24 กุมภาพันธ์ 2551 23:38 น.
kungsadarn
แสงเทียนแท่งหนึ่งน้อย........วับวาว
แม้มิสุกใสสกาว...................สว่างจ้า
ท่ามความมืดกลับพราว........สวยเด่น
สาดส่องระยับระย้า...............แด่ผู้ไร้ทางฯ
ครั้นเทียนหลายเล่มร้อย........หมื่นพัน
จุดสว่างขึ้นพร้อมกัน............ทั่วหล้า
โลกจรัสชัดแจ้งพลัน............พร้อมพรั่ง
ดับมืดมนหม่นล้า.................สว่างพื้นปฐพีฯ
เปรียบคล้ายคนหนึ่งผู้...........ย่างกราย
เข้าต่อสู้เดียวดาย.................โลกกว้าง
แม้คงมั่น, ท้าทาย................อุปสรรค
อาจพ่ายกลายแรมร้าง...........เลิกล้มปณิธานฯ
หากแม้นผองเพื่อนคล้อย.......ร่วมเรียง
เข้าต่อสู้แนบเคียง..................ชิดใกล้
หลายพลังหากพร้อมเพรียง....มิแยก กันนอ
ทุกข์ยากลำบากไซร้...............ล่วงพ้นเร็วพลันฯ
.
28 พฤศจิกายน 2550 21:21 น.
kungsadarn
น้ำเคยใสไหลล่องสองฟากฝั่ง
ที่เคยนั่งรับลมชมมัจฉา
ลมเย็นพลิ้วพัดโชยโบกโบยมา
สะพานท่าคือสถานสำราญกาย
แต่เดี๋ยวนี้เปลี่ยนไปไม่เหมือนเก่า
กลิ่นน้ำเน่าโชยมาพาใจหาย
ยามลมโบกกลิ่นคลุ้งฟุ้งกระจาย
หมู่ยุงลายบินว่อนตอนกลางวัน
เศษขยะลอยฟ่องทั่วท้องน้ำ
เช้ายันค่ำสะดุดตาน่าโศกศัลย์
มันตอกย้ำที่เป็นเห็นทั่วกัน
จนเข้าขั้นน้ำเน่าช่างเศร้าใจ
เพราะมักง่ายไร้สำนึกจะตรึกตรอง
ไม่เหลียวมองดังว่าน่าขำไหม
ขว้างทิ้ง ทับถม จมลงไป
ไม่เป็นไรเช่นนั้นหรือจึงดื้อทำ?
รับผิดชอบมีไหมในใจนั้น
มิป้องกันเกรงกริ่งยิ่งถลำ
มัวปิดหูปิดตาพาระกำ
อาจชอกช้ำน้ำไม่พอจะดื่มกิน
ขอขมาทั่วกันคืนวันเพ็ญ
เหมือนล้อเล่น..จากลาค่าก็สิ้น
ปล่อยปละละเลยร้างสร้างมลทิน
เรื่องทรัพย์สินส่วนรวมไม่ร่วมใจ
คนละไม้คนละมือคือทางแก้
หมั่นดูแลรักษาดังว่าไว้
น้ำสะอาดปราศจากโรคและโพยภัย
ใกล้ไกลก็น่ายลทุกหนเอย
6 พฤศจิกายน 2550 13:17 น.
kungsadarn
ดอกไม้สวยรวยริน กลิ่น สีสรร
ดั่งเสกปั้นงดงามด้วยความหรู
จับเปลี่ยนแปลงแต่งตั้งหวังชื่นชู
จนควรคู่กระถางแก้วที่แวววาว
ไม่ช้านานกลับร่วงโรยระโหยแห้ง
สีสดแดงก็หมองหม่นจนซีดขาว
กลิ่นเคยหอมดอมดมชมชั่วคราว
ก็อับอ้าว..หายไปไร้ราคา
ไม้จะงามตามใจใช่กระถาง
ที่จับวางปกปักเพื่อรักษา
ต้องลงดินให้น้ำตามเวลา
ใส่ปุ๋ยคราถึงคราวเจ้าต้องการ
เมื่อแมลงแฝงเร้นเป็นภัยพิษ
คอยตามติดขัดขวางเข้าล้างผลาญ
วัชพืชเก่งกล้ามารังควาญ
ล่วงล้ำผ่านเร่งกำจัดตัดต้นตอ
เปรียบดอกไม้ไม่ต่างจากเด็กน้อย
ที่ต้องคอยใส่ใจในทุกข้อ
มิใช่บ้านหลังใหญ่ไว้คอยรอ
มิใช่ก่อเพลิดเพลินเพียงเงินทอง
แต่เป็นสิ่งหาได้จากใจผู้-
ที่เลี้ยงดูรักจริง..ใช่สิ่งของ
แม้วัตถุมากมายวางก่ายกอง
เขาก็ปองสายตาเอื้ออาทร
แบ่งเวลาหาเจ้าเฝ้าฟูมฟัก
เติมความรักห่วงใยในสมร
กอดสัมผัสปัดหนาวที่ร้าวรอน
แม้นไฟฟอนร้อนเร่าก็เบาบาง
ช่วยเสริมสร้างภูมิต้านทานโรคร้าย
ที่แฝงกายพรายพลัดเข้าขัดขวาง
เขาเติบใหญ่ทานทนทุกหนทาง
แม้โลกกว้างก็ทายท้า..กล้าผจญ
26 ตุลาคม 2550 07:47 น.
kungsadarn
เข้าพรรษาเวลาดีผองพี่น้อง
ร่วมใจคล้องเริ่มต้นเป็นคนใหม่
อบายมุขทุกข์เหตุและเภทภัย
กำหนดไว้เป็นจุดเพื่อหยุดพัก
ได้งดเหล้างดเศร้าเข้าพรรษา
ลดกิเลสกามาตัณหาหนัก
การพนันก็เลิกได้ไม่นานนัก
เคยเที่ยวหนักละได้ไม่นานวัน
ไปเข้าวัดทำบุญเพื่อหนุนเนื่อง
บุญกุศลปลดเปลื้องเรื่องโศกศัลย์
เพื่อล่องลอยร้อยปัญหาสารพัน
ช่วยผ่อนผันบาปกรรมเคยทำมา
ระงับจิตคิดถึงทางสว่างสงบ
ทำครบก็สมมาตรปรารถนา
ปลื้มปิติยินดีเปรมปรีดา
ว่าเกิดมาช่วงหนึ่งได้พึ่งธรรม
ช่วยดับร้อนผ่อนคลายในกรงทุกข์
ได้ซบซุกซ่อนใจไม่ถลำ
ได้หลีกเร้นลุล่วงจากห้วงกรรม
จึงน้อมนำใส่ไว้ในจิตตน
ครั้นสามเดือนเลื่อนมาพรรษาครบ
อย่าเร่งจบปฏิบัติ ขจัดผล
ทำต่อเนื่องนานเนาเข้ากมล
เพื่อหลุดพ้นกิเลสร้ายไปชั่วกาล
19 ตุลาคม 2550 15:49 น.
kungsadarn
เคยหยุดคิดสงสัยไยมนุษย์
เมื่อไรจะสิ้นสุด..หยุดถลำ
ไม่ก่อเวร..หันหน้าหาพระธรรม
เพื่อน้อมนำจิตตนให้พ้นทุกข์
แต่เหลียวมองรอบกายก็คลายสิ้น
ทั่วทุกถิ่นล้วนมายามาปั่นปลุก
ยั่วกิเลส..เพทภัยไล่โรมรุก
ให้เสพสุขชั่วคราวราวต้องมนต์
แม้นผู้ใดใจแกร่งแรงตั้งมั่น
ไม่หวาดหวั่นพลาดพลั้งเพื่อหวังผล
ฝึกจิตพิชิตมารผลาญผจญ
คงรอดพ้นถูกเผาไหม้ไฟราคะ
แต่ด้วยยังมิหลุดพ้นวนเวียนว่าย
จึงเกิดแก่เจ็บตายหลายวัฏฏะ
รอถึงวันดั้นด้นจนชนะ
เมื่อลด ละ เลิก หลง หลุด"กรง"กรรม
หน้าส่วนตัว
1081
