27 กุมภาพันธ์ 2548 14:32 น.

เพื่อนเก่าเหมือนรูปถ่าย เพื่อนใหม่เหมือนรองเท้า

lamon_soda

เพื่อนเก่า

เป็นคนที่อยู่กับเรา ตอนที่มีความรักครั้งแรก
เป็นคนที่มีความทรงจำดีๆและแย่ร่วมกันกับเรา
เป็นคนที่มีรูปติดอยู่ในสมุดเฟรนด์ชิปเล่มเดิม
เป็นคนที่เซ็นชื่อกำกับตัวโตๆ ตรงคำว่ารักเรามากกว่าใคร
เป็นคนที่มักวิ่งเข้ามาในความคิดถึง ตอนเราเหงา
เป็นคนที่เราภูมิใจ เมื่อเล่าให้คนอื่นฟัง

เพื่อนเก่า....จึงเหมือนกับรูปถ่ายที่ถูกเก็บไว้ในอัลบัม

เพื่อนใหม่

เป็นคนที่อยู่กับเรา ตอนมีความรักครั้งปัจจุบัน
เป็นคนที่ยืนอยู่ข้างๆ ทั้งตอนเราผิดหวังและสมหวัง
เป็นคนที่บอกเราว่า.....................
ถึงแม้บางครั้งจะล้ม แต่ถ้าใจไม่แพ้ ก็สามารถเริ่มต้นวิ่งใหม่ได้ทุกเมื่อ
เป็นคนที่ถ้าเราไม่สบาย จะรีบมาดูแล
เป็นคนที่เราอุ่นใจ เมื่อเล่าให้คนอื่นฟัง

เพื่อนใหม่.....จึงเหมือนกับรองเท้าที่พร้อมจะเดินไปในทุกที่ๆด้วยกันกับเรา				
24 กุมภาพันธ์ 2548 21:14 น.

ไม่มีเหตุผล

lamon_soda

ความรู้สึกในใจของชั้นตอนนี้ มันช่างแสนสับสน

ชั้นก็แค่ผู้หญิงคนหนึ่ง ที่ไม่มีหัวใจ

ชั้นรู้ตัวดีว่าชั้นมันไม่ใช่คนดีอะไร ผู้คนมากมายต้องเสียใจเพราะชั้น

เพราะการที่ชั้นไม่อาจรักพวกเขาเหล่านั้นเกินกว่าเพื่อนได้

แต่ชั้นก็เป็นเพียงผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งที่อยากมีใครซักคนที่รักกัน

ใครซักคนที่เข้าใจกัน 

ก่อนหน้านี้ ชั้นไม่เคยรับรู้ความหมายของการรัก เลยซักครั้ง

อาจเป็นเพราะ มันยังไม่ถึงเวลาของชั้นล่ะมั้ง

แต่ตอนนี้ ชั้นคิดว่า ชั้นกำลังตกหลุมรัก

ไม่รู้สินะ

ไอ้ความรู้สึกที่แบบว่า....หัวใจเต้นแรงทุกครั้ง ที่ได้เห็นหน้า หรือพบเจอ

ทั้ง ๆ ที่เค้าคนนั้น กับชั้นคนนี้ เราไม่รู้จักกันด้วยซ้ำ

แบบนี้เรียกว่ารักหรือเปล่า????

ชั้นพยายามหาเหตุผลให้ตัวเองมากมาย กับความรู้สึกแปลกประหลาดในใจที่ม

สิ่งนี้มันเรียกว่าอะไร ชั้นเพิ่งเคยรู้สึกแปลกประหลาดแบบนี้ ครั้งแรก 

ครั้งแรก เมื่อได้เจอกับผู้ชายคนนี้

ชั้นขอสารภาพว่า ตอนนี้

ชั้นเองก็มีเบอร์โทรศัพท์ของเขาแล้ว

แต่..... ความคิดของชั้นมันสับสนกันไปหมด

มันกังวลและกลัวเกินกว่าที่จะ โทร หรือ ส่ง msg ไปหาเค้าคนนั้น

ทำไม... ทำไมมันช่างเป็นเรื่องที่ยุ่งยาก วุ่นวายใจเช่นนี้

มันไม่มีเหตุผลเลย และชั้นก็ไม่รู้ว่ามันเป็นแบบนี้ได้ยังไงด้วย

ชั้นควรจะทำยังไงต่อไปดี

กับชายแปลกหน้า ที่ชั้นตกหลุมรัก......

มันคือความรักใช่มั้ย?				
23 กุมภาพันธ์ 2548 10:44 น.

หวังเล็กๆ ......2 มาแล้วจ้ะ.... น้ำเน่านะ ไคชอบอ่านนะ

lamon_soda

ในตอนนี้เราจะไม่ได้เขาแล้วจิงๆวันนี้เป็นวันสุดม้ายที่เราจะได้อยู่ที่โรงเรียนนี้เราไม่มีโอกาสจะเจอเขาแล้วจิงๆ



เราไม่ได้เจอเขามานานขนาดไหนแล้วน่ะ  อืม...ตั้ง2เดือนแหนะ นานจังเลยแล้วเราก็คงจะไม่ได้เจอเขาอีกตลอดไปความหวังที่ไม่เหลืออะไรเลยของเราไม่มีมีแม้แต่หวังเล็กๆ



ในเวลาต่อมา.....เราก็ได้ไปเรียนต่อที่โรงเรียนเดียวกับเขาซึ่งเป็นอะไรที่ไม่คาดหวังมาก่อนเลยเราได้เจอหน้าเขามากขึ้นได้เห็นเขาบ่อยขึ้นซึ่งมันก็ได้แอบสร้างความหวังให้เรามากขึ้นเรารู้สึกไม่ดีเลยถ้าเกิดเขาไม่ได้ชอบเราเราก็คงจะต้องเจ็บแน่ๆจึงบางครั้งฉันเองก็เคยคิดจะตัดใจให้เลิกชอบเขาแต่พอลองทำจริงๆดูมันไม่สามารถที่จะตัดใจได้เวลาที่เจอเขามันก็ทำให้เราเกิดอาการแอบปลื้มเขาขึ้นมาอีกความรู้สึกนี้บางครั้งมันก็ทำให้เราทรมานเพราะเราได้รูว่าเขาเองมีแฟนแล้วและแฟนเขาก็น่ารักกว่าเรามากด้วยมันแต่มันก็คงไม่ใช่เป็นเหตุผลที่เขาคบกันหรอกเพราะเรารู้นิสัยเขาดีว่าเขาเป็นคนยังไงและชอบอะไรแบบไหน



ถึงเราจะรู้นิสัยรู้ใจเขายังไงมันก็ไม่มีหวังที่เขาจะกลับมามองเราเลยเราก็คงต้องภาวนาให้เขาคบกันดีๆต่อไปเพื่อที่จะให้คนที่เราแอบชอบมีความสุขในทุกๆวันและทุกๆครั้งที่เราเห็นเขา				
20 กุมภาพันธ์ 2548 18:22 น.

หวังเล็กๆ .......... น้ำเน่านะ ไคชอบอ่านนะ

lamon_soda

คนเราเมื่อเกิดมามีทั้งสมหวังและผิดหวังในชีวิตของเราก็เหมือนกันมีทั้งสมหวังและผิดหวังแต่รุสึกจะมีแต่สิ่งผิดหวังน่ะที่วิ่งเข้ามาหาเราอ่าอย่างเรื่องความรัก....



เราเปงคนที่ชอบใครได้ค่อยข้างง่ายน่ะแต่ใจจิงๆแล้วอ่าเรามีเพียงคนเดียวเท่านั้นแหละที่อยู่ในความรุสึกของเรามีเพียงคนเดียวที่อยู่ในความคิดของเรา.....เราเป็นคนที่เรียนพิเศษมาแล้วหลากหลายที่เราจึงได้เจอคนมากหน้าหลายตาแต่เราเองเป็นคนที่มีค่อยจะมีมนุษยสัมพันธ์เท่าไหร่หรอกเราค่อยจาเข้าไปคุยกับใครก่อนอ่าแต่คนที่เรากำลังจาพูดถึงอยู่เนี่ยก็เปงคนเงียบๆเช่นกันเราจึงไม่มีโอกาสที่จะได้คุยกันหรือสนิทกันเลย



ในวันที่เรากลับจากโรงเรียนเราก็ได้นั่งรถผ่านรถอีกหนึ่งคันที่มีเพื่อนที่เรียนพิเศษที่เดียวกันนั่งอยู่มันทำให้เราเกิดความรู้สึกอะไรบางอย่างทำให้เรารู้สึกอยากจะเข้าไปคุยแต่ก็ไม่กล้าเพราะนิสัยขี้อายของเราเองจึงทามให้เราไม่ได้เจอเขาอีกจนเวลาผ่านไปนานถึง2ปีเราก็ได้มีโอกาสเจอเขาในแบบใหม่เขาย้ายโรงเรียนมาเรียนโรงเรียนที่ใกล้กับโรงเรียนเรามากขึ้นแต่มันก็ไม่ได้ทำให้เรารู้จักเขามากขึ้นเลยเราเดินสวนกันที่ริมถนนเรามีความรู้สึกว่าเขาจำเราได้แต่มันก็ไม่ได้มีประโยชน์อะไรเขาเคยไม่คุยกับเรานยังไงเขาก็ยังคงไม่คุยเหมือนเดิมอย่างนั้นบางทีเราอาจจะต้องเป็นฝ่ายทักเขาก่อนมั้งเราเคยคิดอย่างนั้นแต่มันคงเป็นไปไม่ได้ขนาดเพื่อนผู้หญิงที่ไม่ได้อยู่ในโรงเรียนเราเรายังไม่ทักเลยแล้วนับประสาอะไรก็ผู้ชายที่ไม่เคยคุยกันเลยเรามีวามหวังเล็กๆว่าวันนึงเขาจาเดินเข้ามาถามเราว่าเราเคยรู้จักกันรึปล่าวน่ะแต่มันก็คงเป็นได้แค่หวังเล็กๆเพระตอนนี้เรากำลังจะย้ายโรงเรียนซึ่งอาจจะไม่ได้เจอเขาหรือเห็นหน้าเขาแม้แต่ริมถนนก็ตาม



ความหวังของเราคงจะต้องถูกทิ้งไว้ที่โรงเรียนเก่าแล้วทำใจไม่ให้เรารู้สึกเศร้าแต่เมื่อมาคิดถึงดูแล้วมันเป็นอะไรที่ยากเกินกว่าจะลืมมันลงได้ถึงในขณะนี้เรายังอยู่ที่โรงเรียนเดิมเราก็มีโอกาสได้เห็นหน้าเขาในบางครั้งเท่านั้นเอง........................................				
20 กุมภาพันธ์ 2548 17:52 น.

รัก.............

lamon_soda

ความจริงก้อคือ ในขณะที่เรากำลังคิดถึงใครคนนึงตลอดเวลา เค้าคนนั้นอาจกำลังคิดถึงคนอื่นอยู่ก้อเป็นได้ และบางครั้งก้ออาจมีใครบางคนที่คิดถึงเราอยู่โดยที่เราไม่สนใจเลยเช่นกัน บางครั้งการได้ฝันคนเดียวก็ยังดีกว่าได้รู้ความจริงว่าสิ่งที่เราคิดทั้งหมด มันคือความฝันของเราคนเดียว ฉะนั้นไม่แปลกที่คนส่วนใหญ่เลือกที่จะจมอยู่กับความฝัน มากกว่าการได้รู้ความจริงว่า การไม่ได้เป็นที่ 1 ในใจเค้าไม่ใช่เรื่องน่าเศร้า เราอาจได้เป็นที่ 2 ซึ่งมันก้อดีกว่าที่ 3 หรือ 4 และหากเราเป็นที่ 10 ในใจเค้าก้อยังดีกว่าเราไม่มีความสำคัญอะไรเลยในใจเค้า มันอาจต้องมีน้ำตาบ้างในการยอมรับความจริงว่าเราไม่ใช่ที่ 1 แต่โปรดจำไว้เถอะว่า หากหัวใจคุณยังไม่ร้องออกมาดัง ๆ พร้อมกับพูดกับตัวเองว่า พอเถอะ ฉันเหนื่อยเหลือเกิน โปรดห้ามใจเถอะก่อนที่ฉันจะอ่อนล้าไปมากกว่านี้ ก็จงชอบต่อไปเถอะ การรักใครสักคนไม่ต้องการความพยายาม การตัดใจต่างหากที่ต้องใช้ความพยายามอย่างมากมาย ลองชั่งน้ำหนักดูว่า ความสุขยามได้สบตาเค้ากับ ความทุกข์ที่ต้องหลบตาเค้า อันไหนมันหนักหนากว่ากัน อย่าโทษตัวเองที่มาเจอเค้าสายเกินไป อย่าโทษเค้าที่เค้าไม่มีใจให้ อย่าโทษโชคชะตาที่ทำให้เราพบกันแต่ไม่ได้ทำให้ใจเราตรงกัน แต่จงยิ้มให้กับตัวเองที่อย่างน้อยจะพบเค้าสายเกินไป แต่ก้อยังได้พบ ยิ้มให้เค้าทีถึงแม้ว่าเค้าจะไม่ใจเรามา แต่ก้อยังได้ใจเราไป ยิ้มให้กับโชคชะตาที่ถึงแม้จะไม่ได้ทำให้เรารักกัน แต่ก้อยังทำให้รู้จักกัน ควรดีใจด้วยซ้ำว่าครั้งหนึ่งคุณได้เจอกับคนที่คุณอยากเก็บรอยยิ้มของเขาไว้คนเดียว คนที่คุณใส่ใจกว่าตัวเอง คนที่ทำให้คุณหัวเราะและร้องไห้ได้มากมาย คนที่ยิ้มของเตค้าเปลี่ยนวันที่หม่นหมองของคุณให้กลายเป็นวันที่สดใส เท่านี้ก้อเพียงพอแล้งไม่ใช่หรือ แค่การได้เห็นคนที่เรารักได้หัวเราะอยู่กับใครสักคน คนที่เค้ารักมากที่สุด นั่นแหละคือความสุขของการได้รักอย่างจริงใจ 



รัก - บางคนคิดว่าเป็นความรู้สึกที่ไม่จำเป็นต้องพูด แต่เราอยากให้คุณรู้ว่ามีบางคนใช้ชีวิตอยู่เพื่อเสาะหาและรอคอยคำ ๆ นี้จากปากคุณอยู่ เมื่อคุณมั่นใจแล้ว คุณก้อควรจะพูดออกไป ดีกว่ามานั่งเสียดายไปตลอดชีวิต



โชคชะตา     บอกถึง           คนที่ผ่านเข้ามาในชีวิตเรา แต่



หัวใจ           บอกถึง            คนที่จะอยู่กับเราตลอดไป



คนบางคน    รอวันพิเศษ      เพื่อคนพิเศษ



คนบางคน    รอคนพิเศษ     เพื่อที่จะมีวันพิเศษ



คนบางคน    รอคอยให้คืนวันผ่านไปโดยไม่แม้จะบอกคนพิเศษว่าเป็นเขา				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟlamon_soda
Lovings  lamon_soda เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟlamon_soda
Lovings  lamon_soda เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟlamon_soda
Lovings  lamon_soda เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงlamon_soda