27 กรกฎาคม 2548 10:52 น.
วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์
สวัสดีวิสกี้เพื่อนตายที่รัก
เรารู้จักกันตอนจำความได้
เราลุยน้ำ ลุยโคลน ปีนต้นไม้
ท่อง ก ไก่ ข ไข่ มาด้วยกัน
แผลที่ศอกที่เข่าของเธอ
รู้ไหมเออคือแผลเดียวกันกับฉัน
ฉันยังอยากพบเธอทุกคืนวัน
จากวันจันทร์ถึงอาทิตย์คิดถึงเธอ
ทุกครั้งที่ถึงฤดูฝน
ฉันรู้สึกว่าเธอมีตัวตนอยู่เสมอ
ต้นไม้ทุกต้นที่ปีนกับเธอ
เมื่อเราเผลอมันแอบเติบโตตามกาลเวลา
สวัสดีคุณแม่ที่ไม่เคยท้อ
สวัสดีคุณพ่อผู้หาญกล้า
เลี้ยงดูแกะดำในสายตา
ให้เติบโตขึ้นมาเป็นคนดี
สอนชีวิตผิดใดให้เป็นถูก
สอนให้ลูกเป็นคน จนวันนี้
ได้เรียนรู้ทุกฤดูของฤดี
เมื่อครบวันนี้ของทุกปีก็เปลี่ยนไป
สวัสดีวิสกี้ตัวน้อยของวันวาน
โปรดรู้ว่าฉันไม่ได้หายไปไหน
เพียงแต่บางทีภาระหน้าที่บังคับใจ
ให้ไปทำตัวเป็นผู้ใหญ่ ไกลๆเธอ
27 กรกฎาคม 2548