26 เมษายน 2545 14:24 น.
laks
อยากบอกเธอว่าขอโทษ
รู้ดีว่าเธอโกรธมากแค่ไหน
ขอโทษที่ปฏิเสธแรงเกินไป
ขออภัยให้ฉันสักครั้งหนึ่ง
ขอบคุณความรู้สึกดีดีที่มีให้
ขอบใจกับความห่วงใยอันลึกซึ้ง
ขอบคุณสำหรับความคิดถึง
ซึ่งเธอนั้นมีให้ฉันตลอดมา
26 เมษายน 2545 14:09 น.
laks
ถ้าเธอบอกไม่ชอบมาตรง ๆ
ฉันก็คงไม่ทนอยู่อย่างนี้
ความอายฉันก็ยังพอมี
จะไม่เซ้าซี้เธออยู่อีกต่อไป
พอเถอะกับคำที่เธอตอบ
ว่าเธอชอบฉันแบบน้องสาวของเธอไง
แต่ที่เธอแสดงออกมันไม่ใช่
เหมือนจะให้ความหวังอยู่กลาย ๆ
ถ้าไม่ชอบก็บอกมาเถอะนะ
ฉันก็จะถอนใจมาก่อนจะสาย
พูดมาเถอะมันจะได้ไม่วุ่นวาย
อย่าทำร้ายใจฉันมากกว่านี้เลย
26 เมษายน 2545 13:26 น.
laks
อยากจะทิ้งศักดิ์ออกจากชีวิต
อยากจะคิดทำลายมันดูสักหน
อยากจะหนีสังคมอันวุ่นวน
ไม่อยากทนหมองเศร้าหม่นอารมณ์
เบื่อนักกับคำว่าศักดิ์ศรี
เอียนเต็มทีกับคำว่าเหมาะสม
ซึ่งเหมือนปลายมีดอันแหลมคม
ที่ปักจมในหัวใจตลอดมา
ด้วยว่าเจอเขาในคราใด
ได้แต่ใช้สายตาสื่อความห่วงหา
ครั้นจะเอื้อนเอ่ยออกเป็นวาจา
ก็เกรงว่ามันจะไม่งาม
24 เมษายน 2545 09:21 น.
laks
นักเรียนเตรียมทหารคนนี้
คงไม่มีค่าสำหรับเธอใช่ไหม
ทำดีแค่ไหนเธอก็ไม่สนใจ
ไม่เคยไยดีกับฉันเลย
วาเลนไทน์ก็ส่งของขวัญไปให้
หากหัวใจเธอก็ยังเฉยเฉย
จนวันนี้เธอก็ยังเฉยเมย
ก็เหมือนเคยฉันไม่มีค่าสำหรับเธอ
24 เมษายน 2545 09:07 น.
laks
เราจะรัก ษาเขต ประเทศชาติ
จนเลือดหยาด สุดท้าย ด้วยใจหาญ
ตายเป็นไทย เพื่อไทย สลายลาญ
ดีกว่าการ อยู่เป็นทาส ขาดเป็นไทย
ไทยทั้งชาติ จักสู้ หมู่อมิตร
ด้วยน้ำจิต องอาจ ไม่หวาดไหว
จะสู้จน คนสุดท้าย หยุดหายใจ
ฝากลายไว้ ให้ลือหล้า ชั่วฟ้าดิน