6 ธันวาคม 2553 02:13 น.
leesiawlong
ใกล้จะถึงซึ่งวันสวรรค์ให้
เวลาใจเจียนหมดสลดหมอง
สิ่งที่ทำทุกวันนั้นแค่มอง
เพราะเป็นของเทวดาบนฟ้าไกล
จวนเวลาลาลับกลับคืนถิ่น
ลาจากดินสู่ฟ้านภาใส
เหลือไว้แต่ต้นรักปักลงใจ
ดอกและใบก็เริ่มร่วงโรยรา
เหมือนฟ้านั้นแกล้งหลอกหยอกกันเล่น
ฟ้าไม่เห็นใจเราเศร้าหนักหนา
รีบมารับกลับคืนผืนนภา
ปล่อยให้ข้าหมองหม่นไม่สนใจ
6 ธันวาคม 2553 01:44 น.
leesiawlong
เคยบ่ายเบี่ยงเลี่ยงแล้วไม่ลองรัก
ยากจะหักห้ามจิตคิดหลงใหล
เพียงเผลอลองต้องการร้าวรานใจ
เปรียบดั่งไฟแผดเผาให้เศร้าตรม
หากใครนั้นพันผูกปลูกต้นรัก
ไม่นานนักฝังรากไปให้สุขสม
แล้วผลิดอกออกใบให้ชื่นชม
แต่ยามล้มถอนรากยากยิ่งเอย
หน้าส่วนตัว
1085
