19 เมษายน 2548 16:44 น.

: : ค่ำคืนนี้มีงานอภิเษก : :

วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์

ค่ำคืนนี้มีงานอภิเษก
ของปุยเมฆกับแสงจันทร์อันสดใส
วงสังคีตหรีดเร่งร้องเพลงไพร
หวิวกังวานหวานไหวใจอาวรณ์

สายลมวูบจูบกอดกับยอดสน
หนาวน้ำฝนเขียดกบนอนซบขอน
พุ่มทิวไผ่ไหวเอนเล่นละคร
เถาวัลย์ฟ้อนซ่อนเร้นเป็นลีลา

มดเอาความเปล่าว่างสร้างสวรรค์
นกกระชั้นใกล้ชิดน่าอิจฉา
สาหร่ายเลื้อยรังรุงห่มฝูงปลา
ดาวสบตากับน้ำเย็นเล่นชู้กัน

หยาดน้ำค้างพร่างพรายไล้เกสร
สายลมอ่อนไหววูบจูบแก้มฉัน
หรือฟ้าลักลมหายใจของเธอนั้น
ตามคำร้องของพระจันทร์ท่านเมตตา

มาตามลมพรมพัดสะบัดพริ้ว
สัมผัสหวิวผิวกายแก้มซ้ายขวา
ในราตรีเมฆขาวเข้าวิวาห์
กับพระจันทร์เจิดจ้าบนฟ้าไกล

อีกไม่นานเธอคงรู้ว่าฉันรัก
เมื่อแน่นหนักเพียงพอจะพูดไหว
ในราตรีอภิเษกวิเวกใจ
ฉันทำได้เพียงอวยพรนอนฝันดี

7 เมษายน 2548

1139

love

comment

19 เมษายน 2548 16:08 น.

: : ขอเป็นแค่ขนตา (เส้นที่ 25 ก็ได้) : :

วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์

ขอเป็นแค่ขนตา
เส้นที่ยี่สิบห้าก็ได้
อยู่ใกล้แต่เหมือนไกล
ไม่ทำให้เธอรำคาญ

เธอจะมองอะไรก็ได้
เห็นโลกกว้างใหญ่ไพศาล
จ้องคนรักที่เธออยากพบพาน
มองผ่านฉันได้ไม่เป็นไร

ฉันจะแอบเฝ้ามองดู
เธอไม่ต้องรู้ว่าฉันอยู่ไหน
ไม่โกรธเธอที่บางวันพาฉันไปชนขนตาใคร
เพราะฉันได้ใกล้ตั้ง 24 ชั่วโมงต่อ 1 วัน

ขออยู่ดูแลปกป้อง
กันฝุ่นละอองเข้าตาเปื้อนภาพฝัน
เธอหลับตา ฉันมาหอมแก้มพลัน
พอลืมตานั้น ฉันก็หายไป

ขอเป็นแค่ขนตา
เส้นที่ยี่สิบห้าจะได้ไหม
สำหรับเธอ เธออาจคิดว่าอยู่ห่างไกล
แต่สำหรับฉันมันใกล้ และอบอุ่นใจเพียงพอ

27 มีนาคม 48

1007

love

comment

19 เมษายน 2548 15:47 น.

: : รอฝนหล่นละออง : :

วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์

เย็นหยาดเพชรเกล็ดฟ้าประกายฝน
ที่ฉ่ำล้นรินมาชะความหมอง
หอมกลิ่นอายสายฝนหล่นละออง
ช่างงดงามยามมองเหมือนต้องมนต์

ฟ้ามองดินดินมองฟ้าไม่กล้าฝัน
จึงรำพันรักไว้ในหยาดฝน
ให้โปรยปรายพรายพรมแรงลมบน
ละอองหล่นคำรัก ฟ้าฝากดิน

เหมือนเธอฉันมั่นรักดังดินฟ้า
ต้องห้ำหั่นกับปัญหาดังผาหิน
ฝากสายฝนบรรเลงเพลงระริน
ให้เธอยินยืนยันคำสัญญา

เจียระไนหยาดเพชรในเม็ดฝน
เป็นแหวนวน กระหวัดนิ้วไว้แน่นหนา
วันฝนพร่างคือวันเราเข้าวิวาห์
ดินกับฟ้าใช้น้ำฝนเชื่อมน้ำใจ

รักต่างชนคนละชั้นเธอฉันช้ำ
ตาเราสองนองซ้ำด้วยน้ำใส
จากวันนี้จะพบกันอีกวันใด
ฉันร้องไห้รอสายฝนหล่นละออง

25 มีนาคม 2548

1017

love

comment

12 เมษายน 2548 15:59 น.

: : ยืนน้ำตานอง ดูสองอินทรี ริมฝั่งสีฐาน : :

วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์

คืนนี้ฉันเศร้า เมาวิสกี้ ริมบึงสีฐาน
แฟนคบกันนาน เขามาแปรพักตร์ ความรักสลาย
ฉีกเหมือนกระดาษ ตัดขาด ม.ข. สานต่อ ม.ปลาย
ก้มหน้าฟูมฟาย น่าอายจริงแท้ แพ้มัธยม

ริมบึงสีฐาน รักหวานสดใส ได้ถือกำเนิด
จนแหลกระเบิด รสรักหวานใส กลายเป็นรสขม
อุตส่าห์อดเหล้า ออกเดทวันไหน ไปแต่ร้านนม
คิดถึงขวดกลม น้ำแข็งโซดา อุตส่าห์ยินยอม

เปลี่ยนเครื่องแต่งกาย ทรงผมให้เธอ ไม่อายคนอื่น
มันน่าขมขื่น ถูกเด็ก ม.ปลาย แย่งแก้มไปหอม
เก็บรักเล็กน้อย เป็นร้อยเป็นพัน จากการอดออม
ถูกคนที่พร้อม เขามาพลัดพราก กระชากเธอไป

จึงกลับมากอด พลอดรักขวดกลม ชมก้อนน้ำแข็ง
ทำตัวแรงแรง ซมซานเมาเซ เถลไถล
อยากกินกับแกล้ม แก้มชุบแป้งทอด ของคนหลายใจ
ขบเขี้ยวเคี้ยวให้ มันแหลกละเอียด เกลียดคนลวงกัน

ถ้าเลือกฝากได้ จะฝากอายุ ที่แบงก์กรุงเทพ
เอาใส่ตู้เซฟ ให้แบงก์เก็บไว้ ไม่ต้องคืนฉัน
แต่ทำไม่ได้ จึงต้องเสียแฟน ควงแขนผูกพัน
ให้เด็กคนนั้น คว้าไปครอบครอง เรานองน้ำตา

เคยยืนเย้าหยอก บอกว่ารักกัน ตะวันคล้อยต่ำ
สาบานสัญญา หน้านกเป็ดน้ำ บินข้ามขอบฟ้า
ซื้อขนมปัง มานั่งด้วยกัน แบ่งปันให้ปลา
แล้วทอดสายตา เราไปจ้องมอง สองนกอินทรี

ยืนน้ำตานอง มองนกอินทรี ริมฝั่งสีฐาน
จากลอยกระทง ถึงวันสงกรานต์ เธอปันใจหนี
ตะวันตกต่ำ ดิ่งดำน้ำใส หายในราตรี
กอดวิสกี้ น้ำแข็งโซดา น้ำตาตกใน

ขอเมาคืนนี้ พรุ่งนี้หายเมา หายเศร้าหายหมอง
หลบตาไม่มอง สองนกอินทรี ที่ริมน้ำใส
อยากให้เธอรู้ ว่าเด็ก ม.ข. ไม่ชอบง้อใคร
พรุ่งนี้ตอนเช้า จะเลิกร้องไห้ อายนกอินทรี

12 เมษา สงกรานต์น้ำตา 2548

980

love

comment

9 เมษายน 2548 16:19 น.