10 มีนาคม 2548 13:32 น.
วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์
เห็นสายลมพรมพัดสะบัดวูบ
มาพรมจูบลูบไล้ปลายเส้นผม
หวียอดหญ้าขรับเขียวด้วยเรียวลม
ชวนแลดูความอุดมของผืนดิน
ทุกเส้นหญ้าพริ้วสวยระรวยรื่น
เป็นเกลียวคลื่นเนรมิตวิจิตรศิลป์
เสียงฮัมเพลงจากทิวไม้ฉันได้ยิน
เหมือนหลั่งรินคำทักท้วงทวงสัญญา
เพียงสายลมพรมจูบแอบลูบไล้
คนเคยคู่อยู่ไหนให้โหยหา
เพลงยอดไม้ครวญคร่ำแทงน้ำตา
อายเรียวหญ้าลมยังเฝ้าพร่างพรม
นึกเห็นหน้าคนไกลใจหายวูบ
แท้ลมจูบลูบไล้ปลายเส้นผม
เคยสางผมโลมไล้คลอสายลม
ลมใดพรมพัดพรากเธอจากไป
9 มีนาคม 2548
3 มีนาคม 2548 13:15 น.
วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์
พรุ่งนี้วันเกิดแฟนเก่า
เขาคงไม่คิดถึงฉัน
คงมีคนใหม่ผูกพัน
ของขวัญก่ายกองนองทะเล
ไร้ประโยชน์จะหวนถึงวันเก่า
แค่ขาดฉันชีวิตเขาคงไม่เขว
มีคนรักเร้ารุมรอทุ่มเท
ร้องแฮปปี้เบิร์ธเดย์ลั่นฟ้าดิน
เค้ก ขนม นมเนย ของขวัญ
ถึงไร้ฉันเขาก็มีครบทั้งสิ้น
เหล้าสุรายาเมาเขามีริน
ของกินมากมายสบายใจ
ไม่มีฉันร่วมนั่งดังก่อนนี้
ก็แฮปปี้เบิร์ธเดย์กันได้
ไม่เห็นมีประโยชน์อันใด
ขาดฉันไปใช่ว่าเขาจะขาดแคลน
.................
สัปดาห์หน้าวันเกิดพ่อฉัน
ของขวัญต้องพิเศษสุดแสน
ทุกความรักจะรินรดเพื่อทดแทน
สำหรับอดีตแฟน....ไม่สำคัญ
พรุ่งนี้วันเกิดแฟนเก่า
คงไม่เหงารำพึงถึงของขวัญ
ใครเกิดใครดับก็ช่างมัน
ไม่มีฉันแค่คนหนึ่ง...ไม่ถึงตาย
3 มีนาคม 2548
3 มีนาคม 2548 12:42 น.
วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์
เห็นเพื่อนเจ็บ เราเจ็บเหมือนที่เพื่อนเจ็บ
เพื่อกอดเก็บความท้อไว้รอเขา
เหมือนถูกแสงสาดกายแต่ไร้เงา
คำปลอบนี้อาจล้างเศร้าให้เบาบาง
........
เพื่อนไม่มีสายลมประคองปีก
รอยช้ำฉีกแผลเดิมเริ่มกว้างขวาง
มีน้ำตาไหลนองทั้งสองทาง
แต่เพื่อนเคยยืนอย่างทรนง
เพื่อนใกล้แล้วใกล้พ้นความทนทุกข์
และพบสุขเมื่อใจคลายความหลง
หาสิ่งใดในโลกนี้ที่ยืนยง
ไม้บรรทัดที่ว่าตรงยังโค้งงอ
ถ้าเขารักเพื่อนจริงไม่ทิ้งขว้าง
คิดร่วมทางคงไม่ต้องได้ร้องขอ
ถ้าเพื่อนพลั้งเขาก็พร้อมจะจอดรอ
และสานต่อรักชื่นให้ยืนนาน
เหมือนเงาแดดบนผิวหน้ามหาสมุทร
แพรวพราวสุดทุกลีลานัยน์ตาหวาน
เพื่อนนับหนึ่งจากสุขสมถึงซมซาน
มดตัวหนึ่งเสพน้ำตาลหวานจนตาย
ถ้อยสัญญาเรี่ยราดที่เขาบอก
เหมือนน้ำหมอกถูกแดดแผดสลาย
เพื่อนลอยคอรอคอยความคลี่คลาย
เป็นลำเรือที่ไร้พายกลางสายชล
ความซื่อตรงจงอย่าหวังในมนุษย์
แม้งามดุจสวรรค์แต่งทุกแห่งหน
อันสายน้ำทุกที่มีวังวน
น้ำใจคนก็วนวิ่งทุกทิวา
เห็นเพื่อนเศร้า เราเศร้าเหมือนที่เพื่อนเศร้า
ให้สติกล่อมเกลาเฝ้ารักษา
เช็ดบาดแผลลุกขึ้นยืนอีกครา
แล้วหันมารู้จักรักตัวเอง....
13 กุมภาพันธ์ 2548
1 มีนาคม 2548 19:13 น.
วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์
สอบ Final ช่างโหดร้ายเหมือนไฟนั่น
เผาใจฉันด้วยข้อสอบตอบไม่ไหว
Transcript จะ Update ด้วยเกรดใด
ทั้งไฟนอกไฟในไม่ปรานี
พ้น Final อกสลายเหมือนไฟนั่น
เพราะเธอนั้นที่คุ้นหน้ามาห่างหนี
รักจะ Get เกรด A หรือ B C
ฉันเริ่มมีหมอกคล้ำในคำนึง
นึกหวั่นเกรงหน่วยกิตที่เริ่มเก็บ
ฉันติด F วิชาความคิดถึง
ซื่อต่อเธอไม่มีใครให้คล้ายคลึง
ขอฉันสอบได้ที่หนึ่งก่อนใครใคร
หมด Final ช่างโหดร้ายเหมือนไฟนั่น
ไฟความฝันเธอหรือคือไฟไหน
ขอฟ้านำอำนวยด้วยไฟใน
เธอมีไฟสักหนึ่งนิดคิดถึงกัน
1 มีนาคม 2548
24 กุมภาพันธ์ 2548 14:33 น.
วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์
ขอให้สายลมหนาวเข้าใจฉัน
หอบความรักความผูกพันความปรารถนา
ไปโปรยปรายไอละอองความศรัทธา
โปรดดิ้นลัดขอบฟ้าไปหาเธอ
วอนสายลมเชื่อมโยงโค้งขอบฟ้า
ไปกระซิบคนห่างตาว่ารักเสมอ
หวังความรักความเข้าใจไปพบเจอ
รำพันเพ้อว่าฉันรักเธอทุกวัน
ความเหินห่างจ้างความเหงามาเข่นฆ่า
คุกขอบฟ้ากั้นฝั่งฝังความฝัน
ขอเพียงเธอยามเหงาเข้าใจกัน
หรือเพียงลมเท่านั้นที่เข้าใจ
22 กุมภาพันธ์ 2548
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟวิสกี้ เลอ ฟองเบียร์
หน้าส่วนตัว
1419
