7 ตุลาคม 2551 16:24 น.
krajokngao
เอ่ยคำหวาน...พร่ำเพรียกเรียกที่รัก
บอกสมัครรักใคร่...เมื่อได้เห็น
คอยเอาใจไม่ห่างทุกเช้าเย็น
ทำจนเป็นกิจวัตรประจำวัน
คอยห่วงใย....ถามไถ่ว่าคิดถึง
ให้เป็นหนึ่งในไม่แปรผัน
นานเพียงใดจะมีแค่กันและกัน
จะผูกพันกันไปจนวันตาย
อยากจะรู้...ใจจริงของเธอนั้น
จะรักกันไปจนถึงวันไหน
จะเคียงข้างไม่ห่างถึงเมื่อใด
จนสิ้นลมหายใจได้หรือเธอ
จากวันนี้หนทางยาวไกลนัก
อยากขอบคุณที่จะรักกันเสมอ
หากเป็นจริงก็โชคดีที่ได้เจอ
ขอให้เธอรักฉันนิรันดร
7 ตุลาคม 2551 16:06 น.
krajokngao
ยามลมหนาวพัดผ่านใจพานเหงา
มองบนฟ้าไร้ดาวไร้จดหมาย
ไร้คนดีมาอยู่เคียงคู่กาย
หนาวทั้งใจและกายสุดเกินทน
ค่ำคืนนี้คิดถึงเธอ..คนดีเป็นที่สุด
เกินจะหยุดห้ามใจไม่ได้ผล
รู้เอาไว้ว่ายังมีฉันคนนี้อยู่อีกคน
คิดถึงเธอท่วมท้นสุดหัวใจ
7 ตุลาคม 2551 15:24 น.
krajokngao
ดึกดื่นคืนนี้.....คนดีอยุ่ที่ไหน
ทำอะไร....ปลอดภัยดีหรือเปล่า
คนคนนี้อยากอยู่คู่ดังเงา
ช่วยคลายเศร้าเหงาใจในค่ำคืน
อยากรับรู้...รับฟังทุกปัญหา
ขอเธออย่าปิดบัง..และทนฝืน
ทนเจ็บ ทนช้ำ ทนกล้ำกลืน
เหมือนฉันเป็นคนอื่นได้ไหมเธอ
เคยบอกกันสัญญาจำได้ไหม
จะยังไง..ก็เคียงข้างกันเสมอ
อุปสรรคนานา....ที่ได้เจอ
พร้อมเสมอ..ที่จะสู้เคียงคู่เธอ
เป็นเพราะรัก....เพราะห่วงและเพราะหวง
ไม่เคยลวง....เพราะจริงใจมาเสนอ
แม้เนิ่นนานเพียงไรอยากให้เธอ
อุ่นใจเสมอที่มีกันและกัน>
3 ตุลาคม 2551 11:02 น.
krajokngao
เนิ่นนานเท่าไหร่...ที่ใจต้องทนเหงา
ทนปวดร้าวหัวใจ...ไร้จุดหมาย
มาวันนี้พอทุกอย่างได้คลี่คลาย
คนใจร้ายกลับมาขอคืนดี
พอแล้ว...เจ็บมาเพียงพอแล้วเข้าใจใหม
เสียงหัวใจบอกมาเป็นแบบนี้
จะให้กลับซ้ำรอยเดิมคงไม่มี
พอกันที...คำลวงล้วงหัวใจ
>
3 ตุลาคม 2551 11:00 น.
krajokngao
ฉันอาจดู.......ไม่เหมือนใครที่เธอฝัน
ฉันอาจดู.......ไม่สำคัญสักเท่าไหร่
ฉันอาจดู.......ไร้ค่าและวุ่นวาย
ฉันอาจดู.......เลวร้ายไม่ดีพอ
ฉันมีเพียงสิ่งเดียวให้เธอได้
นั่นคือความจริงใจ...โดยไม่ต้องร้องขอ
สิ่งดีดีพร้อมมีให้ไม่รั้งรอ
ความห่วงใยมาต่อ..เติมความผูกพัน
ความหวังดี จริงใจ ที่มีให้
แม้ห่างไกลเพียงใดไม่แปรผัน
ขอแค่เพียงวันนี้..เรายังมีกันและกัน
เนิ่นนานวัน...มิเปลี่ยนผันตลอดไป
อยากจะมอบสิ่งดีดีมาให้อยู่เสมอ
อยากให้เธอมีความสุขและสดใส
แม้ว่าเธอไม่เห็นค่าไม่เป็นไร
เพราะว่าฉันเต็มใจทำให้เธอ......
>