมึนเมา
พิมพ์เมสเสจส่งถึงเจ้าผู้หลายใจ
คืนนี้มีใครบางคนไม่โทรหา
ไม่รู้ว่าใจเขานี้เป็นสีไหน
แม้จะเป็นสีดำหรือสีใด
พี่ก็รอต่อไปไม่เปลี่ยนแปลง
ดวงตะวันเกลียดภพคอยหลบหน้า
น้ำตาฟ้าเจ้าเอยไม่เคยแห้ง
ตราบใดเลือดของพี่ยังสีแดง
จะไม่แบ่งห้องใจให้ใครนอน
นอนไม่หลับก็ควานหายานอนหลับ
ใจวูบดับล้มลงทับตรงหมอน
ปิดมือถือปิดใจปิดไฟนอน
เห็นภาพซ้อนสาวจอมตื๊อชื่อสายชล
26 มิถุนายน 2551
--------------------------
สุนทรภู่ท่านแต่งยาวเป็นหมื่นๆแสนๆบทยังแต่งไหว
วันนี้ วันสุนทรภู่ รำลึกถึงท่านกวีเอกของโลก
วิสกี้เลยลองแต่งยาวๆมั่งครับ