22 กันยายน 2550 09:47 น.
kundoctorgon
... แม่ขื่นขม พ่อขมขื่น...
จากบ้านมา แม่พ่อ รอวันจบ
เรียนให้ครบ หลักวิชา พาสดใส
อนาคต รุ่งเรือง ของเมืองไทย
จะก้าวไกล สากล คนนิยม
แต่เหมือนฟ้า ผ่ากลาง ใจแม่-พ่อ
เงินที่ขอ พ่อส่งไป ใช้สุขสม....
ทั้งยาอี ผียาบ้า พาระทม
แม่ขื่นขม พ่อขมขี่น กลืนน้ำตา
โดย kundoctorgon
21 กันยายน 2550 16:56 น.
kundoctorgon
..... ชีวิตมันวุ่น .....
ชีวิตคนแสนยุ่งยากเหมือนหมากรุก
มีทั้งบุก ถอยหลัง พลาดพลั้ง หนี...
คราบน้ำตา เสียงหัวเราะ เสนาะดี
ทุกชีวี จะมีค่า ถ้าปล่อยวาง...
เพราะเหตุโลกหมุนไปใจจึงวุ่น
โลกหยุดหมุนวุ่นวายเมื่อใจว่าง
ใจมันวุ่น วุ่นวาย เพราะไม่วาง
ใจจะว่าง วางวุ่น หยุดหมุนเอย...
โดย kundoctorgon
21 กันยายน 2550 16:47 น.
kundoctorgon
... หงษ์ กับ กา ...
เคยเป็น ... หงษ์ ... ในกรงเกียรติยศ
ขนสวยสด ผู้คนยอม รุมล้อมฉัน
เกียรติ บ้าน รถ โปรยด้วย รวยแบ็งค์พัน
แสนสุขสันต์ สูงค่า ก็ว่าดี...
แต่ตอนนี้เป็น ... กา. น่าอดสู
บ้านเคยอยู่ รถเคยขับ กลับพลิกผัน
เพราะเหย่อหยิ่ง ลืมพี่น้อง... ผองสัมพันธ์
เศร้าโศกศัลย์ ไร้ปีกทอง ป้องกันตัว...
โดย kundoctorgon
21 กันยายน 2550 10:36 น.
kundoctorgon
..... ที่สุดนั้น....
เมื่อโลกเราวุ่นวายหลายเหตุผล
ทำให้คน โลภ หยิ่ง ทิ้งศักดิ์ศรี
ฆ่า แก่งแย่ง แข่งขัน ฟัน ตบตี
ไม่เคยมีเมตตาเข้าหากัน
เพื่อให้อิ่มเรื่อยไปไม่ต้องอด
เพื่อปรากฎชีพสู้ไปไม่โศกศัลย์
เพื่อสุขในเล่ย์กาม หยามเหยียดกัน
ที่สุดนั้น ... เหมือนไฟเผาคลุกเคล้าใจ
โดย kundoctorgon
20 กันยายน 2550 16:34 น.
kundoctorgon
... ยศ สุข สรรเสริญ ...
ยศ ... บังเกิดมั่งมีศรีสง่า
เสื่อมขึ้นมาต้องเศร้าสร้อยทุกข์หงอยเหงา
สุข ... สรรเสริญเชิดสวมหัวให้มัวเมา
ตาย ... ก็เผากลบผืนดินสิ้นชีวี
อันที่จริง ... สุข ... ใดใดไหนจะเท่า
คือ ... สุข... ที่เรายิ่งใหญ่ในศักดิ์ศรี
ถึงเสื่อม ... ลาภ ... อัปยศ หมดชีพพลี
" ทำความดี " ไม่เสื่อมค่าคำว่าคน
โดย: kundoctorgon
หน้าส่วนตัว
1991
