23 ธันวาคม 2546 12:21 น.
kust !
ซิลเดินขึ้นบันไดมา เลี้ยวซ้ายที่ห้องแรก เทอเดินเข้าไปในห้องมีโต๊ะยาว 4-5 ตัว วางระเกะระกะอยู่ ในห้องมีภาพวาดผลงานนักเรียนแปะอยู่บนบอร์ดมากมาย ภาพสีน้ำ สีน้ำมัน ภาพแรงเงา ภาพวิว และที่สำคัญภาพที่สะดุดตามากที่สุดคือภาพสีน้ำที่มีรูปม้าสีขาวที่ดูสง่าอยู่ในภาพนั้น ทำให้เทอนึกถึงเรื่องเก่าๆที่ลอยขึ้นมาในสมอง แม่ของเทอไง แม่เทอรักม้ามาก มีฟาร์มเลี้ยงสัตว์ที่ไกลออกไปจากเมืองหลวง แต่น่าเสียดายที่พ่อเทอขายทิ้งตอนที่แม่ของเทอป่วย และตายในที่สุด เค้าขายไปพร้อมกับม้าตัวนั้น ม้าสีขาวที่แม่เทอรักที่สุด
"ชอบภาพนี่เหรอ ชั้นวาดเองแหละ" เด็กผู้หญิงตัวสูงถักผมเปียยาว 2 ข้างพูดกับเทอ
"อือ รู้สึกว่ามันคล้ายกับ...รัส" เทอเผลอพูดชื่อเจ้าม้าตัวนั้นออกไป
"หะ รัส" เด็กหญิงที่ถักเปียทำท่างงๆ
"อ๋อ ป่าวๆ ไม่มีไรหรอก" เทอตื่นจากความหลัง
"ชั้นชื่อ เมย์...เทออ่ะ"
"ซิล" เทอแนะนำตัวอย่างธรรมดาที่สุด
"สวัสดีนักเรียน เชิญเลือกที่นั่งได้ตามสบายเลยนะ" อาจารย์เดินเข้ามา คนนี้ไม่ใช่ซิสเตอร์เพราะค้าเป็นผู้ชาย "คงไม่ต้องให้แนะนำตัวนะ ว่าชั้นคืออาจารย์ของพวกเทอ ชื่อ แมกนัส เทอเรียนชั้นว่า มิสเตอร์แมกนัส ซึ่งชั้นก้อจะไม่แนะนำตัวไปมากกว่านี้นะ เพราะพวกเทอเรียนกับชั้นทุกปี"
การเรียนกับแมกนัสในคาบแรกค่อนข้างน่าเบื่อ เพราะเค้าเอาแต่อธิบายเรื่องความเข้าใจในศิลป์ที่น่าเบื่อนั่นพร้อมกับแสดงท่าทาง เฮ้ยยยยย อย่าใพดเลยนะ "คาบนี้ยังไม่ลงมือปฏิบัติ พรุ่งนี้เตรียมอุปกรณืมาด้วยนะ กระดาษกับดินสอ อ้อ ที่รองกระดาษด้วยก้อดีนะ เอาล่ะนักเรียน แล้วเจอกันพรุ่งนี้ ลาก่อน"
ซิลเดินลงบันไดมาโดยมีเมย์เดินลงมาด้วย "แล้วเจอกัน" "อือ" รู้สึกว่าปอจะมายืนคอยซิลอยู่หน้าประตูแล้วนะ "ซิล จะไปกันยัง" "อือ"
ที่ชมรมของปอขณะนั้น "ไอ้ปอมันเป็นอาไรของมันวะ อยู่ๆก้อรีบเปลี่ยนเสื้อแล้ววิ่งออกไป" "ไปหาสาวมั๊ง"
"ตรงนี้คือส่วนของการแสดงนะ เวทีหรืออะไรอยู่ตรงนี้หมด" ปอพาซิลเดินขื้นไปตามบันไดที่มีรูปปั้นรูปโครงสร้างของหัวคนอยู่ด้านหน้าทางเข้า เค้าพาไปดูสระว่ายน้ำที่อยู่ใกล้ๆสนามแข่งวิ่งซึ่งมีอัฒจรรย์เป็นเนินหญ้าลาดสูงขึ้นไป เค้าพาไปดูบ้านพักหญิง แล้วก้อบ้านพักชายที่เดินตัดสนามออกไปอีก "ปออยู่ที่หอพักโรงเรียนป่าว" " อ๋อ เราเหรอ อยู่ อยู่สิ คนส่วนใหญ่เค้าก้ออยู่กันทั้งนั้นแหละ มีแค่ 10% เองมั๊งที่เป็นนักเรียนไปกลับ"
"เหรอ อยากอยู่บ้างจัง คงสนุกน่าดูล่ะสิ"
"อือ ใช่ สนุกมากเลยที่หอพักนี่น่ะ" ปอก้อยิ้ม
บีบ...บีบ บีบ...บีบ เสียงโทรศัพท์ซิลดังขึ้น เทอรับแต่ไม่ได้พูดอาไร "คุณหนูครับ รถจอดรออยู่หน้าโรงเรียนนะครับ" "อือ"
"โห โทรศัพท์รุ่นใหม่ซะด้วย"
"ชอบเหรอ" ซิลถาม
"อือ ชอบสิ อยากได้แต่ว่ามันแพงเกินไปอ่ะ" ปอมองโทรศัพท์ของซิล
"เอ่อ งั้นเดี๋ยวเราเอามาให้ถ้าเราไม่ใช้แล้ว ถ้าไม่รังเกียจก้อเอาไปใช้เหอะ"
"อือ โอเค ขอบคุณล่วงหน้านะ" ปอตอบไปทั้งที่รู้ว่าซิลล้อเล่น
"อ้อ ซิลขอเบอร์หน่อยสิ เทอเป็นนักเรียนใหม่ใช่ม้า เราเลยยังไม่มีเบอร์เทออ่ะ" ปอหยิบโทรศัพท์รุ่นเก่าขึ้นมาเตรียมเมมเบอร์
"อือ ก้อได้ 09-XXX-XXX" ซิลบอก แล้วเดินจากไปออกนอกโรงเรียนไปขึ้นรถ
พอขึ้นรถ "พี่เอก บอกพ่อด้วยว่า ทำโทรศัพท์ตกน้ำหายไปแล้ว อยู่แต่ซิม เอาเครื่องใหม่มาให้ด้วย" เทอบอกกับพี่เอกซึ่งคนขับรถส่วนตัวของที่บ้าน
14 ธันวาคม 2546 19:05 น.
kust !
ทุกคนมารวมกันที่หอประชุม "นักเรียนคะ ต่อไปนี้จะมีการเลือกชมรมกันนะคะ เราจะทำกิจกรรมชมรมกันหลังเลิกเรียนทุกวัน ยกเว้นวันศุกร์นะคะ"ซิสเตอร์ แอนเดรียประกาศในหอประชุม "นักเรียนแค่ใส่เครื่องหมายถูกลงในชมรมที่จะเลือกในกระดาษที่แจกให้ พร้อมเขียนชื่อนามสกุล ชั้น ห้อง ลงไปด้วย เบอร์ติดต่อกลับไม่ต้องนะ"ซิสเตอร์พูดติดตลกทำให้ซิสเตอร์อีกคนที่นั่งข้างๆแอบหัวเราะออกมา
"'ซิลจะเลือกชมรมไรอ่ะ เผื่อเราอยากอยู่ด้วย หวังว่าคงไม่ใช่ชมรมว่ายน้านะ หยึย!!! น่ากลัว เราว่ายไม่เป็นอ่ะ"แอนถาม
"ไม่หรอก เรากะว่าจะเข้าชมรมวาดภาพอ่ะ แต่แอนไม่ต้องเข้าก้อได้นะแอนอาจจะไม่ชอบก้อได้ มันอาจจะน่าเบื่อ ให้เราช่วยเลือกมั้ยล่ะ''
"ที่จิงเราก้ออยากอยู่กะซิลนะ แต่ว่า เราวาดรูปไม่เป็นอ่ะ''แอนแกล้วทำหน้าเศร้า อ้อนสุดขีด
''ชอบเต้นป่าวล่ะ ชมรม เชียร์ก้อดีนะ หรือจะเอาชมรมการแสดงดีล่ะ''
''เออ ไม่รู้สิ ถ้าเราไม่อยู่ชมรมเดียวกับซิลรู้สึกผิดยังไงไม่รู้อ่ะ''
''ไม่เห็นเป็นไรเลย ก้อต้องเลือกอันที่ตัวเองชอบไม่ถูกเหรอ เราไม่บังคับหรอก ยังไงก้อได้ ก้อลองถามเลนนี่ กับ น้ำ ดูสิ"
''อือ เลนนี่ จะอยู่ชมรมไรอ่ะ ซิลจะอยู่วาดภาพอ่ะ แต่เราวาดไม่เป็นอ่ะ"
"เราเหรอ เรากะว่าจะอยู่ ชมรมเชียร์อ่ะ เราอยู่มาทุกปีนิ แต่น้ำจะอยู่ชมรมการแสดงกะษานะ
"อ้าว แล้ว มายอ่ะอยู่ชมรมไรอ่ะ"
" เราอยู่ชมรม เทนนิสดิกว่า"
"งั้นเราว่าเราอยู่ชมรม เอ่อ เชียร์ดีกว่า นะ ซิล"
"อือ ได้ตามใจสิ"
"นักเรียนคะ เลือกเสร็จแล้วก้อเอาไปส่งให้กับครูด้านหลังหอประชุมด้วยนะคะ อ้อ แล้วอย่าลืมขียนชื่อล่ะ" ซิสเตอร์แอนเดรียประกาศย้ำ ทุกคนก้อพากันเอากระดาษไปส่ง
------------------------------------------
กริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง เวลาบ่าย2 โมงกริ่งเลิกเรียนดัง ต้องไปเข้าชมรม ทุกคนแยกย้ายกันไป แอนไปชมมรมเชียร์กับเลนนี่ มายไปชมรมเทนนิส น้ำไปชมรมการแสดงกับษา เหลือแต่ซิลที่ยังไม่รู้ว่าจะไปทางไหน ไม่รู้ว่าชมรมวาดภาพอยู่ไหน 'ว้า แย่จังยังไม่ได้ถามเลยว่าชมรมอยู่ตรงไหน' ก้อเพราะว่าแอนยังไม่ได้พาเทอเที่ยวรอบๆ รร ไงล่ะ ซิลหยุดยืนอยู่นิ่งๆ
"มีไรให้ช่วยมั้ย" เสียงที่ดังมาจากข้างหลังเป็นเสียงของปอนั่นเอง เค้าพูดแล้วส่งยิ้มให้
" อือ ชมรมวาดภาพอยู่ไหนเหรอ"ซิลถามแต่ไม่ได้ยิ้มนะ เพราะเทอคิดว่าเทอกำลังหลงทางอยู่
" อ๋อ อยู่ชมรมนี้เหรอ งั้นเดี๋ยวเราพาไปนะ อยู่ตรงนี้เอง ใกล้ๆกะชมรมเรา" ปอเดินนำไป
"ปออยู่ชมรมไรเหรอ"
"ฟุตบอลน่ะ" ปอยิ้มให้กลับไป "อะนี่ถึงแล้วนะ" ทั้งคู่เดินมาเรื่อยๆ จนถึงห้องชมรมศิลปะ ซึ่งเป็นห้องกว้างๆ มี2ชั้น แล้วก้อมีกระจกรอบด้าน เค้าพาเทอเดินเข้าไปในประตู
"เทอยังไม่ค่อยรู้ที่รู้ทางใน รร ใช่มั้ย งั้นเดี๋ยวทำกิจกรรมชมรมเสร็จเดี๋ยวมารับนะ เดี๋ยวเราจะพาไปเที่ยวทั่วโรงเรียนเลยนะ"
"อือ ก้ได้ แล้วเจอกัน" ซิลพูดแล้วหันหลังเดินขึ้นบันไดห้องศิลป์ ปล่อยให้ปอยืนอมยิ้มอยู่คนเดียว
14 ธันวาคม 2546 17:57 น.
kust !
"นักเรียนนั่งที่ได้แล้วค่ะ" ซิสเตอร์ มาเรีย สั่งทุกคนให้นั่งที่ "อ๋อง เมื่อไหร่ เทอจะหยุดพูดซะที ก่อนที่ชอล์คอันนี้จะอยู่ในปากของเทอ" อ๋องรีบหุบปาก ทำให้เพื่อนๆในห้องฮากันใหญ่ "แหม อารมณ์ขันแต่เช้าเลยนะคะซิสเตอร์" "ชั้นจะทำให้เทออารมณ์ขันกว่านี้ถ้าเทอหุบปาก อารมณ์ขันแบบไก่โดนเชือดยังงัยล่ะ 555"
-- --" "ขึ้นชั้นเรียนใหม่ทำตัวกันให้ดีๆหน่อยนะ พวกเทอก้ออยู่เกรด 8 กันแล้ว โตๆกันแล้วนะ ทำตัวให้ดีก่อนที่ชั้จะหักคะเเนนพวกเทอให้เป็นติดลบ" ซิสเตอร์มาเรียพูดพร้อมกับเหล่สายตาดุจเหยี่ยวของเทอไปทางกลุ่มนักเรียนที่ไม่ยอมตั้งใจฟังที่เทอพูดแม้แต่นิดเดียว ทำให้นักเรียนกลุ่มนั้นต้องหันมาตั้งใจฟังอย่างผวา
" หวัดดี เทอเป็นนักเรียนใหม่เหรอ"
"อือ ใช่"
" อ๋อ เหรอถึงว่าไม่เคยเห็นหน้า เราชื่อแอนนะ"
"อือ เราชื่อ ซิล นะ"
"เทอย้ายมาจากไหนเหรอ"
" โรงเรียน นานาชาติ XXX น่ะ"
"เหรอ เราอยู่โรงเรียนนี้มาตั้งแต่ เกรอ1 หนะ รู้จักโรงเรียนนี้ดีนะ เดี๋ยววันนี้เราพาเที่ยว รร เอามะ "
"อือ ก้อดีเหมือนกัน เราพึ่งมาวันแรกยังม่รู้อาไรมาก
"นี่นักเรียนใหม่เหรอ " "อือ ช่าย เค้าชื่อซิล ซิลนี่ชื่อไอ้ปอ"แอนแนะนำ
"คราวหลังไม่ต้องมีไอ้ก้อได้นะ" ปอประชดที่แอนแอบหลอกด่า แล้วเดินกลับไปนั่งที่ ซึ่งอยู่แถวซิลเดียวกันแต่คนละฝั่ง
"อาไรวะมันดันแอบรู้อีกว่าชั้นหลอกด่ามัน เนอะ ซิล"แอนพูดหลังจากที่ปอเดินไปกับกลุ่มเพื่อนแล้ว
"เออ ซิลนี่เพื่อนเรานะ คนนี้ชื่อน้ำ แล้วก้อ เลนนี่" แอนแนะนำกลุ่มเพื่อนของเทอที่นั่งอยู่ข้างๆ "อือ หวัดดี"ซิลพูด
.............................................................
กริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง เสียง กริ่งพักกลางวันดังขึ้น เพื่อนๆที่หิวกระหายเหมือนผีปอบก้อพากันวิ่งออกมาจากห้อง"ไปกินข้าวกันเหอะ ซิล "เลนนี่บอก
"อือ ได้ แต่พวกเทอกินกันเหอะนะ เรายังไม่ค่อยหิวเท่าไหร่อ่ะ"ซิลบอก แต่เทอก้อยังไม่หิวจิงๆนิ
" อ้าว แล้วเทอจะไปโรงอาหารกะพวกเรามั้ยล่ะ ไปนะ ไปนะ"เลนนี่คะยั้ยคะยอ
" อือ อือ ก้อได้" พอถึงโรงอาหาร ซิลก้อนั่งจองโต๊ะให้เพื่อนๆ แล้วซิลก้อเหลือบไปเห็นกลุ่มของปอที่นั่งอยู่กะเพื่อนๆ 3-4 คน
แต่ที่สังเกตเห็นก้อคือ ปอ ซึ่งกำลังมองเทออยู่ พอปอเห็นว่าซิลมองกลับมา เค้าก้อหลบสายตาซิลทันที แต่ซิลก้อไม่ได้สนใจอะไรมาก
"ซิล ซิล เป็นไรอ่ะ ซิล"
"หะ หะ อาไร"รู้สึกว่าซิลกำลังเหม่ออยู่นะ เทอชอบมีเรื่องที่คิดอยู่ในสมองอยู่ประจำ แล้วก้อชอบเหม่อด้วย
"เหม่ออาไรอยู่เหรอ" แอนถาม
"หะ อ๋อ ป่าวหรอก ป่าวนิ ไม่มีอาไรหรอก"ซิลตอบเหมือนพึ่งตื่นจากฝัน
"หวัดดีเพื่อนๆ เมื่อเช้ายังไม่ได้เจอกันเลยนะ"
"อ้าว ษา มาย มาแล้วเหรอ กำลังรออยู่เลย นั่งสิ" น้ำพูดพร้อมกับบอกให้ทั้งคู่นั่งลง
"แย่จังเลยนะที่ไม่ได้อยู่ห้องเดียวกัน" ษาพูด
"อ้าวแล้วนี่คัยล่ะเนี่ย" มายถามแอน
"นี่เพื่อนร่วมห้องใหม่เราเอง ชื่อซิล แล้ว คนนี้ชื่อษานะ นี่ชื่อ มาย"
"อือ หวัดดี"ซิลทักทาย
"เออ ใช่ วันนี้จะมีการเลือกกิจกรรมชมรมนี่นา" น้ำพูดโผงขึ้นมา
"เออ จิงด้วย จะเลือกชมรมอาไรล่ะ ได้ยินมาว่ามีชมรมขับร้องประสนเสียงเชียร์ลีดด์ ชมรมดนตรีทุกชนิด บาส แล้วก้อมีชมรมเทนนิส ว่ายน้า ชมรมการแสดง ชมรม..."
"พอ พอ พอเหอะ " เลนนี่หยุดการสาธยายของแอน "เดี๋ยวค่อยเลือกก้อได้น่า"
ก่อนที่ซิลและเพื่อนๆจะลุกจากโต๊ะไป ซิลหันไปมองกลุ่มของปอ ซึ่งปอก้อรีบหับไปทางอื่นทันที
'อาไรของเค้านะ' ซิลคิด
8 ธันวาคม 2546 20:46 น.
kust !
เย็นหลังเลิกเรียนที่ รร ญล้วนชื่อดังในใจกลาง กรุงเทพ โบ และโขยงเพื่อนทั้งฝูงก้อพากันนั่งรถเมย์ ปอ ไปร้านเน็ต ซึ่งอยู่ห่างจากรรไป 2-3แยก
พอมาถึงร้าน ก้อพากันจองเคื่องคนละเครื่อง "ไอ้โบ ของแกมีคนเล่นกี่คนวะ ของชั้นมมีแค่2คนเองหว่ะ" ปลายถาม .เออ หว่ะ ของชั้นมี 1 2 3 4 5 5คนเอง เมื่อวานเล่นตั้ง19 คนแหนะ" โบตอบกลับมา "แกไปขุดมาจากไหนอ่ะ ไอ้โบ 19 คนเนี่ยนะ จิงปะ"พู่ถาม "แล้วแกจาให้ชั้นไปขุดมาจากไหนวะ ก้อไปเอามาจากเวบอื่นน่านแหละ นี่ แกเลิกถามก่อนด้ายมะ ชั้นกำลังงง แล้วไอ้คนนี้มันชื่อไรวะ ลืม" โบบ่น แบบรำคาญนิดๆ
โบ: เฮ้ยไอ้โอ๊กมาอีกแล้ว ไหนคัยบอกว่าอยากเห็นหน้ามามัน ไอ้จ๋าใช่มั้ย แก มาดูดิ เร็วๆ ก่อนที่มันจะเปลี่ยนรูป ชักช้าอยู่นั่นแหละแก
จ๋า: เออ เดี๋ยวดิวะ กำลังมา เดี๋ยวๆ เนี่ยนะ ไอ้โอ๊ก หืมม หน้าตาสุดteen เลยหวะ ดำก้อดำ
โบ: ไม่ต้องมาตกใจเลย คนอื่นก้อเห็นกันหมดแล้ว ก้อเหลือแต่แกนั่นแหละ ช่ายปะ
พู่ ปลาย เนย :เออ อุบาทหว่ะ
เนย: ก้อวันที่เค้าออนแกก้อดันไม่มา นี่หว่า
จ๋า: แล้วมันพิเศษยังไงวะ แกชอบมันเหรอ
โบ: นี่แกจะบ้าเหรอ หน้าตาหยั่งนี่ชั้นไม่เอาหรอก ก้อคือว่า ไอ้โอ๊กเปนคนเดียวที่ชั้นหม้อมันไงล่า แต่กะคนอื่น มันก้อหม้อชั้นก่อนทั้งนั้นแหละ นี่แหละที่มันพิเศษ
จ๋า: เหอะๆ เชื่อมันเลย สงสารเค้า
โบ: คือจายเยนอ่ะ จ๋า
หลังจากนั้นโบก้อแกล้งขอเบอ(โท)โอ๊ก แล้วก้อโทหา โบกะไอ้เจ้าเพื่อนทั้ง4ตัวก้อช่วยกันหม้อโอ๊ก น่าสงสานจังเลย
เย็นวันนั้น โอ๊กก้อโทหาโบเปนกานส่วนตัว
โอ๊ก : ดีโบ ทำไรอยู่อ่ะ
โบ :คัยอ่ะ
โอ๊ก :อ้าว ก้อพึ่งคุยกันเมื่อตอนเย็นไง
เนื่องจากโบโดนคนที่เล่น msn ขอเบอร์ไปค่อนข้างเยอะ เลยจำไม่ด้าย
โบ : โทดทีราจำไม่ด้ายอ่ะ พอดีเรากำลัง เอ่อ หาของอยู่ ใช่ ใช่ หาของอยู่
โบแก้ตัวอย่างหน้าด้านๆเลยนะเนี่ยะ
โอ๊ก : โห่เอ้ย ก้อ โอ๊กงายล่ะ
โบ : (อึ้ง) อ๋อ อ๋อ โอ๊ก โอ๊ก สุดที่รักของเรานั่นเอง (ยังหม้อต่ออีก)
โอ๊ก : พูดจิงปะเนี่ย
โบ : ก้อจิงดิ เราจะไปหลอกนามทำไมล่ะ
โอ๊ก: อือ อือ ก้อด้าย เราเชื่อ (แอบนำเน่า)
โบ : โบอ่ะ มีแต่โอ๊กคนเดียวเท่านั้นแหละ (อ้วก)
แต่ที่เหลือเชือก้อคือ โอ๊กเชื่อที่ โบพูดอ่ะนะ สุดยอดอ่ะ
สงสัยไม่เคยหม้อคัย อยู่ชนบทปะเนี่ยะ
หลังจากนั้นโอ๊กก้อโทมาหาโบหลายครั้ง
เจอที่เล่น m เกือบทุกครั้ง จากที่ไม่ด้ายชอบโอ๊กเลย ก้อกลายเปน 10%
20% 40% 65% 80% และ90%
พู่ เนย ปลาย จ๋า ก้อรู้ เพราะโบมันเปนคนบอกเพื่อนมันเอง
จากที่โบไม่ด้ายชอบโอ๊กเลยก้อกลายมาเปน90% เเหนะ นั่นก้อเปนเวลา เดีอนนึงมาแล้ว
คืนวันนี้ โบก้อคุยกะโอ๊กตามปกติ(ดบเลิกหม้อโอ๊กแล้วนะ)
อยู่ดีๆโอ๊กก้อเงียบไป
โบ : เปงรายอ่ะ เงียบไม
โอ๊ก : โบ โบ มีคนที่ชอบยัง
โบ : หะ ก้อ อยู่ๆทำไมถามอ่ะ (เริ่มอึ้งค่ะอึ้ง)
โอ๊ก :โบรักโอ๊กมั้ย
โบ : (ยังอึ้งอยู่) ก้อ ก้อ อือ (ยอมรับแล้ว)
โอ๊ก : อือ หมายถึงไร
โบ :ก้อ ก้อ รักไง
โอ๊ก : รักคัย
โบ : ก้อ ก้อ เอ่อ โอ๊ก
โอ๊ก :พูดดีๆดิ
โบ : ก้อรักโอ๊กไง
โอ๊ก:แล้วคัยรักโอ๊กล่ะ
โบ :เฮ้ยยยยยยยย ก้อนะ โบ รัก โอ๊ก (เงียบ) พอใจยังอ่ะ
โอ๊ก:แล้ววววววววววว จะเปนแฟนกะโอ๊กด้ายมั้ย
โบ : เอ่อ ................................................................... ก้อออออออออออ ด้ายยยยยยยยยยยยยยย
โอ๊ก : แล้วทำไมต้องทำเสียงงั้นด้วยล้า
โบ : ก้อจาเอาไงอีกล่ะ
โอ๊ก: ก้อ ตกลงจะคบใช่มั้ยล่ะ
โบ : อือ
โอ๊ก : อือ อะไร
โบ : ก้อคบไง
โอ๊ก : คบกะคัยล่ะ
โบ : โอ๊กไง
โอ๊ก : โอ๊ก ไร เอาดีๆดิ
โบ : เราก้อจาคบกะโอ๊กงายล่ะ ชัดมะ (ยานคางเชียว)
โอ๊ก : อือ ขอบคุณ ที่คบกะคนไม่หล่ออย่างเรา
โบ : อือ อือ เอาเหอะ จะยอมคบให้ละกัน ว้าย ล้อเล่นนนนนน อือออออออ งั้นแค่นี้ก่อนนะ แม่เรียก
(ที่จิงแม่ป่าวเรียกหรอก แต่โบมันอาย เลยกลบเกลื่อน)
โอ๊ก : อือ ด้าย งั้น พรุ่งนี้ โอ๊ก โทรมาหาอีกด้ายมะ โบ : อือ ก้อด้าย บาย (รีบวางเชียวนะ จารีบไปไหนเหรอ)
หลังจานั้นก้อแอบยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ พลางนึกถึงหน้าส้นตีนๆของโอ๊ก
วันรุ่งขึ้น ปลาย พู่ เนย จ๋า รู้ เข้า (เป็นเรื่องธรรมดา อยู่แล้วนิที่จารู้ ก้อยัยโบเทอเล่นเม้าซะแหลกขนาดนั้นนิ)ก้อเลยตก กะ จาย ขั้นรุนแรงเหมือนเปนอัมภาท แต่ก้อจะให้ทำงัยอ่ะ
ในเมื่อ คนขี้เหล่ อย่าง ยัยโบมีแฟนเข้าซะแล้ว เพื่อนๆก้อโห่ร้องด้วยความอิดฉา จนหน้าตบ (หมั่นไส้คนมีแฟนหว่ะ) เหอะๆเอาเหอะ ปล่อยมันไป ให้มันมีความสุขไปก่อนเหอะ เหอะๆ
หน้าส่วนตัว
489
