25 ธันวาคม 2547 19:10 น.
วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์
ข้อความในเมสเสจนี้เป็นสีเลือด
รักถูกเชือดเพราะความสัตย์มัดไม่ไหว
เอสเอ็มเอสต้องห้าม ข้อความใคร
ด้วยเหตุใดจึงมาโผล่เครื่องแฟนเรา
หวานกว่ารสหยดน้ำอ้อยจากร้อยป่า
อ่านภาษาข้อความรักสามเส้า
ส่งทุกความคิดถึง ซึ้งไม่เบา
เหมือนใช้พิษฉีดเข้าให้เราตาย
ถูกเทคโนโลยีขยี้รัก
เขี่ยความภักดีลดหมดความหมาย
มือถือร้อยฟังก์ชันอันตราย
มันทำลายรักที่มีอันดีงาม
ใช้เลือดล้างพยางค์รักจากเมสเสจ
ด้วยสาเหตุมือถือเป็นมือสาม
โทรศัพท์สับสนซ่อนกลกาม
สังเวยพิษข้อความด้วยความตาย
ข้อความในเมสเสจนี้เป็นสีเลือด
รักถูกเชือดด้วยถ้อยร้อยความหมาย
รสคำหวานล้านคำจะกลับกลาย
เมื่อความสัตย์เสื่อมสลายแพ้ไอที
25 ธันวาคม 2547
หมายเหตุ :
SMS อาถรรพ์ ดับ 2 ชีวิต ทิ้งลูกกำพร้า
บีบคอเมียคามือ ฉุนข้อความรัก โผล่หน้าจอมือถือ ผูกคอตายตาม
หนุ่มโรงเหล็กเครียดตกงาน เปิดมือถือเจอเอสเอ็มเอสบาดใจ หนุ่มอื่นส่งจีบเมีย คลั่งบีบคอเมียรักตาย ก่อนสำนึกแขวนคอตัวเองดับชีวิต ทิ้ง จ.ม.ลาฝากลูกให้พ่อแม่ที่บ้านนอกเลี้ยง
อ่านต่อได้ที่
http://tnews.teenee.com/show.php?id=860
25 ธันวาคม 2547 14:41 น.
วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์
งาน งาน งาน!
ไม่ทำงานฉันก็อยู่อย่างหมูหมา
หัวใจฉันถูกแทงด้วยสายตา
และวาจาด่าก่น คนตกงาน
เหมือนชีวิตวิ่งวนบนการสอบ
พบคำถามไร้คำตอบมืดแปดด้าน
ดอกความหิวความยากไร้ใกล้เบ่งบาน
ฉันซมซานให้งานช่วยอำนวยชัย
ภายใต้มือใช้ถือนั้นสั่นทุกนิ้ว
สองตาหลิ่วจับโฟกัสเล็งชัดใกล้
นิ้วสั่นริกที่ใช้เกี่ยวแล้วเหนี่ยวไก
มันทำไปเพราะฉันจนปัญญา
งาน งาน งาน!
ไม่ทำงานฉันก็อยู่อย่างหมูหมา
งานของฆาตกรร้ายใจชั่วช้า
คือการฆ่าเหยื่อให้ดับ หลังรับงาน
24 ธันวาคม 2547
25 ธันวาคม 2547 14:27 น.
วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์
เธอไม่เสียดายมันบ้างเลยหรือ?
ความรัก เธอใช้อะไรซื้อ เธอจึงได้?
ความรู้สึก ความกล้า เวลา และหัวใจ
เธอได้มาเพื่อทิ้งไป หรือไรกัน
ดอกไม้ของเธอเบ่งบานเมื่อฉันยังไม่พร้อม
เธอพยายามจะหล่อหลอมรักต่างขั้น
ดอกไม้ของฉันผลิแย้มต่างวัน
จนกระทั่งมันล้มตายในความอ่อนเยาว์
เธอใช้ความโชกโชนปล้นฆ่า
ทำลายความอ่อนเดียงสาของคนเขลา
จากนี้ถึงนิรันดร์ ไม่มีเธอ ไม่มีฉัน ไม่มีเรา
พระอาทิตย์ตกตอนเช้า น่าเศร้าใจ
รักของฉันล่มสลายในจุดเริ่ม
เพราะมันเติมความต้องการของเธอไม่ไหว
เธอคือลมเปลี่ยนทิศ เปลี่ยนคู่ชีวิตเรื่อยไป
ฉันเป็นภูเขาไฟที่จะไม่เคลื่อนไหวตราบนิรันดร์
เธอไม่เสียดายมันบ้างเลยหรือ ความรัก
ที่เธอทุ่มเทอย่างหนัก เพื่อหวังรักจากฉัน
มันง่ายไหม กว่าจะได้เป็นกันและกัน
หรือที่เรามีโอกาสได้ผูกพัน เป็นเพราะฉันมันง่ายไป
24 ธันวาคม 2547
25 ธันวาคม 2547 14:02 น.
วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์
ฉันเคยสมหวัง
ฉันเคยสมดังปรารถนา
ฉันเคยอยู่ในสายตา
ฉันเคยมีค่าต่อบางคน
ฉันเคยยิ้มได้
ฉันเคยหายสับสน
ฉันเคยคลายกังวล
ฉันเคยสุขล้นกว่าใคร
ฉันไม่คิดว่าจะมีวันนี้
วันที่เหนื่อยล้าอ่อนไหว
วันที่หัวใจ
มีไว้เก็บความอ่อนแอ
ฉันเขลา ฉันไม่รู้
ฉันต่อสู้กับบาดแผล
ฉันขลาด ฉันแคร์
ฉันไม่รู้แม้วิธีหายใจ
ฉันเคยแล้ว - ผิดหวัง
ฉันน้ำตาหลั่งรินไหล
ฉันรู้ว่าเจ็บเป็นเช่นไร
ฉันร้องไห้ก็เป็น
ฉันผ่าน ฉันรู้
ฉันดู ฉันเริ่มเห็น
ฉันรู้ร้อน รู้เย็น
ฉันได้เล่นบทละคร
ฉันรู้เพราะฉันผ่าน
ฉันให้ประสบการณ์สั่งสอน
ฉันหนาว ฉันร้อน
ฉันย้อนดูชีวิตจริง
ฉันล้มหลายครั้ง
ฉันก็ยังตั้งใจวิ่ง
ฉันหยุดไม่ได้จริงจริง
ฉันจะหยุดนิ่งก็ต่อเมื่อฉันตาย
16 ธันวาคม 2547
23 ธันวาคม 2547 18:11 น.
วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์
เรียนมาถึงครึ่งเทอมแห่งชีวิต
ทุกหน่วยกิตสวยงามมีความหมาย
มีโลกกลมเป็นดังห้องบรรยาย
ความดีร้ายเวียนหมุนเป็นคุณครู
ไม่เข้าใจในมนต์ขลังตัวหนังสือ
ชีวิตหรือคืออะไรให้อดสู
เรียนรู้ความทุกข์สุขทุกฤดู
เพื่อจะปูทางไปที่ใดกัน
หรือเรียนเพื่อสร้างฐานความหาญกล้า
ไว้ฟันฝ่าความขมขื่นขึ้นสวรรค์
อังคารพุธพฤหัสศุกร์เสาร์อาทิตย์จันทร์
ชีวิตฉันจะหยุดเรียนเมื่อวันใด
ฉันเหนื่อยล้าที่จะสู้เรียนรู้โลก
วิชาโศก ทำฉันให้หวั่นไหว
วิชาโชคดี ฉันติด F เจ็บปวดใจ
ส่วน วิชาร้องไห้ คงได้ A
เป็นนักเรียนที่แพ้แต่แรกเริ่ม
แค่ midterm วิชารัก ก็หักเห
ถอดชีวิตร้อนรุ่มมาทุ่มเท
ไม่รู้เล่ห์รู้กลคนด้วยกัน
เรีบนมาถึงครึ่งเทอมแห่งชีวิต
เก็บหน่วยกิตเพื่อก้าวข้ามสู่ความฝัน
เก็บดอกไม้ไว้รอแสงแห่งตะวัน
ปริญญาต้องฝ่าฟันจึงได้มา
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟวิสกี้ เลอ ฟองเบียร์
หน้าส่วนตัว
1127
