12 พฤษภาคม 2548 17:43 น.
kwan
ณ มุมนั้น...แฝงความดีรอยยิ้ม
ที่มุมนี้...เอิบอิ่มด้วยใจใส
ที่มุมโน้น...อบอุ่นแม้ห่างไกล
วิถีคนไทยใหญ่ด้วยรัก
ตราบที่ไทยมีแก่นใจเป็นศาสนา
พร้อมมอบค่าน้ำใจให้ประจักษ์
ตราบร่องรอยความเกื้อกูลพูนพิทักษ์
ทุกมุมกล่าวนี้.....มากค่านักด้วยน้ำใจ ^_^
*****************************
11 พฤษภาคม 2548 19:32 น.
kwan
คืนพระจันทร์วันเพ็ญลอยเด่นสูง
โบราณจูงหลานลูกไปปลูกฝัง
ประเพณีดีงามตามกำลัง
ที่ริมฝั่งมหาริมสาคร
ทั้งศิวาราตรีที่พันผูก
ทั้งหลานลูกโบราณท่านพร่ำสอน
สงกรานต์ยกขันน้ำสีฟ้าอ่อน
วิสาขะเว้าวอนบูชาไฟ
มาวันนี้เพ็ญจันทร์ยามสาดส่อง
ภูตผีจ้องมึนเมาเจียนเข้าไส้
ทั้งกัญชายาอีพี้เข้าไป
จนบรรลัยวายวอดกอดรัดกัน
เรียกฟูลมูนปาร์ตี้ผีชัดชัด
เข้ากอดฟัดกกก่ายร่ายกระสัน
พวกผีห่าซาตานจัดงานวัน
เมินสวรรค์รวมนรกจกเปรตเศษซาตาน
_______________________________
9 มีนาคม 2548 13:48 น.
kwan
สัญญาณหวูดเรือทำนองเศร้า
เอื้อยวจีกล่าวร่ำลาฝั่ง
ไกลโพ้นสู่ท้องน้ำพื้นกว้าง
พร้อมความโดดเดี่ยวอ้างว้าง
ใจข้า..ดุจสายลม รัญจวน
ซ่อนอดีตเจ็บปวด หลายหลาก
บ้างเผลอ หล่นน้ำ พลัดพ้นกาย
ดิ่ง จมทราย อันตรธานไป
เสียงรำพัน แผ่วเบาเงียบๆ
เตรียมก้าวสู่ความหวังใหม่
ขอเดินทาง...จรลาไกล
วิ่งไล่ตามฝันอันเฉิดฉาย
(ด้วย) ฤทัย มั่นคง ชั่วนิรันดร์..!
________________________________
13 กุมภาพันธ์ 2548 12:30 น.
kwan
...ดอกไม้สีขาว ณ ราวป่า....
แบบบาง เบ่งบาน หวานละไม
กลีบแฉล้มแย้มดอกประดับด้าว
หยั่งรากแตกใบระบัดมา
งามเหมือนหญิงสาวผู้สวยหยาด
เลี้ยงชีพ ต่อชนม์ ทุกต้นใบ
เป็นมิ่งไม้ประจำเมือง
เป็นชีวิตต่อชีวิตระหว่างวัน
เป็นร่มเป็นเงาอันงดงาม
เป็นเภสัชศึกษา ยาแผนไทย
แต่ละดอก แต่ละต้นที่แต้มแต่ง
เป็นแบบเป็นบทให้จรดจาร
ใบไม้เหลือง เมื่อเวลาจะโรยหล่น
กลีบแบบบางเมื่อร่วง ดวงดอกไม้
เป็นพืชสมุนไพร ไม้พื้นบ้าน
ความเรียบง่าย ความงาม ธรรมดา
สวมเสื้อภูษาสีเขียวใส
สวยอยู่ในสายเสน่ห์แห่งเวลา
มีเรื่องมีราว ให้ค้นหา
เป็นคุณเป็นค่าแห่งพงไพร
วงจรแห่งธรรมชาติสะอ้านไหว
เป็นมิ่งเป็นไม้อันสามัญ
ยืนยาวต่อเนื่องอยู่ฉายฉัน
เป็นพืชเป็นพันธุ์สมุนไพร
เป็นเขตเป็นคามให้อาศัย
เป็นไม้ดอกไม้ใบอยู่เบิกบาน
เป็นสรรพคุณแห่งไม้พื้นบ้าน
เป็นตำนานลุ่มลึกแห่งพฤกษ์ไพร
ใบไม้เขียวก็เติบตนขึ้นเต็มได้
ก็จะมีดอกใหม่ทดแทนมา
เป็นชีวิตจิตวิญญาณให้ศึกษา
ที่กาลเวลา บันทึก อยู่ลึกซึ้ง
***************************
13 กุมภาพันธ์ 2548 12:25 น.
kwan
โลก...ต้องมีหลากหลายความไม่เหมือน
ยังคงเป็นเพื่อนแท้คบกันได้
ถึงขัดแย้งแปลกแยกแตกต่างไป
เลยต้องใช้ความละม่อม อย่ารุนแรง
จักต้องหยุด ท้าทาย ทำลายล้าง
ฝึกสร้างสันติสุขขึ้นทุกแห่งหน
คนในโลกทั้งผองต้องสำแดง
พลังแห่งสันติภาพอาบพิภพ
_____________________________
หน้าส่วนตัว
1715
