6 พฤษภาคม 2550 17:17 น.
lalar
ได้ยินเค้าว่ากันว่า ไม่มีอดีต ไม่มีอนาคต คำ2คำนี้ไว้กำหนดช่วงเวลาเท่านั้น
อดีตคือปัจจุบันที่ผ่านมาแล้ว เราพูดถึงอดีตโดยอาศัย ความทรงจำ
แล้วถ้าเราไม่มีความทรงจำล่ะ เราจะมีอดีตมั้ย
อดีตมาจากความจำ อนาคตมาจากความคิดของเรา คิดว่าจะเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ คาดหวังไว้ว่าจะเป็นอย่างนั้นอย่างนี้
แต่จะเป็นจริงหรือเปล่า เราไม่อาจคาดเดาได้ จะรู้ได้ก็ต่อเมื่อเวลานั้นมาถึง
อดีตของเราเราจำได้หมดรึเปล่า ใช่ ความสามารถของเราไม่สามารถจำได้หมดแน่ เราคงเลือกจำเฉพาะส่วนที่สำคัญเท่านั้น
แล้วอะไรคือส่วนที่สำคัญล่ะ ใช้อะไรเป็นตัวกำหนด สำคัญนี่สำคัญสำหรับใครหรืออะไร
คือส่วนที่ก่อให้เกิดความพลิกผันในชีวิตหรอ หรือเป็นเพียงส่วนที่อยากจะจำ
แล้วทำไมบางเรื่องไม่ใช่เรื่องที่อยากจำแต่บางคนกลับลืมไม่ลงล่ะ
ทำไมเรื่องเล็กๆที่ไม่น่าจดจำอะไรกลับฝังแน่นในความทรงจำของคนบางคนล่ะ
แล้วทำไมเหตุการณ์บางเหตุการณ์ คนที่ประสบด้วยกันคนนึงจดจำ แต่คนนึงเลือกที่จะไม่จดจำล่ะ
ความทรงจำนี่ช่างซับซ้อนซะจริง
เคยอยากรู้อดีตของคนอื่นมั้ย?
รู้ไปทำไม นั่นสิ รู้ไปทำไม
ไม่เถียงว่าอดีตนั้นส่งผลถึงปัจจุบัน บางอย่างนั้นควรรู้ แล้วอะไรล่ะที่ควรรู้---อีกนั่นแหละ ใช้อะไรวัด
แล้วส่วนไหนของอดีตของคนอื่นล่ะที่เราอยากรู้ บางที สิ่งที่เราอยากรู้อาจจะไม่ได้อยู่ในความทรงจำของคนนั้นก็ได้
สิ่งที่เราเห็นว่าสำคัญ อาจจะไม่สำคัญสำหรับเค้าก็เป็นได้
แล้วเราจะรู้ไปทำไม