26 ธันวาคม 2547 17:14 น.
วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์
+ * ,+, * +
* . ,:;*;๐, .
+ ,:;๐;:;%:;, *
, ;:๐;*,:;;๐:%;:, . *
:;~%~,:๐ *
* . l.::.l - .
,,,,:::::,,,,,
หากรักที่มอบให้ถูกเมินเฉย
จะเรียกว่า ความรัก เสียเลยก็ไม่ได้
เพราะความรักต้องมีการยอมรับ ประทับใจ
จากคนสองคนที่ให้กันและกัน
ความรักที่ฉันมอบให้ เธอไม่เห็นค่า
ฉันขออนุญาตเรียกมันว่า ของขวัญ
เป็นสิ่งดีงามที่ปราศจากความผูกพัน
เพราะมันเป็นความใฝ่ฝันของฉันคนเดียว
แม้มันจะไม่ถูกเรียกว่า ความรัก
แต่ก็งดงามนักโดยปราศจากการแลเหลียว
คลื่นทะเลผู้อ้างว้างยังม้วนตัวเป็นเกลียว
แต่ไม่ได้วางแผนจะยึดเหนี่ยวหาดทราย
หาก ความรัก ที่มอบให้ เธอไม่รับ
มันคงกลายเป็นคำศัพท์ที่ไร้ความหมาย
ฉันมอบใจเป็นของขวัญแด่เธอนั้นอย่างไม่เสียดาย
เพียงแต่ฉันอาจตาย หากเธอลงมือลงไม้ทำลายมัน
26 ธันวาคม 2547
26 ธันวาคม 2547 16:59 น.
วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์
เราได้สบตากันเมื่อวันหนึ่ง
วันที่สองตาเธอเต็มไปด้วยน้ำผึ้งสดใส
จำได้ดี ที่ตรงนั้น...ขั้นบันได
เหมือนเชื่อมโลกสองใบเข้าใส่กัน
เธอเป็นเหมือนคนมาจากอีกฟากฟ้า
มาเป็นคนแปลกหน้าต่อสายตาฉัน
เราสนทนากันมากมาย แต่ไม่ได้พูดกัน
สายตาเธอคู่นั้นคล้ายผูกสัมพันธไมตรี
รอยยิ้มของเธอลึกลับซับซ้อนแต่สดใส
แย้มเหมือนกลีบดอกไม้ที่ไร้สี
ไออุ่นจากกายเธอนั้นผ่านมาเพียงวินาที
ก็ทำให้ฉันคนนี้ซึ้งซาบ ประทับใจ
ความบังเอิญมอบของขวัญให้ฉันแล้ว
งดงามกว่าแก้วที่แววใส
เรียบง่าย ซึ้งซาบ ประทับใจ
ฉันกอดเก็บสิ่งนี้ไว้ในคำนึง
เธออาจมองฉันด้วยความเหม่อ
ป่านนี้คงเผลอลืมไป ไม่นึกถึง
คงมีเพียงฉันสินะที่ตราตรึง
และซาบซึ้งละเมอเพ้อพะวง
เราได้สบตากันเมื่อวันหนึ่ง
จนบังเกิดความคิดถึงคลั่งไคล้ไหลหลง
บันไดนั้น ฉันเดินขึ้น เธอเดินลง
หากแต่ฉันยังมั่นคงกับการคิดไปเอง
26 ธันวาคม 2547
25 ธันวาคม 2547 19:10 น.
วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์
ข้อความในเมสเสจนี้เป็นสีเลือด
รักถูกเชือดเพราะความสัตย์มัดไม่ไหว
เอสเอ็มเอสต้องห้าม ข้อความใคร
ด้วยเหตุใดจึงมาโผล่เครื่องแฟนเรา
หวานกว่ารสหยดน้ำอ้อยจากร้อยป่า
อ่านภาษาข้อความรักสามเส้า
ส่งทุกความคิดถึง ซึ้งไม่เบา
เหมือนใช้พิษฉีดเข้าให้เราตาย
ถูกเทคโนโลยีขยี้รัก
เขี่ยความภักดีลดหมดความหมาย
มือถือร้อยฟังก์ชันอันตราย
มันทำลายรักที่มีอันดีงาม
ใช้เลือดล้างพยางค์รักจากเมสเสจ
ด้วยสาเหตุมือถือเป็นมือสาม
โทรศัพท์สับสนซ่อนกลกาม
สังเวยพิษข้อความด้วยความตาย
ข้อความในเมสเสจนี้เป็นสีเลือด
รักถูกเชือดด้วยถ้อยร้อยความหมาย
รสคำหวานล้านคำจะกลับกลาย
เมื่อความสัตย์เสื่อมสลายแพ้ไอที
25 ธันวาคม 2547
หมายเหตุ :
SMS อาถรรพ์ ดับ 2 ชีวิต ทิ้งลูกกำพร้า
บีบคอเมียคามือ ฉุนข้อความรัก โผล่หน้าจอมือถือ ผูกคอตายตาม
หนุ่มโรงเหล็กเครียดตกงาน เปิดมือถือเจอเอสเอ็มเอสบาดใจ หนุ่มอื่นส่งจีบเมีย คลั่งบีบคอเมียรักตาย ก่อนสำนึกแขวนคอตัวเองดับชีวิต ทิ้ง จ.ม.ลาฝากลูกให้พ่อแม่ที่บ้านนอกเลี้ยง
อ่านต่อได้ที่
http://tnews.teenee.com/show.php?id=860
25 ธันวาคม 2547 14:41 น.
วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์
งาน งาน งาน!
ไม่ทำงานฉันก็อยู่อย่างหมูหมา
หัวใจฉันถูกแทงด้วยสายตา
และวาจาด่าก่น คนตกงาน
เหมือนชีวิตวิ่งวนบนการสอบ
พบคำถามไร้คำตอบมืดแปดด้าน
ดอกความหิวความยากไร้ใกล้เบ่งบาน
ฉันซมซานให้งานช่วยอำนวยชัย
ภายใต้มือใช้ถือนั้นสั่นทุกนิ้ว
สองตาหลิ่วจับโฟกัสเล็งชัดใกล้
นิ้วสั่นริกที่ใช้เกี่ยวแล้วเหนี่ยวไก
มันทำไปเพราะฉันจนปัญญา
งาน งาน งาน!
ไม่ทำงานฉันก็อยู่อย่างหมูหมา
งานของฆาตกรร้ายใจชั่วช้า
คือการฆ่าเหยื่อให้ดับ หลังรับงาน
24 ธันวาคม 2547
25 ธันวาคม 2547 14:27 น.
วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์
เธอไม่เสียดายมันบ้างเลยหรือ?
ความรัก เธอใช้อะไรซื้อ เธอจึงได้?
ความรู้สึก ความกล้า เวลา และหัวใจ
เธอได้มาเพื่อทิ้งไป หรือไรกัน
ดอกไม้ของเธอเบ่งบานเมื่อฉันยังไม่พร้อม
เธอพยายามจะหล่อหลอมรักต่างขั้น
ดอกไม้ของฉันผลิแย้มต่างวัน
จนกระทั่งมันล้มตายในความอ่อนเยาว์
เธอใช้ความโชกโชนปล้นฆ่า
ทำลายความอ่อนเดียงสาของคนเขลา
จากนี้ถึงนิรันดร์ ไม่มีเธอ ไม่มีฉัน ไม่มีเรา
พระอาทิตย์ตกตอนเช้า น่าเศร้าใจ
รักของฉันล่มสลายในจุดเริ่ม
เพราะมันเติมความต้องการของเธอไม่ไหว
เธอคือลมเปลี่ยนทิศ เปลี่ยนคู่ชีวิตเรื่อยไป
ฉันเป็นภูเขาไฟที่จะไม่เคลื่อนไหวตราบนิรันดร์
เธอไม่เสียดายมันบ้างเลยหรือ ความรัก
ที่เธอทุ่มเทอย่างหนัก เพื่อหวังรักจากฉัน
มันง่ายไหม กว่าจะได้เป็นกันและกัน
หรือที่เรามีโอกาสได้ผูกพัน เป็นเพราะฉันมันง่ายไป
24 ธันวาคม 2547
หน้าส่วนตัว
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟวิสกี้ เลอ ฟองเบียร์
1115
