21 มีนาคม 2548 12:26 น.
วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์
เธอเห็นดาวเหล่านั้นเหมือนฉันไหม
ดาวน้อยใหญ่โลดเต้นอย่างเร้นเสียง
ชื่นชมดาวแค่เราก็คงพอเพียง
เราสองคนร่วมเคียงระเบียงดาว
ดาวลอยดวงสรวงสวรรค์ชั้นอากาศ
เอาท้องฟ้าเป็นกระดาษของหนุ่มสาว
เด็ดดาวลอยน้อยใหญ่อันพรายพราว
มาเรียงร้อยรอยสกาวตระการตา
เรานอนหนุนแขนกันสวรรค์ไหว
ทอดสายตามองไปในเวหา
อยากให้รักโดดเด่นเช่นดารา
บนลานฟ้าหล้าฝันอันพร่างพราว
เธอเห็นดาวดวงนั้นเหมือนฉันไหม
นั่นคือรักที่ลอยไปในห้วงหาว
โอ้รักเราในวิมานลานดวงดาว
ส่องสกาวโชติช่วงกว่าดวงใด
5 มีนาคม 2548
17 มีนาคม 2548 15:44 น.
วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์
ทุกวันเธอต้องแบกรับกับงานหลัก
เป็นงานหนักทั้งนั้นล้วนปัญหา
จึงไม่อาจหลบงานปันเวลา
เพื่อโทรมากล่าวคำซึ้งคิดถึงกัน
งานหลักของสองเรามีความต่าง
เราจึงแบ่งที่ว่างไว้สร้างฝัน
คนสองคนบนฐานความผูกพัน
อาจห่างหน้าแต่ว่าฉันไม่ปันใจ
เราทำงานเพื่อก่อร่างสร้างสวรรค์
เหนื่อยงานหนัก งานรักนั้นไม่หวั่นไหว
ภาระแรกแยกร่างให้ร้างไกล
แต่โซ่รักคล้องเราไว้ไม่ร้างลา
ยิ่งห่างไกลคนละทิศยิ่งชิดใกล้
โปรดรอกันว่างวันไหนจะไปหา
เราจะทำงานรองคือมองตา
แล้วรักษาความเดียวดายให้หายดี
ทุกวันเธอต้องแบกรับกับงานหลัก
เป็นงานหนักที่สำคัญไม่อาจหนี
คิดถึงบ้างเมื่อว่างพักสักนาที
ส่วนฉันนี้มีงานหลัก...คือรักเธอ
16 มีนาคม 48
17 มีนาคม 2548 14:34 น.
วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์
ถึงคนไกลที่รักโปรดจงทราบ
ว่าฉันแม้เห็นแค่ภาพและฟังเสียง
เท่านี้รักก็หอมกรุ่นอุ่นพอเพียง
ที่จะเลี้ยงต้นใจให้สวยงาม
ขอที่รักทางไกลได้รับรู้
ว่าฉันอยู่อย่างไม่มีมือที่สาม
รอยเท้าเธอใจฉันมันเดินตาม
ผลิตความห่วงใยไม่เว้นวัน
เธอนั้นเล่าเหงาไหมในวันห่าง
หรือใครแอบแนบข้างร่วมสร้างฝัน
ฉันซื่อตรงไม่เว้นเสาร์อาทิตย์จันทร์
ภาพและเสียงเพียงเท่านั้นยึดเหนี่ยวใจ
ยังเหมือนนอนข้างกันทุกวันอยู่
ยังคอยคู่ทุกวันไม่หวั่นไหว
ระยะทางเพียงหมอนข้างกั้นกลางไว้
แต่ได้ยินเสียงหายใจกันและกัน
ถึงคนไกลที่รักโปรดจงรู้
ว่าฉันอยู่กับความเหงาและความฝัน
หากเธอลดหมดรักลงสักวัน
ถึงจะใกล้แค่หมอนกั้นฉันก็กลัว
11 มีนาคม 48
10 มีนาคม 2548 13:32 น.
วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์
เห็นสายลมพรมพัดสะบัดวูบ
มาพรมจูบลูบไล้ปลายเส้นผม
หวียอดหญ้าขรับเขียวด้วยเรียวลม
ชวนแลดูความอุดมของผืนดิน
ทุกเส้นหญ้าพริ้วสวยระรวยรื่น
เป็นเกลียวคลื่นเนรมิตวิจิตรศิลป์
เสียงฮัมเพลงจากทิวไม้ฉันได้ยิน
เหมือนหลั่งรินคำทักท้วงทวงสัญญา
เพียงสายลมพรมจูบแอบลูบไล้
คนเคยคู่อยู่ไหนให้โหยหา
เพลงยอดไม้ครวญคร่ำแทงน้ำตา
อายเรียวหญ้าลมยังเฝ้าพร่างพรม
นึกเห็นหน้าคนไกลใจหายวูบ
แท้ลมจูบลูบไล้ปลายเส้นผม
เคยสางผมโลมไล้คลอสายลม
ลมใดพรมพัดพรากเธอจากไป
9 มีนาคม 2548
3 มีนาคม 2548 13:15 น.
วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์
พรุ่งนี้วันเกิดแฟนเก่า
เขาคงไม่คิดถึงฉัน
คงมีคนใหม่ผูกพัน
ของขวัญก่ายกองนองทะเล
ไร้ประโยชน์จะหวนถึงวันเก่า
แค่ขาดฉันชีวิตเขาคงไม่เขว
มีคนรักเร้ารุมรอทุ่มเท
ร้องแฮปปี้เบิร์ธเดย์ลั่นฟ้าดิน
เค้ก ขนม นมเนย ของขวัญ
ถึงไร้ฉันเขาก็มีครบทั้งสิ้น
เหล้าสุรายาเมาเขามีริน
ของกินมากมายสบายใจ
ไม่มีฉันร่วมนั่งดังก่อนนี้
ก็แฮปปี้เบิร์ธเดย์กันได้
ไม่เห็นมีประโยชน์อันใด
ขาดฉันไปใช่ว่าเขาจะขาดแคลน
.................
สัปดาห์หน้าวันเกิดพ่อฉัน
ของขวัญต้องพิเศษสุดแสน
ทุกความรักจะรินรดเพื่อทดแทน
สำหรับอดีตแฟน....ไม่สำคัญ
พรุ่งนี้วันเกิดแฟนเก่า
คงไม่เหงารำพึงถึงของขวัญ
ใครเกิดใครดับก็ช่างมัน
ไม่มีฉันแค่คนหนึ่ง...ไม่ถึงตาย
3 มีนาคม 2548
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟวิสกี้ เลอ ฟองเบียร์
หน้าส่วนตัว
914
