7 เมษายน 2548 14:19 น.
วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์
เขา...อยู่บนหัวควาย
กับหัวใครที่ถูกสวม...เขา
เราอยู่ดีๆของเรา
จะวิ่งหาเขาทำไม
ทำไมต้องรัก เขา
ทำไมเห็นเขาแล้วหลงใหล
ต้องการเขาเพื่ออะไร
หรืออยากได้เขามาครอง
ไม่ต้องเอา...ไม่ต้องเอา
ก็เขาน่ะมีเจ้าของ
มีเขา...เราถูกมอง
ก็เขาเป็นสัญลักษณ์ของ ควาย
ทำไมต้องร้องไห้อยากได้เขา
มาทำให้สติปัญญาเราสูญหาย
ไม่มีเขา เราทำไมต้องเสียดาย
เรายังไม่ตาย ร้องไห้ทำไม
เขา...ใครดูก็รู้ว่าควาย
เราจะเสียดายไปถึงไหน
มีเขา...เราได้อะไร
ก็แค่สมองควายๆที่ไม่มีวันเข้าใจความรู้สึกของคน
20 มีนาคม 2548
7 เมษายน 2548 14:10 น.
วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์
เรามีความรัก
ที่พัฒนามาจากความหลง
เป็นวงกลมสองวง
ที่ตกลงซ้อนทับกัน
เกิดพื้นที่เล็กๆ
ในอินเตอร์เซ็กเธอบวกฉัน
บรรจุความผูกพัน
ความอบอุ่น ความฝัน ความห่วงใย
เราไม่ก้าวก่ายกัน
ภาพความผูกพันสดใส
นอกอินเตอร์เซ็กหัวใจ
พื้นที่กว้างใหญ่คืออิสระเสรี
ในโลกใบใหญ่
มีวงกลมสดใสหลายหลากสี
ที่จะผ่านมารู้สึกดีๆ
ซ้อนทับซ้อนที่สองเรา
พื้นที่ความรักเริ่มเล็ก
กลายเป็นอินเตอร์เซ็กแสนเหงา
วงกลมใหม่ปรากฏเงา
รุกเข้ามาซ้อนทับใจเธอ
ความรัก ความผูกพัน
เธอร่วมสร้างกันยามฉันเผลอ
อินเตอร์เซ็กของเขาและเธอ
แทบจะหลอมเป็นวงกลมเดียวกัน
พอเถอะความรัก
ถอนมันออกไปจากใจฉัน
วงกลมเรากระชากออกจากกัน
ฉันจะเก็บที่ว่างไว้สร้างวงกลมที่สมบูรณ์
20 มีนาคม 2548
7 เมษายน 2548 14:00 น.
วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์
ความโสด โปรดทราบ
รูปภาพ สองนิ้ว ของฉัน
สมัคร วันนี้ คงทัน
ทากาว ติดมัน ลงไป
ไปเป็น คนโสด กับเขาบ้าง
ตำแหน่ง ยังว่าง อยู่ไหม
จะนัด สัมภาษณ์ วันใด
จะไป ด้วยความ ยินดี
ลาออก จากงาน ความรัก
ซบตัก ความโสด แทนที่
เรียนหลักสูตร ความโสด หลายปี
มีความ ชำนาญ มากมาย
ความโสด โปรดทราบ
ฉันมี คุณภาพ เหลือหลาย
ให้ทนเหงา... ก็สบายสบาย
เดียวดายโดดเดี่ยว...ก็เชี่ยวชาญ
ตั้งแต่ จับงาน ความรัก
หน่วงหนัก ยากยุ่ง ฟุ้งซ่าน
ภาระ รุงรัง เบ่งบาน
ดักดาน กับการ ทำดี
ทำดี ทำไม ได้ชั่ว
ขอตัว เลิกคบ หลบหนี
ความสุข ทำไม ไม่มี
เสียฟรี วายวอด ตลอดมา
เสียดาย ความรัก ความอบอุ่น
ความใคร่ ความคุ้น คุณค่า
อ้อมกอด หัวใจ วาจา
ใช้ซื้อ คำว่า เสียดาย
รับใช้ ความรัก มาหลายปี
สิ่งดีๆ หนีลด หดหาย
คนแย่ง ตำแหน่ง มากมาย
ขอรีทายร์ ไปโสด ไวไว
ความโสด โปรดทราบ
ลบคราบ น้ำตา บ่าไหล
ในวัน เขาลด หมดใจ
ความโสด โปรดได้ ให้งานทำ
19 มี.ค. 48
7 เมษายน 2548 13:46 น.
วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์
เพราะหัวใจดื้อด้านมันสอบตก
ชอบหลงคำโกหกของสวรรค์
ว่ามีรักจะพบสุขชั่วนิรันดร์
หัวใจรั้นดื้อรักอย่างดิ้นรน
ก้อนเนื้อที่เรียกว่าใจไม่ฟังฉัน
จึงมานอนหนาวสั่นใจสับสน
ใจของตนดันทุรังไม่ฟังตน
จึงรับผลคือบาดแผลสาแก่ใจ
อ่อนเดียงสาประสบการณ์ด้านความรัก
ไม่รู้ว่ามันหนักสักแค่ไหน
สอบตกแล้วใช่ไหมเล่า...เอายังไง
ไม่มีใครแกล้งเรา เราทำตัว
เอาภาระความรักมาแบกรับ
แบกไว้กับบ่าเราร้าวถึงหัว
วางไว้เถิดความรักฉันชักกลัว
จะเดามั่วรักไปทำไมกัน
ตีหัวใจดื้อด้านให้มันหลาบ
แล้วลบภาพเขาไปเลิกใฝ่ฝัน
เปิดเทอมหน้าหาครูสอนรู้ทัน
ส่งใจฉันอันโง่เง่าเข้าโรงเรียน
19 มี.ค. 48
1 เมษายน 2548 16:26 น.
วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์
เรามีคนละใจ
มีทางไปคนละที่
คนเดิมที่ว่าดี
หรือจะดีสักเพียงใด
เรากินคนละรส
กำหนดกันได้ไหม?
ต่างคนก็ต่างใคร
ต่างจิตใจของต่างคน
ต่างคนก็ต่าง case
ต่างเหตุและต่างผล
ต่างดิ้นและต่างรน
ต่างถนนต่างหนทาง
เคยคิดว่าพันธะ
ในภาระอันรอบข้าง
คงต้องมีเบาบาง
และหนักบ้างเป็นบางครา
จึงทนมาจนถึง
วันซึ้งความไร้ค่า
กับการที่รอมา
รักษารักสองเรา
คงต้องเริ่มยอมรับ
ความขุ่นคับที่ขับเร้า
ในวันที่สองเรา
ต้องปวดร้าวทั้งสองราย
รถไฟคนละราง
เดินทางคนละสาย
ถึงเราจะใกล้กาย
แต่ใจห่าง...เราต่างกัน
เรามีคนละใจ
มีทางไปคนละฝัน
จึงตัดสายสัมพันธ์
เพราะเหตุผลเราเพียงพอ
15 มีนาคม 2548
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟวิสกี้ เลอ ฟองเบียร์
หน้าส่วนตัว
763
