6 มิถุนายน 2548 17:03 น.
วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์
ไปอมโบสถ์มาให้ดูกูถึงเชื่อ
สันดานเสือเห็นเนื้อหวานหรือคลานหนี
ตายเพราะฆ่ามึงตาย...ไม่ตายฟรี
หลงไว้ใจมาหลายปีมีแต่ซวย
พอได้เป็น อบต. นั่งไม่ติด
ทำตัวฟิตแอคทีฟตามจีบหมวย
มีมือถือซื้อสร้อยทองของอวดรวย
ไปคลอเคล้าสาวสวยชั้น ม. ปลาย
คืนนี้แน่ได้กินข้าวกับด้ามเสียม
เมียตระเตรียมอาหารให้ขวัญหาย
เฝ้ารอวัน อบต. เอาใบตาย
นอนรอข่าวผัววายร้ายจากสายตรง
วันนี้ท่าน อบต.ประชุมเสร็จ
ซิ่งเสด็จไปหาสาวที่เฝ้าหลง
ร้าวทะลวงทรวงอกสั่นยกทรง
เหมือนมีดเซาะเจาะจงเจาะจิ้มใจ
อีแหล่ยอมโสตายถวายหัว
เรื่องปล่อยผัวมีเมียน้อย...คุณปล่อยไหม
ไปHappy Endเด้งกับสาวใด
พูดมาได้ว่าประชุมกลุ่มกำนัน
ประชุม ประชุม.. ข้ออ้างสำเร็จรูป
แท้ไปลูบขาขาวนกเขาขัน
เดี๋ยวมึงเจอฤทธิ์ดาบ วงพระจันทร์
อีกสามวันนอนซึ้งคีย์ดนตรีไทย
เมียเกียรติยศวันผัวตาย วันหายกลุ้ม
กลับกระชุ่มกระชวยผิวสวยใส
เริ่มตรงนี้โดยมีเมรุเป็นเส้นชัย
ชีพฝากไว้กับการล่าคุณสามี
เป็ดในเล้ายังชูคอรออาหาร
โปรดกลับมาทำทานอย่าคลานหนี
ตายเพราะฆ่าผัวตาย...ไม่ตายฟรี
เจ็บครั้งนี้ อีแหล่ ... ยอมแพ้ฟาวล์
6 มิถุนายน 2548