3 ธันวาคม 2547 10:58 น.
วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์
ตกลงว่าเธอจะรักฉันไหม
ตอบสิ...ฉันจะได้ปูทางเหินห่างเขา
หากเธอคิดจะสะกดคำว่า เรา
ต้องไม่มีคำว่า เขา เข้ามาพัวพัน
ถ้าจะรักฉัน สิ่งผูกมัดต้องตัดได้
เธอกล้าไหม สลัดแฟนทิ้งเหมือนกับฉัน
แล้วเราค่อยเริ่มนับหนึ่งด้วยกัน
ร่วมสร้างความฝันบนพื้นฐานความเห็นแก่ตัว
ถ้ารักดีแล้วมีแนวโน้มว่าจะไร้อนาคต
ก็หันมาลองลิ้มรสรับบทชั่ว
มีความสุขมากมาย บนกองความหมองมัว
ถ้าเธอกลัวก็กด Cancel ซะ ไม่ว่าอะไร
ถ้าอยากจะมีรักใหม่ที่สดใสหอมหวาน
ก็ต้องระงับความสงสารไว้ให้ได้
ใช้หมึกดำชุบย้อม หล่อหลอมหัวใจ
ถือว่าแฟนเก่าร้องไห้ เพื่ออวยพรให้รักใหม่ของเรา
ถ้าเธอจะไม่เก็บฉันไว้
ก็ได้โปรดอย่าหลอกให้ฉันทิ้งเขา
แต่ถ้าเธอพร้อมจะหยั่งรากความรักเรา
ก็ทำตัวให้ว่างเปล่า... คืนวันเสาร์เจอกันที่เดิม
3 ธันวาคม 2547 10:38 น.
วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์
ถ้าหากเธอจะมองเป็นของเล่น
ก็รีบเล่นรีบคบรีบจบเสีย
สาสมใจอันเร่าร้อนจนอ่อนเพลีย
โปรดรีบเคลียร์รักแตกแล้วแยกทาง
อย่าตามตื๊อซื้อเวลามายืดเยื้อ
ถอดฉันออกเหมือนเสื้อแล้วทิ้งขว้าง
อย่าเก็บฉันหมั้นไว้ในตะราง
คอยเป็นก้างขวางคอเขากับเธอ
เผลอใจเสพรสรักเราสนอง
น้ำผึ้งพิษที่เราสองลองเสนอ
เธอรักเขา เราเป็นแขกเพียงแรกเจอ
ที่แอบเผลอลึกซึ้งกึ่งบังเอิญ
ฉันพอใจให้ลองเป็นของเล่น
อย่าได้เห็นมีราคาน่าสรรเสริญ
เราใช้กันจุดระเบิดความเพลิดเพลิน
โปรดก้าวเดินสู่ทางออกอย่านอกใจ
ฉันกับเธอต่างก็มีพันธะ
อย่าให้สุขชั่วขณะพาหวั่นไหว
บางครั้งเบลอเผลอปลื้มลืมตัวใป
แต่สวดมนต์ข่มจิตไว้ให้รักดี
โปรดเถอะนะ โปรดมองเป็นของเล่น
แล้วรีบเล่นรีบไล่รีบหน่ายหนี
กลัวเราจูนคลื่นมาต่อกันพอดี
คงป่นปี้หากของเล่นเป็นของจริง
3 ธันวาคม 2547 10:23 น.
วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์
ฉันผิด มากไหม ที่มีชู้
ขณะอยู่ กับแฟน แหนหวง
ทั้งที่ มีแขน แฟนควง
แต่ห่วง คนนอก อย่าบอกใคร
แฟนทำ ให้โลก เป็นสวรรค์
แต่ชู้ ทำฉัน หวั่นไหว
แฟนให้ ความรัก ความจริงใจ
ชู้ให้ รสชาติ ความเป็นคน
ดวงใจ แฟนชื่น เหมือนน้ำฟ้า
ดวงตา ชู้ฉ่ำ เหมือนน้ำฝน
สองชอยส์ ที่ทำ ฉันกังวล
ความสับสน กอดฉัน ทุกวันคืน
รักความดี ชีวิต ก็สดใส
แต่อยู่ใกล้ ความชั่ว ก็สดชื่น
เหมือนเด็กน้อย เย้าหยอก กระบอกปืน
ความเลว อันราบรื่น พาเป็น
ไม่กล้าทอด ทิ้งแฟน ที่แหนหวง
ไม่กล้าควง ชู้ไป ให้เห็น
จะรักเดียว ก็ลำบาก ยากเย็น
จึงซ่อนเร้น ความลับ กับความกลัว
คงถูก ประณาม หยามยับ
วันที่ ความลับ ไหลรั่ว
มันเป็นความ สามานย์ เฉพาะตัว
ฉันชั่ว ด้วยความ สมัครใจ
ก่อนให้ฉัน เป็นข้าวของ ของเขา
พระเจ้า เคยถาม ฉันไหม
คนถูกใจ มาช้ากว่า คนจริงใจ
ฉันจึงแบก บาปไว้ เพียงคนเดียว
1 ธันวาคม 2547 17:20 น.
วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์
ขอโทษ ตัวเอง จริงจริง
ที่ทิ้ง ไพ่โง่ ใบใหญ่
ถึงไม่ ได้บอก ออกไป
แต่เธอ จับได้ ทางสายตา
เก็บคำ ว่ารัก ฝังไว้
เพื่อใช้ ในโอ กาสหน้า
ในวัน ที่สวรรค์ มีตา
ในวัน ที่ฟ้า มีใจ
แต่มัน ไม่ใช่ ตอนนี้
ฉันหนี ไม่รอด ใช่ไหม
เธอรู้แล้ว ฉันจะทำ อย่างไร
ทิ้งไพ่ สำคัญ หลุดมือ
ต้องโทษ สายตา ที่แสดง
ความจริง ที่แฝง ในความซื่อ
ปิดหู ไม่อยาก ฟังข่าวลือ
มันคล้าย ฉันคือ ฆาตกร
จากนี้ จะวางตัว อย่างไร
จึงจะ สนิทใจ ดังก่อน
หากประตู ใจเธอ ลงกลอน
จะไหว้วอน สรวงสวรรค์ ชั้นใด
เก็บไว้ หลายปี ไม่มีรั่ว
เธอรู้ตัว เราจะเป็น แบบไหน
สายตา ทรยศ แฉหมดใจ
เกมโอเว่อร์ เพราะไพ่ เพียงใบเดียว
1 ธันวาคม 2547 17:08 น.
วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์
แอปเปิ้ลแสนเผ็ดร้อน หนอนหนี
หวังพึ่งความปรานี จากส้ม
ส้มกลับแสบสันต์ทวี วายวอด
ถึงรอดก็ทุรายล้ม รสร้ายวายปราณ
ซมซานมาพึ่งน้ำ ลำไย
เจาะจิกมะเฟืองมะไฟ ลวกลิ้น
ชอกช้ำเจ็บจำใจ เจียนขาด
เข็ดขยาดเมื่อด่าวดิ้น ดับเชื้อเดียรฉาน
หวานเอยหวานรสร้อย แรงหวาน
หวานดุจรสไฟผลาญ แผดไหม้
หนึ่งหนอนเจ็บเนิ่นนาน หวานเทวษ
หวานรักชักพิษใกล้ กลั่นแกล้งแสลงหนอน
หน้าส่วนตัว
1151
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟวิสกี้ เลอ ฟองเบียร์
