26 มกราคม 2548 19:46 น.
lamon_soda
เพราะในเวลาแห่งการรอคอยนั้น
มันมีมากกว่า 24 ชั่วโมง
และเข็มนาฬิกาก็เดินช้าขึ้นอีกเป็นเท่าตัว...
จากเวลาที่นานอยู่แล้วจึงนานยิ่งกว่า
และการดำเนินชีวิตระหว่างการรอนั้น
ก็มีตัวแปรมากมายที่จะทำให้คนเปลี่ยนไปอยู่ทุกขณะ
เพราะทุกคนมีพื้นฐานความเหงา
และโดดเดี่ยวอยู่ในตัวเองพอๆกับความอ่อนไหว
เป็นโอกาสที่ดีที่จะใช้ระยะทางเป็นเครื่องวัดความรู้สึก
พิสูจน์ความแข็งแรงของความรัก
วัดการกระทำ...ความเสมอต้นเสมอปลาย
และความอดทน
ด้วยเงื่อนไขของความลำบากแห่งกาลเวลา
และตัดสินว่า...การรอคอยจะคุ้มค่าหรือไม่
ก า ร อ ยู่ ห่ า ง กั น...
จึงจำเป็นต้องพิสูจน์กันด้วยความเข้มแข็ง
ต่างคนต่างก็ต้องทำหัวใจให้เข้มแข็งกับอารมณ์ต่างๆ
ที่คอยรบกวน...และคอยชักจูงออกนอกลู่นอกทาง
เพราะมันไม่ใช่เรื่องง่าย...ที่วันนึงเราพบว่า
คนคนหนึ่ง...คือคนที่ชีวิตเราตามหามาตลอด
และใครสักคนที่เป็นได้อย่างที่เราฝัน
มันก็ไม่ใช่เรื่องง่าย
และคนที่จะฝ่าฟันกับการบีบคั้นแห่งการรอคอย
กลับมาหาเราได้ก็ไม่ใช่เรื่องธรรมดา...
เ พ ร า ะ ฉ ะ นั้ น...
ย่อมหมายถึง...ความรู้สึกที่เค้ามีอยู่ก็คงไม่ได้ธรรมดา
และคนคนนั้นก็ย่อมเต็มค่า
เวลาที่ชาวประมงจะเลี้ยงหอยมุก
จะต้องใช้เวลาเนิ่นนาน
และสามารถรอคอยได้อย่างไม่น่าเชื่อ
เพราะเขารู้ว่า เมื่อไหร่ถึงเวลา
ที่มุกสามารถนำมาร้อยเป็นสร้อยได้
ย่อมเกิดค่ามหาศาล
...ชีวิตจึงจำเป็นต้องรอคอยใครสักคนให้ได้
หากรู้ว่าเป็นใครสักคน
...ที่มีค่าแก่การรอคอย...
3 มกราคม 2548 21:09 น.
lamon_soda
อย่าใจกว้างนักได้ไหม
อย่าพูดว่าฉันจะไปกับใคร ก็สิทธิ์ของฉัน
เพราะเหมือนกับเธอไม่ให้ความสำคัญ
เธอไม่ใส่ใจกัน ไม่ผูกพันธ์ ไม่ห่วงใย
บังคับ และใจแคบกับฉันหน่อย
เช่นไม่เจอ ก็คอยถามว่าหายไปไหน
เสียงแข็งบ้าง ห้ามไม่ให้ฉันไปกับไค
ไคที่ ...... เขาไม่ปลอดภัย
บอกตามตรง อยากมีเธอดูแล
อาจไม่ต้องถึงกับตามติดแจ ไปทุกที่
แค่อย่าห่างเหิน โทรหาบ้าง ใช้เวลาว่างๆที่เธอมี
ก็เท่านั้น ที่คนรักเธอมากๆคนนี้ ต้องการ
3 มกราคม 2548 12:45 น.
lamon_soda
รักมันกินไม่ได้ คายไม่ออก
ความรักมีหลากหลายมุมมอง หลากหลายรูปแบบ
คนที่มีความรักอยู่แล้ว หรือคนที่กำลังคิดที่จะมีความรัก
คุณควรรักกันแบบเปิดเผย ไม่ต้องปิดบังกัน
เพื่อที่จะให้คนรักของคุณรับได้ในสิ่งที่คุณเป็น
และคุณก็ต้องยอมรับได้ในสิ่งที่เขาเป็นได้เหมือนกัน
จะได้ไม่ต้องเวลาคบกันแล้ว รับนิสัยของกันและกันไม่ได้ทีหลัง
และจะได้ไม่ต้องหาเหตุผลนับร้อยมาบอกเลิกกัน
ดังนั้นคุณควรรักให้เป็น เข้าใจความรักให้มากขึ้น
รักควรอยู่ในลิมิตที่พอดี กลางๆ ไม่ต้องหาเหตุผลมากมายมาอธิบายมัน
เลือกที่จะเข้าใจกันและกันดีกว่า
รู้ว่าเธอหรือเขาชอบแบบไหนแล้วก็เลือกที่จะทำให้กันซะ
ไม่ชอบแบบไหนก็เปลี่ยนให้ซะ
ดูแลกันทั้งยามสุขและทุกข์ คอยนั่งเป็นกำลังใจให้กัน
รักควรจะรักให้พอดี เผื่อใจไว้บ้าง เผื่อผิดหวังหรือไม่สมหวัง
อย่าได้กลืนมันลงไปทั้งหมด
หรือแม้แต่ตอนเลิกรักกัน ก็ยังเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันได้
อย่างน้อยเราก็จะมีคนที่รู้ใจ และเข้าใจเราเพิ่มมาอีกตั้ง 1 คน
อย่าคายมันออกมาหมด ถ้าคายออกมาหมดรักมันก็ดูเหมือนไร้ค่า
เวลาดีๆที่เคยทำให้กันมาก็จะหมดไปอย่างไม่มีความหมาย
และไม่มีค่าในความทรงจำของคุณเลย
ดังนั้นเลือกที่จะอมความรักไว้
ดีกว่าการกินเข้าไปหมด หรือคายมันออกมาหมด
ให้มันอยู่ตรงกลางระหว่างช่องของหัวใจ ของทั้งสองคนดีกว่า....จริงมั้ย
31 ธันวาคม 2547 22:09 น.
lamon_soda
ฉันจะเดินอยู่ข้างเธอเสมอๆ คือ ฉันจะไม่ขอให้เธอเปลี่ยนแปลงใดๆ ฉันจะรับเธอได้ในสิ่งเธอเป็นทุกอย่าง เธอจะติดอะไรมากมายเพียงใด จะไม่ขอให้เธอเลิกติดแล้วมาติดฉัน
ฉันจะไม่เดินนำหน้าเธอ คือ ฉันจะไม่บงการชีวิตเธอ เพราะมันจะทำให้เธอทุกข์ใจ เช่น สั่งให้เธอต้องทำอย่างงั้นทำอย่างงี้ เปลี่ยนแปลงอย่างนั้นอย่างนี้ ฉันต้องการให้เธอสุขใจทุกที เพราะงั้นจะไม่เดินนำทำให้เธอรู้สึกไม่ดีเด็ดขาด
ฉันจะไม่ยอมเดินตามหลังเธอ คือ ได้โปรดอย่าทำเหมือนฉันไม่มีตัวตน มีอะไรได้โปรดบอกกัน ช่วยได้หรือไม่ได้ก็ต้องการจะรับฟังไม่ใช่เสือกแต่แค่อยากให้เธอสบายใจ ไม่อยากให้เธอเก็บไว้ในใจ โปรดอย่าทิ้งฉันไว้ข้างหลัง เพราะฉันกลัวว่าจะวิ่งตามเธอไม่ทัน ฉันบอกแล้วว่าฉันจะไม่เดินนำ เพราะฉะนั้นช่วยให้ฉันอยู่ข้างเธอ...
31 ธันวาคม 2547 12:18 น.
lamon_soda
ถ้าคนๆนั้นไม่ใช่ของเรา.................. ..................กุญแจก็จะไม่สามารถไขเข้าไปได้..
..ถึงแม้ว่าจะพยายามซักเท่าไหร่
ถ้าไม่ใช่ยังไงก็ไม่สามารถผ่านเข้าไปได้..
..และถึงแม้ว่าบางกรณีจะสามารถไขเข้าไปได้
แต่ก็ต้องเจออุปสรรคอีกหลายด่าน..
..เพราะห้องหัวใจใช่ว่าจะมีเพียงประตูเดียว..
..มีทั้งประตูแห่งความประทับใจ ประตูแห่งสัมพันธภาพ
ประตูแห่งความเข้าใจ..
..และอีกมากมายจนกระทั่งประตูสุดท้ายที่เรียกว่าประตูแห่งความรัก..
..ซึ่งถ้าไม่ใช่..ก็จะไม่สามารถผ่านเข้าไปจนถึงประตูสุดท้ายได้..
..จนในที่สุด ถึงแม้จะเจ็บปวด เจ็บใจและเหนื่อยล้าซักเพียงใด..
..ก็คงทำอะไรไม่ได้นอกจากปล่อยไป..
..และถ้าวันใด..
กุญแจดอกนี้สามารถผ่านประตูทั้งหมดเข้าไปสู่ห้องหัวใจของใครบางคนได้..
..ก็จงจำไว้เถิดว่า คนๆนี้แหละเป็นของเรา จากนี้และตลอดไป..
..เพราะเรา..ได้เข้าไปอยู่ในหัวใจของเขาคนนั้นแล้ว
เขาซึ่งเป็นของเรา.. ..................และความสุขใจ ความพอใจ
ทั้งความรู้สึกดีๆทั้งหมดจะวนเวียนอยู่รอบกายเรา..................
..วันนี้คุณใช้กุญแจของคุณกับหัวใจของใครบ้างแล้วรึยัง?
หน้าส่วนตัว
1100
