2 กุมภาพันธ์ 2548 00:56 น.
kwan
เสี้ยวจันทร์จักแย้มแต่งแต้มฟากฟ้า
ยามแสงส้มทานภาอ่อนแสง
ขอบฟ้าฝั่งนั้ทนตะวันแสดง
แม้มิร้อนแรงหากแสงสวยดี
อีกเพียงเสี้ยวยามแสงงามคงลับ
แสงจันทร์จะกลับวะวับเต็มปรี่
ชั่วเวลานั้นแสนสั้นเต็มที
ที่สองสิ่งนี้อยู่ร่วมฟ้าเดียว
ด้วยเร็วยิ่งนักจึงหนักคุณค่า
จันทร์เพียงสบตายามอาทิตย์เหลียว
เก็บไว้ให้นานอย่าผ่านเลยเชียว
เหมือนฝันครู่เดียวเลี้ยวดับลับลอย
********************************
2 มกราคม 2548 22:52 น.
kwan
อยากจะนอนผ่อนกายให้หายอยาก เรื่องลำบากฝากไว้กับสายฝน
เรื่องคนอื่นเรื่องของใครไปให้พ้น เรื่องของตนก็เพียงพอขอแค่นี้
กรรมของเจ้าสุขหรือเศร้าเอาไปเถิด ใครก่อเกิดน้อมรับไป อย่าหน่ายหนี
รับผิดชอบตามครรลองของชีวี ตามบัญชีเวรกรรมที่ทำเอย
____________________________________
29 ธันวาคม 2547 22:52 น.
kwan
ความประทับใจก่อเกิด ความบรรเจิดชวนหลงใหล
แสงสีขาวนวลยวนใจ บนท้องฟ้ามืดมิดติดราตรี
ลอยละล่องพุ่งละลิ่วเส้นแห่งแสง ลอยเถิดนะพานิทราอันสุขสม
ข้า..รอเจ้านานแสนนานเพื่อชื่นชม เพียงเวลาเจ้า..จะหล่นเยือนพสุธา
อันแล้วอันใดใยเจ้าหยุด หรือหวังฉุดดวงใจใครให้ห่วงหา
ฝนดาวตก..เป็นแค่ดาวจากท้องฟ้า ร่วงหล่นมาทักทายช่างน้อยดวง
*******************************************
18 ธันวาคม 2547 00:42 น.
kwan
O รู้สึกว่า น่าดู อยู่เหนือเมฆ
แสนวิเวก สุขใจ ดั่งในฝัน
เมื่อเมฆนอก เมฆใน ไร้พัวพัน
เป็นสุขครัน สิ่งใด ไม่มีปาน
___________________________
18 ธันวาคม 2547 00:01 น.
kwan
ดูสิ...คนดี..! ^_^
.... วาดความฝันที่เจ้านิรมิต...
....จับกระต่ายมา สวมหมวกใบน้อย...
....ปลูกทุ่งหญ้าอันเขียวไสว...
...พร้อมดอกไม้น้อยใหญ่ละลานตา...
...เกี่ยวดวงอาทิตย์มาจัดกลางนภา...
...แล้วปล่อยมัจฉา เวียนว่ายในสายธาร...
...เขียนโค้งรุ้ง ตรงหว่างขอบฟ้า...
หยิบดินบนมือมา ปั้นตุ๊กตา เป็นข้ากับเจ้าเคียงกัน ;-)
_________________________________
หน้าส่วนตัว
2095
