4 ธันวาคม 2551 15:05 น.
krajokngao
"พ่อ" คำคำเดียวคำสั้นสั้น
แต่ความหมายนับพันล้านเนื้อหา
รักของพ่อมากล้นเกินพรรณนา
และสูงค่ากว่ารักของใครใคร
พ่อทุ่มเทสิ่งดีดีให้ตลอด
และอ้อมกอดของพ่อก็ยิ่งใหญ่
คอยปกป้องคุ้มครองลูกพ้นภัย
ทั้งห่วงใยถามไถ่เสมอมา
ในยามที่ลูกพลั้งพลาดทำผิด
พ่อช่วยคิดช่วยสอนผ่อนหนักหนา
ช่วยแบ่งเบาสิ่งร้ายให้พัดพา
และให้คำปรึกษาที่ดีงาม
ในวันใดลูกเสียใจและร้องไห้
พ่อปลอบใจเร็วไวก่อนเอ่ยถาม
พ่อปลอบขวัญใส่ใจในทุกยาม
เฝ้าติดตามเพื่อลูกหายทุกข์ใจ
พ่อตรากตรำทำงานเป็นอย่างหนัก
เพื่อลูกรักไม่ใช่ใครที่ไหน
รักของพ่อยิ่งใหญ่กว่าสิ่งใด
ยากทดแทนหมดได้ในเร็ววัน
จะขอเป็นคนดีที่พ่อรัก
จะตระหนักทดแทนไม่เดียดฉันท์
สายใยรักพ่อลูกที่ผูกพัน
ไม่มีวันเสื่อมสลายไปจากใจ
จะดูแลแม่พ่อแม้ไม่แก่เฒ่า
ให้อายุยืนยาวมีความหมาย
ไม่ละเลยปล่อยให้ต้องเดียวดาย
ตอบแทนให้ท่านนั้นสุขนิรันดร์
>
4 ธันวาคม 2551 12:40 น.
krajokngao
บอกกับใจไม่เป็นไรหากถูกทิ้ง
ทุกทุกสิ่งไม่เป็นไรหากไร้เขา
ไม่เป็นไรเฝ้าเตือนในใจเรา
ไม่เป็นไรปล่อยเขาเดินจากไป
เจ็บแค่ไหนก็ไม่เป็นไรนะ
ไม่เป็นไรแม้ใจจะหล่นหาย
ไม่เป็นไรไม่มีเขาเราไม่ตาย
เจ็บแค่ไหนไม่เป็นไรต้องฝ่าฟัน
ไม่เป็นไรหากใจนี้ต้องเจ็บ
อย่าฝืนเก็บไม่เป็นไรไม่ไร้ฝัน
ไม่เป็นไรแม้ไม่มีกันและกัน
ความผูกพันสูญสิ้นไม่เป็นไร
ไม่เป็นไรร้องไห้ออกมาบ้าง
อย่าให้ค้างน้ำตาปล่อยให้ไหล
ปล่อยให้มันชะล้างบ้างหัวใจ
ไม่เป็นไรไม่ตายเจ็บนิดเดียว
3 ธันวาคม 2551 17:24 น.
krajokngao
ขอเก็บใจไว้รอใครคนหนึ่ง
ที่เคยซึ้งสบตามาหลายหน
เคยเอ่ยคำจริงแท้ไร้หลอกปน
เขาคือคนคนหนึ่งที่ใจรอ
จะรอคอยคอยรอเธอตรงนี้
ใจที่มีที่ให้ไม่ร้องขอ
เก็บใจเธอเอาไว้อย่างดีพอ
เพื่อให้เธอมาต่อเติมหัวใจ
จะเก็บไว้ให้ดีเป็นที่สุด
จะไม่ผิดคำพูดที่มั่นหมาย
จะไม่เอาใจเธอไปทำลาย
จะเก็บไว้กับใจเคียงคู่กัน
รอวันเธอกลับมาและได้พบ
ได้ประสบรักเดิมไม่แปรผัน
นานเพียงใดเราสองจะผูกพัน
นานเท่านานกว่าฉันจะสิ้นลม
3 ธันวาคม 2551 17:19 น.
krajokngao
เธอเห็นท้องฟ้านั่นไหม
บนฟ้าใสเมฆลอยคอยประดับ
เมฆคู่ฟ้าไม่เคยจะลาลับ
มานานนับเนิ่นนานกาลเวลา
จะกลางวันกลางคืนหรือตอนไหน
ยามฟ้าใสฟ้าหม่นฝนมาหา
ยังคงเห็นเมฆเด่นบนนภา
เมฆคู่ฟ้าทุกเวลาไม่ละเลย
เปรียบใจฉันมีเธอในวันนี้
วินาทีที่มีไม่ปล่อยเฉย
เธอมีฉันมีกันจนคุ้นเคย
ไม่เฉยเมยทิ้งกันให้เดียวดาย
จะเป็นทุกข์หรือว่าใจหม่นเศร้า
จะมีเราเคียงคู่อยู่ไม่หาย
จะหนักหนาสาหัสสักเพียงใด
พร้อมก้าวไปร่วมสู้และฝ่าฟัน
3 ธันวาคม 2551 17:12 น.
krajokngao
สวัสดียามเช้านะน้องรัก
คงตระหนักจำพี่ได้ใช่ไหม
นานมาแล้วที่พี่ได้ลาไกล
เคยคิดถึงกันไหมนะคนดี
ในวันนี้พี่มายืนตรงนี้แล้ว
เจ้าดอกแก้วหนึ่งเดียวในใจพี่
ยังคงอยู่หรือไม่ใจที่มี
ความคิดถึงล้นปรี่ทุกห้องใจ
นี่คือคำเอ่ยถามในยามเช้า
นับจากวันที่เราได้ห่างหาย
ความสัมพันธ์ที่มีได้กลับกลาย
เป็นพี่ชายกับน้องสาวในอีกวัน
พี่คนดียังคงคอยเป็นห่วง
มีน้องอยู่ในห้วงแห่งความฝัน
แม้วันนี้จะไม่เหมือนเมื่อวันวาน
ความผูกพันเปลี่ยนผันและเปลี่ยนไป
ใจพี่คงเปลี่ยนไปไม่เปลี่ยนกลับ
แตกต่างกับน้องยาเกินเอ่ยไข
ที่ผ่านมารู้สึกรักเช่นไร
ยังคงไว้ซึ่งรักเหมือนเช่นเคย
ถึงกาลเปลี่ยนแต่ใจไม่เคยเปลี่ยน
ยังวนเวียนแต่รักไม่เปิดเผย
พยายามหลายครั้งแต่ยังคงไม่เคย
ลืมได้เลยความผูกพันดังฉันท์แฟน
ไม่เป็นไรได้แค่นี้ก็ดีนัก
จะเป็นรักแบบไหนไม่หวงแหน
แค่เธอรักและหวังดีมาตอบแทน
ไม่ใช่แฟนก็ได้ไม่เป็นไร
ขอขอบคุณที่พี่ยังคงรัก
มากมายนักสิ่งที่พี่มีให้
มากล้นเหลือความหวังกำลังใจ
จากพี่ชายคนนี้ที่แสนดี
ขอขอบคุณที่พี่มีแต่ให้
เดือดร้อนใจช่วยคลายให้สุขขี
ขอบขอบคุณที่ยังเอื้ออารี
พี่คนดีน้องนี้สุดซึ้งใจ
จะขอเป็นน้องคนดีคอยเคียงข้าง
จะก้าวย่างเดินด้วยตัวเองได้
เพื่อให้พี่คนนี้สิ้นกังวลใจ
น้องอยู่ได้แม้ไม่มีพี่ยา
หน้าส่วนตัว
674
