13 สิงหาคม 2546 18:14 น.
วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์
ความเหงาของคนไม่ใช่ความรู้สึกที่ไร้สาระ
แก่นกลางของมันมีความหมายอันยิ่งใหญ่แอบแฝง
บางคนรักความครึกครื้นเฮฮา รังเกียจและหวาดกลัวความเหงา
ในขณะที่บางคนพยายามตะกายไขว่คว้าความเหงา
เพราะภายในห้องแห่งความเหงา มีภาพหลากสีสัน เสียงอันไพเราะ
และความรู้สึกที่สวยงามซุกซ่อนอยู่
บางคนหลับไหลอย่างเป็นสุขในห้องแห่งความเหงา
ความเดียวดายทำให้เขาค้นพบสิ่งมีค่า
ที่ซุกซ่อนอยู่ภายในตัวตนของตนเอง
บางคนค้นพบจุดหมายปลายทางอันแสนไกลแม้สุดขอบจักรวาล
แต่ใจที่ซุกอยู่ในร่างกายของตนกลับค้นไม่พบ
ความเหงาแฝงเร้นด้วยดวงวิญญาณแห่งอิสระเสรีภาพ
ความเหงาสร้างอาณาจักรอันยิ่งใหญ่ได้ภายในห้องแคบๆ
ความสุขอันเร้นลับในความเหงาไม่อาจบอกออกมาด้วยถ้อยอักษรได้
ผู้ที่เสพรสความเหงาจึงยังคงใช้ชีวิตอยู่ในห้องแห่งความเหงาอย่างเป็นสุข
13 สิงหาคม 2546 17:58 น.
วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์
ตู้ไปรษณีย์สีแดงยังคงยืนนิ่งอยู่กลางแดดลมฝน
มันไม่ปราศรัยทายทัก ฉอเลาะกับใคร
ไม่ขยับเขยื้อนตัว ไม่โกรธเด็กๆที่มาเคาะเล่น
ไม่สำลักกระอักควันไอเสียจากรถราบนท้องถนน
ไม่ปริปากบ่นถึงความลำบากลำบนใดๆ ของตัวเอง
มันยังคงเก็บความลับไว้เป็นอย่างดี
จดหมายหลายฉบับที่ซ่อนเร้นความลับไว้ภายใน
ถูกหย่อนทิ้งลงไปในปากเจ้าตู้ไปรษณีย์สีแดง
แม้ปากมันจะกว้าง แต่ก็ไม่เคยพูดพล่าม ตีแผ่ความลับของใคร
แม้ว่า อีกไม่กี่วัน ความลับนั้นจะถูกเปิดเผยอย่างพึงพอใจ
แต่เจ้าตู้ไปรษณีย์สีแดงก็ยังคงเงียบกริบ
เก็บงำความลับไว้เป็นอย่างดี
ปากคนเราเล็กกว่าปากตู้ไปรษณีย์
แต่กลับมีพละกำลังมหาศาล ครอบจักรวาล
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟวิสกี้ เลอ ฟองเบียร์
หน้าส่วนตัว
929
