2 กันยายน 2553 20:30 น.
lจ้ๅชๅeoสูS
อยากตะโกน ดังดัง ให้ก้องฟ้า
ให้รู้ว่า รักเทอ มากแค่ไหน
อยากตะโกน ทั่วหล้า สุดฟ้าไกล
ให้มั่นใจ กับรัก ที่เทอมี
อยากตะโกน ทั่วหล้า สุดฟ้าเขียว
เทอคนเดียว ที่อยู่ใน ใจตอนนี้
อยากจะโกน บอกรัก ทุกนาที
ว่ารักนี้ มีแต่เทอ เพียงผู้เดียว
2 กันยายน 2553 18:29 น.
lจ้ๅชๅeoสูS
จากหมื่นคำ แสนคำ มาเรียงร้อย
เป็นบทสร้อย กลอนแปด เสน่หา
รวบรวมคำ กลั่นออก จากใจมา
ให้แก้วตา หนึ่งคน ในหัวใจ
สิบหมื่นคำ ขัดเกลา เอามาแต่ง
ไม่คิดแข่ง อวดดี อย่างใครเขา
ร้อยเรียงคำ บรรจบ พบรักเรา
แล้วยกเอา ความใน ใส่บทกลอน
จับดาวเดือน เรียงร้อย เข้าในบท
แล้วบรรจบ คำหวาน ละลื่นหู
ยกเมฆฟ้า นกกา เจ้าโฉมตรู
ให้มาอยู่ ในกลอนรัก ที่ให้เทอ
2 กันยายน 2553 18:07 น.
lจ้ๅชๅeoสูS
ขอบคุณนะ กับรัก ที่มีให้
ขอบคุณใจ ที่ให้ กันวันนี้
แต่ขอโทษ ที่ทำได้ เท่าที่มี
เพื่อนคำนี้ เท่านั้น ที่ให้เทอ
ไม่ได้เกลียด ที่เทอ เป็นแบบนั้น
แต่ใจฉัน ไม่ว่าง เข้าใจไหม
แล้วก็รัก คนนั้น มากกว่าใคร
ไม่อยากให้ ความหวัง ทำร้ายเทอ
เทอยังมี ชีวิต ที่ดีกว่า
วันข้างหน้า อาจเจอคน ดีกว่าฉัน
อย่าเสียใจ ถ้าเป็นได้ แค่เพื่อนกัน
เพื่อนคำนั้น ยาวนานกว่า ใช่ไหมเทอ
2 กันยายน 2553 17:47 น.
lจ้ๅชๅeoสูS
หนึ่งคอมเม้น คือแรงใจ ของกวี
เข้าชมที ช่วยติเตือน หน่อยได้ไหม
เพื่อเป็นขวัญ แรงใจ แต่งต่อไป
คอมเม้นไว้ กวีใช้ ปรับปรุงตัว
ไม่ยากลอง แค่เพียง หนึ่งคอมเม้น
กวีเห็น ชื่นใจ หายหวั่นไหว
เรารักกลอน แต่งกลอน ตามหัวใจ
ติเตือนไว้ เพื่อแรงใจ นักกวี
2 กันยายน 2553 13:52 น.
lจ้ๅชๅeoสูS
แพ้แล้วล่ะ ยอมแพ้ เทอและเขา
รู้ว่าเรา กลับมาเหมือน เดิมไม่ได้
จากวันนั้น ที่ใจรอ อยู่เรื่อยไป
แต่วันนี้ ต้องหวั่นไหว เพราะรู้ตัว
ใจเทอมี ให้เขา มากมายนัก
จะย้อมรัก ไม่ได้ เพราะมีเขา
ใจแพ้แล้ว แม้เจ็บอีก ก็ทนเอา
รักครั้งเก่า คงไม่เท่า ที่เทอมี
รู้ว่าผิด ที่คิด ว่าสักวัน
ต้องเป็นฉัน กับเทอ คู่กันนี้
แท้จริงแล้ว แค่ฝันไว้ ทุกนาที
เทอแสนดี คงไม่อาจ จะตัดใจ
คนที่แพ้ คือคน ต้องลาจาก
แม้ใจอาจ จะหยุดยั้ง ไว้ไม่ไหว
อย่าห่วงเลย ฉันคนนี้ พร้อมเข้าใจ
เทอรักใคร สลัดรัก นั้นไม่ลง
ใจคนแพ้ อีกไม่นาน คงจะหาย
แม้เดียวดาย ก็ยอม ให้สาสม
เจ็บอีกครั้ง จะเป็นไร ล่ะใจคน
แค่ต้องทน กับรัก ที่ฝังใจ
หน้าส่วนตัว
1128
