21 กันยายน 2549 11:36 น.
วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์
ก้าบ ก้าบ ก้าบ
เป็ดไล่งาบตัวหนอนสนุกสนาน
สาวน้อยนั่งฟังเสียงเป็ดอย่างชื่นบาน
ได้เป็นผู้บริหารงานประจำ
เรียนบ่สูงดอกหนอจบ ป.4
จะบวชชีก็กลัวพระจะปลุกปล้ำ
ยอมทำไร่ไถนาจนหน้าดำ
ไล่ฝูงเป็ดลงน้ำก็สุขดี
ปล่อยลมพัดเย็นกายสบายหวิว
ข้าวสามมื้อยื้อความหิวได้สุขี
ไม่อยากได้เงินตรามามากมี
มรดกน้องพี่ยังฆ่ากัน
นั่งบนขอนดูฝูงเป็ดมันเล่นน้ำ
ทั้งผุดดำแสนสนุกเย็นสุขสันต์
งมกินหอยปูปลาสารพัน
ใครมาเป็นแฟนฉันคงหน่ายไว
เก็บไข่เป็ดไปขายในตลาด
ปลูกผักกาดชีหอมขายพร้อมไข่
ทั้งเห็ดฟางนางฟ้าข่าตะไคร้
พืชสวนครัวรั้วกินได้มากมายมี
แอบชอบหนุ่ม ม.ปลายขายกับข้าว
น้องเป็นสาวบ่กล้าบอกดอกคุณพี่
ตอนเลิกเรียนเพียรแข็งขันขยันดี
ได้คนนี้มาเป็นเขยคงสบาย
คำแม่ค้าไข่เป็ดบ่เท็จดอก
คนบ้านนอกทำมาหมั่นค้าขาย
น้องเลี้ยงเป็ดนี้ขยันงานจะตาย
วอนพี่ชายปรายตามาแลมอง
หากพี่มีไมตรีจิตอย่าปิดรัก
น้องสมัครชายผิวขาวเป็นเจ้าของ
มาช่วยกันไล่เป็ดลงน้ำคลอง
ชีวิตน้องคงสุขสันต์สวรรค์รำไร
ขายไข่เป็ดได้เงินมาเกือบร้อย
ถ้ามาเยี่ยมน้องจะคอย...จะมาไหม?
จะฆ่าเป็ดต้มยำรอหวานใจ
ขายกับข้าวเสร็จเมื่อไหร่ให้รีบมา
น้องจะซื้อแชมพูสบู่หอม
ยามดมดอมคงสดชื่นเสน่หา
สาวเลี้ยงเป็ดซ่อนความหวังหลังดวงตา
เก็บผักปลาไปขายคงได้เจอ
อยากได้ชายมานั่งซ้อนบนขอนไม้
มาช่วยไล่เป็ดลงน้ำสม่ำเสมอ
วาดวิมานฝันไว้ใจละเมอ
คิดถึงเธอหนุ่ม ม.ปลายให้เมตตา
เหม่อมองดูคู่เป็ดที่ชิดใกล้
ใครจะรักคนไร้การศึกษา
จบ ป.4 พอเขียนได้แค่ไก่กา
ปริญญาไข่เป็ดไม่เท็จใคร
5 กันยายน 2549 15:47 น.
วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์
ตื่นตีสามอาบน้ำเสร็จตีสี่
แต่งตัวดีงีบต่อถึงตีห้า
โหนรถไปทำงานอย่างระอา
แปดโมงกว่าตอกบัตรแล้วเข้างาน
ชีวิตเหมือนกาแฟสดรสขื่นขม
ไร้น้ำตาลขาดนมข้นหอมหวาน
เพื่อนขับเก๋งเช้าค่ำสุขสำราญ
ได้เรียนในสถานอันเลิศลอย
ฝากสายลมไปบ้านนอกบอกแม่พ่อ
รู้เถิดหนอว่าหนูสู้ไม่ถอย
จะโทรหาการ์ดก็หมดอดใจคอย
รายได้น้อยเหนื่อยฤทัยใจระทม
มีความรักเริ่มเห็นค่าพาราเซตฯ
หวานชั่ววูบก็เผ็ดแสนเข็ดขม
ความสาวผลิท่ามกลางดงสังคม
กลัวตกเป็นขนมให้เคี้ยวฟรี
อกอันนี้มีไว้ให้ถูกหัก
จึงขอรักตัวเองอย่างเต็มที่
เก็บเงินส่งตนเรียนเพียรใฝ่ดี
ไม่ยอมพลีร่างกายขายค่าคน
อยู่อย่างจนมันก็ดีที่ไม่กลุ้ม
ไร้หลังคาเก๋งคุ้มกันแดดฝน
ก็ไม่หวัง...ยังบูชาค่าคนจน
ขอดิ้นรนบนถนนสายเงินตรา
สู้เต็มที่กับชีวิตไม่คิดท้อ
เอาสติแทนพ่อคอยรักษา
เอาความดีคุ้มกันแทนมารดา
ช่วยเยียวยาแผลหนามสังคมกราน
บะหมี่ซองคืออาหารประจำชาติ
พออาศัยไข่ผักกาดเพิ่มธาตุอาหาร
จ่ายใบม่วงใบแดงจากแรงงาน
ค่าโดยสารค่าบ้านเช่าค่าน้ำค่าไฟฯลฯ
ไม่ต้องห่วงหนูหรอกเรื่องความรัก
อกที่หักยังใช้งานการไม่ไหว
เลิกงานมาหลับตาเห็นความยากไร้
ปิดประตูหัวใจแล้วใส่กลอน
วอนพระดลดูแลคุณแม่พ่อ
หายใจท้อแล้วก้มกราบลงกับหมอน
หมุนคลื่นดังฟังเพลงศิริพร
หลับตานอนเห็นพรุ่งนี้แห่งชีวา
ตื่นตีสามอาบน้ำเสร็จตีสี่
แต่งตัวดีงีบต่อถึงตีห้า
เงินทุกบาททุกสลึงถึงมารดา
ไม่เคยผ่านการค้าขายค่าตน
วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์
13 ธันวาคม 2546
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟวิสกี้ เลอ ฟองเบียร์
หน้าส่วนตัว
3008
