8 ตุลาคม 2547 11:30 น.
lamon_soda
บางคนเดินไปบนถนน แต่ไม่คิดหรอกนะว่า......ข้างหน้านั้นที่เราเดินอยู่เป็นยังไงบ้าง จะเกิดปัญหาอะไรขึ้นบ้าง หรือจะเจออะไรที่ยากเย็นบ้าง จนบางคนอาจจะต้องล้มอยู่กลางทาง รอคนที่ผ่านทางเข้ามาช่วยเหลือ นั่นคือว่า...เราเองที่ไม่คิ หรือ ว่างแผนที่จะทำอะไรต่อไปก่อนที่เราจะเดินทางนะ (รู้วาคงไม่มีใครที่จะมานั่งคิดตลอดเวลาได้ว่าพรุ่งนี้จะเป็นไง หรือว่าพรุ่งนี้จะทำอะไร แต่เราก็ต้องรอบคอบ จริงไหม....คนเราถึงแว่ไม่คิดอะไรจริงๆก็ขอให้รอบคอบไว้น่าจะดีนะ.........................เชื่อดิ...................????
แต่เมื่อมาถึงทางตันจริงๆก็คงต้อง พยายามหาทางออกอยู่ดี แหละ เพราะคงไม่มีใครที่อยากให้ชีวิตจมปลักอยู่กับเส้นทางสายนั้นสายเดียวหรอก เชื่อว่าสักวันเราต้องพบทางออกแน่นอน เพราะเราไม่เชื่อวา ทางที่คุณเลือกเนนั้นมันจะไม่มีทางออก เว้นเสียแต่ว่าคุณ ท้อ แล้วก็เท่านั้น และที่สำคัญอีกอย่างนั้น เราจะต้องเลือกเส้นทางนั้นด้วยตนเองไม่ต้องให้คนอื่นๆมาจัดการ หรือไม่ตอ้งไปเชื่อคนอีนๆมากนัก เพราะชีวิตที่เราอยู่ได้นั้นมันไม่ใช่เพราะว่าเรามีคนอื่นๆที่คอยสนับสนุน หรือ คำจุนหรอก ให้นึกไว้ว่าไม่มีคนอื่น เราก็อยู่ด้วยตนเองได้ ด้วยเหตุผลนะ ไม่ใช่อารมณ์ มีอีกอย่างนะที่สำคัญ เส้นทางของถนนอยจ่าลืมนึกนะว่ามันย่อมมีคดเคี้ยว เลี้ยวโค้งบ้าง
อย่าท้อเมื่อเจอปัญหา แต่ไม่ใช่หลีกหนีปัญหา หรือระงับมันด้วยอารมณ์
คนเราโชคดที่มีสมองนะ มีแล้วจงใช้ให้คุ้มค่า จำไว้ว่าไม่มีทางไหนตุน สำหรับคนที่เข็มแข็งอย่างเรา......... 0....0 0...